Ηλιακό ποδήλατο, erotica

...............erotica

.............................καθαρώτατον ήλιο επρoμηνουσε

.......................της αυγής το δροσάτο ύστερο αστέρι

τω καιρώ εκείνω
η βροχή επέστρεψε τα δώρα μας
έξυπνα κρύσταλλα
που αλλάζαν διάθεση ανά ημίωρο
από πράσινο πεύκο ως ατσάλι
κι ως ένα ματωμένο γκομπλέν
με κυνήγι ελαφιών
κι ως ένα υπόγειο ενυδρείο
με νωχελή ζωόφυτα

keine Angst περπατώντας
σε μια διάφανη ακτή
πετούσα σμαραγδένια βότσαλα
πάνω απ’ τον ώμο μου
κι η Ξανθούλα στο πλάι μου
(το άνθος της Ζακύνθου)
λυσίκομη αφήνοντας
βρεγμένα κρινάκια στην άμμο
δεν είχε ακόμη γνωρίσει
τη λίμπιντο του στροντίου 90

(νεαρή debutante
μελετούσε Immanuel Kant)

πέρασαν τόσα ουράνια τόξα
απ’ όταν έσμιξε μαζί μου
κλείνοντας το σφυγμό μου
στη θαλάσσια ανεμώνη της
τώρα κυμαίνεται ψηφιδωτή
σε μια πισίνα της Πομπηίας
αναδεύοντας βότανα αρωματικά
παιγνιώδεις ιχθύς ριπίζουν τα ματόκλαδά της
τσιμπολογούν τα κοράλλια της
και τη μικρή τούφα από χρυσάφι
στα μισάνοιχτα πόδια της
κι οι ανυπόμονοι τρίτωνες
στην άκρη της μπανιέρας
με χαμόγελο καταχθόνιο
σκηνοθετούν την ανάδυσή της
μια λευκότατη συμφωνία χειρουργείου
σε απόλυτη απουσία νύχτας

ήταν τόσο βαθύ το ψύχος
στον μέσα κύκλο των προβολέων
παρακαλώ γονατίστε μπροστά της
φιλήστε τα νύχια των ποδιών της
βαμμένα με το μύρο του φεγγαριού
καθώς στέκεται στο περιστύλιο
κρατώντας έναν θρήνο της Ουμ Καλσούμ
με τις φλέβες της ηδονής σπασμένες
λύτρον αντί πολλών
παρακαλώ γονατίστε μπροστά της

(μνημονεύοντας Διονύσιο Σολωμό
γλιστρούσαμε από όνειρο σε όνειρο
ανάμεσα σ’ αντικριστούς καθρέφτες
το πρόσωπό της μια ατέρμονη
ακροστιχίδα φαντασμάτων)

Βασίλης Πολύζος, erotica

ένα ποίημα από το «Ηλιακό Ποδήλατο»
εκδ. ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ 2003

Εικόνα: Botticelli, Αφροδίτη (τμήμα του έργου)