ανάμεσα στο κενό και στο κενό / under statement

understatement

ο χρόνος μου ίσον
οι μνήμες των σπιτιών
με τα πήλινα πρόσωπα στις κόγχες
έκθετα σε ξεδιάντροπο face control
ο χρόνος μου ίσον
αυτό το χημικό φως
στην έρημη πλατφόρμα του μετρό
ο χρόνος μου ίσον
το κάτουρο στο χιόνι
ραντιείς με υσσώπω
κι οι ανάσες των αλόγων του δεκέμβρη
στην είσοδο αναπαλαιωμένου πάρκου
εκδοχής ιβάν τουργκένιεφ
ο χρόνος μου ίσον
το μπουρδέλο της ντόλυς με το ξύλινο μπαλκόνι
οδός ερμού? οδός γαμβέττα? οδός τοπάλη?
καθώς η μαντάμ παίρνει το σπέρμα μου
σε κερί λιωμένο στο χέρι
i am a celebrity in wax
ούτως ειπείν
ακίνητος με κλειδωμένο χαμόγελο
ο χρόνος μου ίσον
ερεθισμένο δόντι σε ρυθμό ρέγκε
ο χρόνος μου ίσον
la cucaracha στη γεφυροπλάστιγγα
ο χρόνος μου ίσον
δεντροστοιχίες σ’ ατέρμονη ροή
ο χρόνος μου ίσον
χιλιάδες πόρτες ανοιχτές ανάμεσα
στο κενό και στο κενό
ο χρόνος μου ίσον λαοκόων
γητευτής φιδιών στο γκουαντάναμο
με το ’να πόδι τσιμεντωμένο
στην εξέδρα των επιδείξεων
ενδυό ενδυό
onetwo onetwo
leftright leftright
linksrechts linksrechts
moveupmovedown
moveupmovedown
movedown
movedown
down
down
down

understatement
ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
©2008

ο Αιμίλιος
ανάμεσα στο κενό και στο κενό
ένα πορτρέτο του Βασίλη Πολύζου
©1999 

Επιμορφωτικές Ρίμες: Η Κατάρα των Λα Βλακιδών / Αιμίλιος Οιδίπους

εφτά επί Θήβας
του Βασίλη Πολύζου

ώρα εφτά
οϊμένα
ήρθαν στή Θήβα
με τα μαλλιά
λουσμένα
με αλισίβα

δέσαν σε στύλο
μπροστά στην πύλη
τον κυρ Αισχύλο
ποιητή πανάξιο
για βαθύ peeling
και liposuction


© Βασίλης Πολύζος 2003
ρίμες

Αιμίλιος Οιδίπους
εικαστικό του Βασίλη Πολύζου
2011

από τα "δύστυχα" του Αιμίλιου / Emilius Raucher

από τα "δύστυχα" του Αιμίλιου

πάνε τα χρόνια μας τ’ ανέμελα
μας τσάκισε η ζωή συθέμελα
***
αλλιώς τα περιμέναμε κι αλλιώς μας ήρθαν
χάσαμε τα μωρά μας στη νεροτσουλήθρα
***
ένα το καναρίνι κι άλαλο στο κλουβί
στο σουπερμάρκετ η άνοιξη πανάκριβη
***
γύρισαν απ’ τη μάχη οι δεκανείς
μα το μπουλντόγκ μάς έφαγε το κανίς
***
τραβώντας τα σπίτια μας στην κατηφόρα
πήρε ο διάολος τα κωνοφόρα
***
αυτοί που μας περνούσαν για τετράποδα
φορούσαν τα παπούτσια τους ανάποδα
***
κι εκείνοι που μας τό ’παιζαν επαναστάτες
μας βγήκαν εξαπτέρυγα και φανοστάτες
.
.

από τα δύστυχα του Αιμίλιου
© Βασίλης Πολύζος 2004

EmiliusRaucher
μια ζωγραφιά

του Βασίλη Πολύζου 2005

close up / ο ιστός της Πηνελόπης

close up

άδειο χαμόγελο
μιας φωτογραφίας
για ταυτότητα
κοιτάξτε λίγο πιο
αριστερά
σ’ αυτό το
σημείο εδώ
πάνω απ’ τον ώμο μου
ωραία
κλικ

στο φόντο χαμηλός
ουρανός
με το ηθικό του
πεσμένο

σ’ αλλοτινούς καιρούς?
τον ξεκλειδώναμε?
τα πρωινά?
και γέμιζε τριαντάφυλλα?
ο επάνω κόσμος?
ανοίγαμε τη θάλασσα?
διάπλατα πέρα ως πέρα?
να παίξουν τραμπολίνο?
τα δελφίνια?

αυτά παρέδωσαν
αρκούντως
οι προλαλήσαντες

τουλάχιστον
τώρα που μεγαλώσαμε
εκτός Ιθάκης
ας σεβαστούμε
τη χαμένη τιμή
της Πηνελόπης

Βασίλης Πολύζος
close up
© 2004

ο ιστός της Πηνελόπης
μια ζωγραφιά
του Βασίλη Πολύζου 2007

Ταξίδι

.....Ταξίδι
..........Στην Κυρία Χ., ex nunc

διάφανοι
στο παρά πέντε λιλά
της αυγής
στο λιγνό τεριρέμ
τ’ αηδονιού
ταξιδεύαμε
προς ανατολάς
σε τόνους ελάσσονες
ελπίζοντας
στο χρυσαφί
και το πορφυρό

.

που αναγγέλλουν
τι;

όπου να ’ναι
θα δυναμώσει το φως
θ’ ανατείλουν
οι ξύλινοι χάρακες
και τα μολύβια
των τοπογράφων

δεν κρίναμε
για να μην κριθούμε
κάποιος μονάχα
ρώτησε
την Ιφιγένεια
τι νέα από Αυλίδα
κι αν άξιζε
εκείνο το ταξίδι
σε λάθος τρένο
σε λάθος σενάριο

Βασίλης Πολύζος, Ταξίδι
από τα ποιήματα 2003-2004

Το Δάσος / Όνειρος

OΝΕΙΡΟΣ
..................................Στη Μαρία Ρ.

το δάσος δεν είχε μνήμη
δεν είχε τέλος
με τόσα μάτια αντίθετα
νυχτερινά όντα
ίσως αβλαβή
ίσως άρνηση
το κοίταγμά τους πορφυρίτης
κι ακουαμαρίνα
και θυμίαμα
τα νύχια τους
πριονωτός καγχασμός

ήρθε αυτός-αυτή-αυτό
με πέτρινα δάχτυλα
χωρίς μνήμη πράσινου
τόσα ψηφία στην κληρωτίδα
σ’ άσκοπη δίνη
δεν έβγαλαν ούτε μια λέξη
πέραν τριγμών

κάτι κρύβεται
κάτι κρύβεται στη μέση
κάτι κρύβεται στη μέση του λαβύρινθου
θύσανος
αίλουρος
καταπακτή

ένα κόκκινο κερί στάζει ρυθμικά
πάνω στο μάρμαρο της απόφασης
ένοχος
ένοχος
ένοχος

Βασίλης Πολύζος, Όνειρος
από τα ποιήματα προς ρωμαίους
© Βασίλης Πολύζος 2002-2003

Το Δάσος, μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου 2005

επιστροφή / γαλέρα

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

ήρθαν τρεις ξενιτεμένοι

δια θαλάσσης

παίζοντας με των κυμάτων

τις διαθλάσεις

άνοιξαν την πόρτα μπήκαν

στ’ άδειο σαλόνι

κρέμασαν στα παραθύρια

βοριά και χιόνι

ένας κούρδισε το πιάνο

κι άλλος τη λύρα

και στα μάτια του είχε ο τρίτος

δάκρυ κι αρμύρα

ένας χάθηκε τη μέρα

κι άλλος τη νύχτα

κι έμεινε μονάχα ο τρίτος

σκυλί που αλύχτα

φύγαν τρεις ασπροντυμένοι

δια θαλάσσης

παίζοντας με των ονείρων

τις διαθλάσεις

Βασίλης Πολύζος, επιστροφή

© Βασίλης Πολύζος 2003

γαλέρα, μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου 2004

understatement

understatement
.
Στην Κατερίνα
in vivo
.
ο χρόνος μου ίσον
οι μνήμες των σπιτιών
με τα πήλινα πρόσωπα στις κόγχες
έκθετα σε ξεδιάντροπο face control
ο χρόνος μου ίσον
αυτό το χημικό φως
στην έρημη πλατφόρμα του μετρό
ο χρόνος μου ίσον
το κάτουρο στο χιόνι
ραντιείς με υσσώπω
κι οι ανάσες των αλόγων του δεκέμβρη
στην είσοδο αναπαλαιωμένου πάρκου
εκδοχής ιβάν τουργκένιεφ
ο χρόνος μου ίσον
το μπουρδέλο της ντόλυς με το ξύλινο μπαλκόνι
οδός ερμού? οδός γαμβέττα? οδός τοπάλη?
καθώς η μαντάμ παίρνει το σπέρμα μου
σε κερί λιωμένο στο χέρι
i am a celebrity in wax
ούτως ειπείν
ακίνητος με κλειδωμένο χαμόγελο
ο χρόνος μου ίσον
ερεθισμένο δόντι σε ρυθμό ρέγκε
ο χρόνος μου ίσον
la cucaracha στη γεφυροπλάστιγγα
ο χρόνος μου ίσον
δεντροστοιχίες σ’ ατέρμονη ροή
ο χρόνος μου ίσον
χιλιάδες πόρτες ανοιχτές ανάμεσα
στο κενό και στο κενό
ο χρόνος μου ίσον λαοκόων
γητευτής φιδιών στο γκουαντάναμο
με το ’να πόδι τσιμεντωμένο
στην εξέδρα των επιδείξεων
ενδυό ενδυό
onetwo onetwo
leftright leftright
linksrechts linksrechts
moveupmovedown
moveupmovedown
movedown
movedown
down
down
down
।
understatement, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου ©2008
face control μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου 2004

επίσκεψη / Γυναίκα

επίσκεψη

δίπλα στο φράχτη με τις πιπεριές

θυμήθηκα τον κήπο μας
μέρες του Μάη η γούρνα σπίθιζε έντομα
και τα δυο πέτρινα λιοντάρια
κατέβαιναν να ξεδιψάσουν
στο πράσινο νερό
όπου ταξίδευαν οι φυλλωσιές

κρατώντας μες στα δίχτυα τους το γέλιο της

δε θέλαμε ν’ αγγίξουμε τις λεμονιές

που φούσκωναν

όταν περνούσε με γαλάζιο τούλι
βουλιάζοντας στον κυριακάτικο ουρανό

ως τα γόνατα

δε θέλαμε ν’ αγγίξουμε το σπίτι
πέρασαν τόσοι άλλοι αφήνοντας
στις κάμαρες φαντάσματα

με μάτια από αμέθυστο
με λόγια σαν το λύγισμα της καλαμιάς

ξάφνου τα παραθύρια άνοιξαν
κι ήταν καλοδεχούμενο
το πρωινό τους λάλημα
και στο περβάζι οι γλάστρες με το κοκκινόχωμα
που σκέπασε τα χείλια της

κι ύστερα φάνηκε στη στέγη

ένα άλογο κυματιστό
ξεσέλωτο

με φόντο μακρινά βουνά

«επίσκεψη», ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου,
© Βασίλης Πολύζος 2002

«Γυναίκα», εικαστικό του Βασίλη Πολύζου 2007

Elephants in Love / ΚΑΠΟΙΟΣ ΖΩΓΡΑΦΙΖΕΙ

ΚΑΠΟΙΟΣ ΖΩΓΡΑΦΙΖΕΙ

κάποιος ζωγραφίζει στο βάθος της σπηλιάς
απλούς καθημερινούς ελέφαντες
και ορτανσίες που δεν πέρασαν ποτέ
στο αστυνομικό δελτίο
παρόλο που δέχτηκαν βέλη
από τα χέρια του Αγίου Σεβαστιανού

έτσι δεν θα μάθουμε ποτέ
ποιος άφησε αυτά τ’ αποτυπώματα στον τοίχο
και τί σημαίνουν άραγε
αυτές οι απόπειρες οι πεταμένες
στο ρείθρο του πεζοδρομίου

ΚΑΠΟΙΟΣ ΖΩΓΡΑΦΙΖΕΙ, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
από την ανέκδοτη συλλογή «προς ρωμαίους», 2002-2003
© Βασίλης Πολύζος २००३

London Zoo, Elephants in Love, two photos by Vassilis Polyzos 1993

Γυμνή Κιθάρα \ Flamenco Dancer

Flamenco

όταν ξεχάσουμε
όλες τις δοσμένες λέξεις
και λογιστούμε
πτωχοί τω πνεύματι
θ’ αξιωθούμε απέναντι
στην αγριεμένη θάλασσα
ανεμίζοντας μια κάπα ταυρομάχου
ν’απαγγείλουμε
το πρώτο μας ποίημα

ω βερόνικα
φεγγάρι ηδονικό

σ’ ακολουθώ
στη μοναξιά της νύχτας
σε δρομάκια που τρεμοσβήνουν
σε ψευδαισθήσεις μικρές
σαν κόκκους σιναπιού

βερόνικα
γυμνή κιθάρα
στις ριπές του flamenco
θα σου απαγγείλω
την ευπρέπεια της φλόγας
θα σου απαγγείλω
τα χρώματα των στεναγμών
θα σου απαγγείλω
το θάνατο ενός τριαντάφυλλου

Flamenco, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου

© Βασίλης Πολύζος २००३

Flamenco Dancer, μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου 2007

απλά μαθήματα ηθογραφίας / 'Οδός Μαγνήτων '58

Οδός Μαγνήτων ’58

1

μικρές πρωινές ήττες

με γεύση ασπιρίνης

είναι φανερό

το δωμάτιο

-γεμάτο μπαγιάτικα όνειρα-

δε σε θέλει

στο δρόμο στέκεσαι

μπροστά στη τζαμαρία του φαρμακείου

ο ήλιος σημαδεύει λοξά

τις προθήκες με τα μπλε μπουκάλια

σημαδεύει το κενό

στο καφενείο του Καλαβρού

όπου αγίασαν οι πατεράδες μας

παίζοντας τον καφέ

σε ξερή και κολτσίνα

αν αποφύγεις το αναγνωστικό

της τρίτης του δημοτικού

τις νερομπογιές

και τις πένες καλλιγραφίας

θα συναντήσεις στο λιθόστρωτο

τη γυναίκα του Αρίωνος του κιθαρωδού

χοντρή με διάφανα εσώρουχα

κι ενδείξεις ξεραμένου έρωτα

στην αφράτη κοιλιά της

ψιθυρίζεται

ότι συχνά σηκώνει τα γόνατα

προς το ταβάνι

προς τον ταχυδρομικό υπάλληλο

προς τον πλανόδιο φωτογράφο

μπορείς να πάρεις και το χωματόδρομο
για τα χωράφια και τις ελιές

για το στεγνό ποτάμι

περιμένοντας τις κατεβασιές του χειμώνα

και την άνοιξη είναι βέβαιο

θα ’ρθουν στην ώρα τους

οι παπαρούνες και τα χαμομήλια
κι οι γριούλες στις αυλόπορτες

με τη συνέκδημο ορθοδόξου

και το ώριμο φλέμα στο στήθος

όπου να ’ναι θ’ ανοίξουν τα μονοπάτια

για τα σαρανταλείτουργα

για τις ολονυχτίες στο μοναστήρι

του Οσίου Θεωνά

κάποιοι θα ταξιδέψουν

στο απέναντι νησάκι

κι άλλοι δυστυχώς με τη νεκροφόρα

χωρίς να προλάβουν

τις γυμναστικές επιδείξεις των θηλέων

‘Οδός Μαγνήτων ’58 © Βασίλης Πολύζος 1962

Σημείωση: Το «Οδός Μαγνήτων ’58» είναι το μόνο ποίημα

που κράτησα μέχρι σήμερα εν ζωή από τη δεκαετία του ’60.

Είναι μια σπονδυλωτή σύνθεση από 8 ποιήματα γραμμένα

με φόντο (όχι ηθογραφικό, θέλω να πιστεύω) την πόλη του Βόλου

από τα μαθητικά μου χρόνια. Οι μόνες παρεμβάσεις σε σχέση

με το αρχικό κείμενο είναι το μονοτονικό, η αστιξία και η αλλαγή

του τίτλου (αρχικός τίτλος: μικρές πρωινές ήττες). Δημοσιεύω

σήμερα εδώ το πρώτο κομμάτι αυτής της σύνθεσης.

«γυμναστικές επιδείξεις θηλέων»
μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου 2004

η νοηματική γλώσσα των πουλιών / υαλογράφημα / φαγκότο με ράμφος

φαγκότο με ράμφος

τι πρωινό κι αυτό
ανάμεσα σε δυο απέραντες σκιές
μία εκ δεξιών και μία εξ ευωνύμων
όταν έπεσε η τάση των ονείρων στο μηδέν
κι έτρεχαν τα αινίγματα πλημμύρα απ’ το πατάρι

όπου είχα στοιβάξει ένα τσούρμο θεούς
δεμένους πισθάγκωνα δίπλα στο θερμοσίφωνο
(ήταν ανυπόφορη η αυθάδεια
κι η γεροντική τους βουλιμία
προ του εγκλεισμού τους)
τους κατέβασα μουσκεμένος ως το κόκαλο
και πού να βρω τόπο να τους βολέψω
τόσα βιβλία φύτρωναν ήδη μέσα μου
ασφυκτικά δάση βροχής
κλωνάρια κατάφορτα με θηλές
που δεν τις ευλόγησαν στόματα νηπίων

στην κουζίνα
η γάτα είχε τα μάτια του πατέρα μου
γεμάτα πρωινές δοξολογίες
γαλανούς ψαλμούς που ταξίδευαν
δίπλα στο ρυάκι

σε δρόμους φρυγικούς

με το γραμμόφωνο να παίζει Μαρσύα και Ύαγνι

μικρές δίνες γύρω από ένα παιχνιδιάρικο άχυρο

στον κήπο
ανά μέσον του σκότους

και ανά μέσον του φωτός
ο συλλέκτης μικρών αγγέλων
μάζεψε όλα τα κοτσύφια
πετώντας ψίχουλα στον αέρα

δυστυχώς
δεν έμαθα ποτέ

τη νοηματική γλώσσα των πουλιών

φαγκότο με ράμφος © Βασίλης Πολύζος 2002

υαλογράφημα, μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου 2004

το τούνελ / μυκτηρισμοί

μυκτηρισμοί

ώρα Χ

στην έρημο Υ
βρήκαμε άνθρωπο

θαμμένο στην άμμο

μέχρι το πιγούνι

ιδού

είπε ο Αιμίλιος

το αντίθετο της στρουθοκαμήλου

ή μάλλον
μια νέα εκδοχή

για το μαρτύριο

του Ταντάλου

και δες
τι ειρωνία
αγαπητέ Watson
η πρόκληση του απέραντου αγέρα
στα ρουθούνια του

μυκτηρισμοί © Βασίλης Πολύζος 2005

το τούνελ, μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου 2008

ποίηση πιγκουίνου

ΑΜΣΤΕΡΝΤΑΜ

περνάει το τραμ

με νωπά τα σημάδια του ΄Αμστερνταμ

στο παράθυρο

μια κοπέλα σε μπλε τεχνοτροπία

διαβάζει ποίηση πιγκουίνου

περνάει το τραμ

με νωπά τα σημάδια του Άμστερνταμ

στο παράθυρο
μια καλόγρια σε τεχνοτροπία πιγκουίνου

διαβάζει μπλε ποίηση

επάνω μου περνάει το τραμ

με νωπά τα σημάδια του Άμστερνταμ

στο παράθυρο

ένας πιγκουίνος σε τεχνοτροπία ποίησης

διαβάζει μια μπλε κοπέλα

ΑΜΣΤΕΡΝΤΑΜ, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου

© 2003 Βασίλης Πολύζος

στο παράθυρο ή αφίσες στον τοίχο, μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου 2005

knock 'n' enter

knock ’n’ enter

μικρές ερωτηματικές

λέξεις

τι

πότε

ποιος

πώς

πού

γιατί

τακτοποιώντας τα κενά που άφησα

σε πρώτο ή σε τρίτο πρόσωπο

κρατώντας αποστάσεις

απ’ τον εαυτό μου

η πόλη έφταιξε

shitty city

έσυρε ένα κοπάδι σκύλων

στην πλατεία

κρούετε

και ανοιγήσεται υμίν

την ώρα που ανοίγουν τα χρυσάνθεμα

παρακαλώ να είστε σύντομοι

πίσω από το γραφείο μου

χειρίζομαι καλύτερατο σκοτάδι

knock ’n’ enter, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου

© Βασίλης Πολύζος 2003

knock ’n’ enter, μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου, 2004