Canterbury

Canterbury

to my friend Geoffrey Chaucer

the old rascal

ποιά εκδοχή ανέμου

που αλλάζει ώρα με την ώρα

να κρατήσω για το ταξίδι μου

στον αντίλαλο των βιτρό;

Kyrie

Gloria

Agnus Dei

πάνε κιόλας τόσες μέρες

που αφήσαμε πίσω μας τα πράσινα λιβάδια

με τις απαλές γυναικείες καμπύλες

τις ήμερες αγελάδες

τα μονοκέρατα αλογάκια

tempus fugit

στον κεντρικό πεζόδρομο

ένα λουστράκι ονόματι Θωμάς

γυάλισε τα παπούτσια της ωραίας Ελένης

αντί πινακίου φακής

δίπλα του ο δήθεν βιολιστής

έπαιζε μεταγλωτισμένους θρύλους

ας μου συχωρεθούν οι αμαρτίες μου

είπε

χτες πλάγιασα με μια καλόγρια

κι αύριο με περιμένει η κυρά στο Μπαθ

amor vincit omnia

Βασίλης Πολύζος, Canterbury

ένα ποίημα από τη συλλογή «προς ρωμαίους»

© Βασίλης Πολύζος 2003-2004

Canterbury Cathedral, Stained Glass

a photo by Vassilis Polyzos

Arcita and Palamon looking at Emily in her Garden:

(The Boccaccio – Chaucer Connection)