Still Life

STILL LIFE

μέρες τώρα περιμένω

να με καταμετρήσουν
να με ζυγίσουν
να με διαιρέσουν

να μου γνέψουν με το δάχτυλο

τη λύτρωση ενός ίσως

τσιμπολογώντας

                  σαν τα περιστέρια στο τέμπλο         

                        το λάδι των καντηλιών

επουράνιε πατέρα

τι έχουμε να μοιράσουμε

είναι τόσο γραφικός

ο νυχτερινός ουρανός της πόλης

ένα μακρινό τραγούδι

γραμμένο με σπρέι

λαδομπογιά και χρώματα ανιλίνης

τα κάτω άκρα του πιασμένα

με πλαστικές αγκύλες

στην κορυφογραμμή του ορίζοντα*

                  κάποιος βαδίζει προς τη γέφυρα

με τα χέρια  τεντωμένα μπροστά

ψηλαφώντας αιχμηρούς ψαλμούς

άγνωστος Χ μεταξύ αγνώστων

στην ανάλυση μιας στατιστικής

κανείς δε θα μας πει πώς έγινε

και βγήκαμε απ’ την ιστορία

κανείς δε θα μας πει πώς θα σταθούμε απτόητοι

στο χείλος των οραμάτων

εν μέση Πάτμω

είναι βαρύς ο ήχος των κυπαρισσιών

όταν βραδιάζει

Βασίλης Πολύζος
STILL LIFE
από τα ποιήματα προς ρωμαίους
©2002-2003

*οι στίχοι με πλάγια γράμματα
έχουν περιληφθεί χωρίς τίτλο
και στην Κρεολή Σελήνη

Εικόνα:
Still Life
μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου
2012