όταν ξεχάσουμε
όλες τις δοσμένες λέξεις
και λογιστούμε
πτωχοί τω πνεύματι
θ' αξιωθούμε απέναντι
στην αγριεμένη θάλασσα
ανεμίζοντας μια κάπα ταυρομάχου
ν΄απαγγείλουμε
το πρώτο μας ποίημα
.................
flamenco
(απόσπασμα)
ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
από το βιβλίο Κρεολή Σελήνη
Απόπειρα 2010
6 σχόλια:
εύχομαι κι από δω επιτυχίες, Βασίλη:)
Αρετή,
Σκόπελο-Αθήνα, μια δρασκελιά τόπος είναι! Πες το μεγάλο ναι.
Σου αφιερώνω ένα της στιγμής, (τώρα δα μου προέκυψε!) όπως έκαναν παλιά οι λεγόμενοι κονφερανσιέ, αλλά κάπως καλύτερο:
"μια κοπελιά
στη Σκόπελο
μου 'δωσε μια
με ρόπαλο!"
Βασίλης
απίστευτος Πολύζος!!!!
το ροπαλάκι ανά χείρας, ψέματα να πω..;;;
η δρασκελιά θέλει άνοιγμα ποδιών μεγαλύτερο, ένα εξήντα τι να σου κάνει;;χαχα!!!
σε φιλώ Βασίλη μου..!!
Αρετή, τώρα μου 'στειλες πολυσήμαντο. Αλλά θα απαντήσω:
1. Είδες τι έχασε (εκατέρωθεν) μέχρι σήμερα η "ποιητική" του 21ου για να έχεις κλειστό σε σχόλια το μπλογκ σου; Άνοιξέ το και δε θα το μετανιώσεις.
2. Κι άλλη ροπαλιά;
3. Για το άνοιγμα των ποδιών:Καλά, πας να με τρελάνεις;
σε παρα-φιλώ
Β
Βασίλειε:
1.οι ποιητές και η ποιητική θα κάνουν-μετάκόπου-και χωρίς την αρετή.
2.τα σχόλια, όταν τ' ανοίγω, γίνεται του εσπερινού και του ανεσπέρου ταυτοχρόνως, ως ταυτόχρονος οργασμός.
3.τι να κάνω, ότι βρήκα πρόχειρο..ροπαλάκι;ροπαλάκι.
4.:)
Κατερίνα, θα τα ξαναπούμε.
Όπως το ξέρεις, η μισή μου καρδιά κοντά σου βρίσκεται. Κι η άλλη μισή σε...σκόπελο σκόνταψε.
Κλείνω με Κομφούκιο:
"τα καλά και συμφέροντα
δι εμέ τον δέροντα"!
σε φιλώ
Αιμίλιος
Δημοσίευση σχολίου