σαρακοστή
διαβάζω γραφές σε χάρτινο αμπαλάζ
σκέψεις ψημένες στους σαράντα κελσίου
συντηρημένες με ασκορβικό οξύ
γίνε πουλί μου θάλασσα
κι εγώ το ακρογιάλι
εγώ
ο μέγας ανέτοιμος
ο μέγας συναξαριστής
ο μέγας πλαγιαριστής
ο ελάχιστος των φυτών
ο ελάχιστος σιωπηλός
the silent partner
la bocca chiusa
είδα τις δαχτυλιές στο τζάμι
σημάδια που άφησε ο Βιργίλιος
ο Πάτρικ Κάβανα
ο Γ. Σεφέρης
και επτοήθην
τη ημέρα ταύτη
ερράγησαν πάσαι αι πηγαί της αβύσσου
και οι καταρράκται του ουρανού ηνεώχθησαν
στον κάμπο της Θεσσαλίας
συνάντησα το χιονισμένο φως
αγόρασα τις τρεις Μαρίες στην τιμή της μίας
σφύριξα τα σκυλιά του Ακταίονα
έπαιξα computer games
με τη γυμνή Αρτέμιδα
και επτοήθην
τι δ’ αν λέγοι τις ασμάτων αισχρών νόσους
μέλη τε θηλύνοντα καρδίας τόνον
αυλούς, χορείας πορνικών βοσκημάτων;
ένα μαλαματένιο άλογο
η χαίτη του αστήρ διάττων στην ομίχλη
παραβγαίνει με το τρένο
στον κάμπο της Θεσσαλίας
εις μάτην
nunc dimittis
έγειρα δίπλα στους νεκρούς
που ακονίζουν τα λόγια τους στη μαρμαρόπλακα
αφουγκράζονται τη φλέβα στο λαιμό μου
πικραίνουν το νερό βαθιά στη γη
νυν απολύοις
σαρακοστή
ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
από το βιβλίο
μια δεύτερη ανάγνωση του ποιητή Κ* και άλλα αμφίδρομα
εκδ. ΑΠΟΠΕΙΡΑ 2008
The Silent Partner
μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου
2005
διαβάζω γραφές σε χάρτινο αμπαλάζ
σκέψεις ψημένες στους σαράντα κελσίου
συντηρημένες με ασκορβικό οξύ
γίνε πουλί μου θάλασσα
κι εγώ το ακρογιάλι
εγώ
ο μέγας ανέτοιμος
ο μέγας συναξαριστής
ο μέγας πλαγιαριστής
ο ελάχιστος των φυτών
ο ελάχιστος σιωπηλός
the silent partner
la bocca chiusa
είδα τις δαχτυλιές στο τζάμι
σημάδια που άφησε ο Βιργίλιος
ο Πάτρικ Κάβανα
ο Γ. Σεφέρης
και επτοήθην
τη ημέρα ταύτη
ερράγησαν πάσαι αι πηγαί της αβύσσου
και οι καταρράκται του ουρανού ηνεώχθησαν
στον κάμπο της Θεσσαλίας
συνάντησα το χιονισμένο φως
αγόρασα τις τρεις Μαρίες στην τιμή της μίας
σφύριξα τα σκυλιά του Ακταίονα
έπαιξα computer games
με τη γυμνή Αρτέμιδα
και επτοήθην
τι δ’ αν λέγοι τις ασμάτων αισχρών νόσους
μέλη τε θηλύνοντα καρδίας τόνον
αυλούς, χορείας πορνικών βοσκημάτων;
ένα μαλαματένιο άλογο
η χαίτη του αστήρ διάττων στην ομίχλη
παραβγαίνει με το τρένο
στον κάμπο της Θεσσαλίας
εις μάτην
nunc dimittis
έγειρα δίπλα στους νεκρούς
που ακονίζουν τα λόγια τους στη μαρμαρόπλακα
αφουγκράζονται τη φλέβα στο λαιμό μου
πικραίνουν το νερό βαθιά στη γη
νυν απολύοις
σαρακοστή
ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
από το βιβλίο
μια δεύτερη ανάγνωση του ποιητή Κ* και άλλα αμφίδρομα
εκδ. ΑΠΟΠΕΙΡΑ 2008
The Silent Partner
μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου
2005
4 σχόλια:
καταπληκτικό...
Μυρτώ, παρά λίγο να μου διαφύγει!
αντικαταθλιπτικό!
Μ'αρέσει που είσαι φευ-γάτος!
το blog αυτό ειναι το αγαπημένο μου, τελεία και παύλα.
μυρτώ
φεύ!
γάτος
φιλάκι
Δημοσίευση σχολίου