ο ελπήνωρ-με-το-χάρισμα-του-καναρινιού

                                ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΟΛΥΖΟΣ
        αναμνήσεις προκάτ άνοιξης
                     
                       Γ΄

                                variazioni

                        α. το σπιτάκι πάνω στο δέντρο

                                                               a bird twittering after storm,
                                                              happy that its little foolish life
                                                              has fluttered out of reach


ο ελπήνωρ-με-το-χάρισμα-του-καναρινιού
ερυθρόμορφος κρατήρας Brirish Museum
κρατούσε τόσα σφυρίγματα στα χείλη του παιδιόθεν

σφύριζε σκοπούς- λιακάδα
                                     και σκοπούς-βροχή
                                                 σκοπούς-αμπέλια
                   και θημωνιές στην απανεμιά
σφύριζε σκαντζόχοιρους
και σαλιγκάρια
και μικρές χελώνες πριν να δέσει το καύκαλό τους
και τα λιγνά βυζάκια
της ξαδερφούλας του της Έφης
που δε φόραγε στηθόδεσμο

και μια φορά σαν ταξίδεψε
                                                   στην Άπω Ανατολή
σφύριξε μιαν απέραντη θάλασσα
κι ένα κοπάδι κυματοειδή δελφίνια

                   ήδη στα δεκαοχτώ του
                   η τέχνη του ήταν τέλεια

κλείνοντας με τα δάχτυλα τα βλέφαρά του
                    μπορούσε να σφυρίξει
                                         άρρητα χρώματα
πέρα απ’ το οπάλι                    πέρα απ’ τον σαρδόνυχα
                     πέρα απ’ το αίμα των ρουμπινιών
πέρα απ’ τον τυφλό θυμό του κίτρινου

μπορούσε να σφυρίξει
                                απαλούς αμμόλοφους
                   που σκλήραιναν στο άγγιγμα του έρωτα

κι ύστερα
                  βουλώνοντας με τις γροθιές τ’ αυτιά του
                  σφύριζε τον ερχομό της καταιγίδας

έτσι ένα πρωί
                     μετά
                           την
                               εις
                                  άδου
                                       κάθοδον
σφύριξε εκ του μηδενός ένα δέντρο θεόρατο
                   κι απάνω του ένα ξύλινο σπιτάκι

σαν ανέβηκε
                                                κλότσησε την ανεμόσκαλα
                   κι ολόγυρά του σφύριξε
μια μοναξιά αδιαπέραστη

γεμάτη ήχους


ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

a bird twittering after storm…: → James Joyce, Giacomo Joyce, XI.


μετά την εις άδου κάθοδον → Ύμνος Αναστασιματαρίου, Εωθινόν Ι΄,
       πρβλ. Οδύσσεια, κ΄, 560:
                                    ...ψυχή δ’ Αϊδόσδε κατήλθεν


σαν ανέβηκε κλότσησε την ανεμόσκαλα...: Για την αντίστροφη κίνηση
        του μύθου βλ. Οδύσσεια, κ΄, 557-9:
                                          ...και εκλάθετο φρεσίν ήσιν
                     άψορρον καταβήναι ιών ες κλίμακα μακρήν,
                     αλλά καταντικρύ τέγεος πέσεν


μια μοναξιά αδιάτρητη γεμάτη ήχους...: Πρβλ. Paul Durcan, Greetings
to Our Friends in Brazil, "Tinkerly Luxemburgo":
                               If you are going to be lonely,
                               Be lonely in style.


Βασίλης Πολύζος
Γ΄ άσμα variazioni α΄ το σπιτάκι πάνω στο δέντρο και οι σημειώσεις
από το βιβλίο αναμνήσεις προκάτ άνοιξης (Απόπειρα 2006)


ελπήνωρ, μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου (2005)
που χρησιμοποιήθηκε στο αντίστοιχο κεφάλαιο του βιβλίου