Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2012

γιατί η ποίηση / μια άτυπη παρέμβαση




στη διασταύρωση
του Βασίλη Πολύζου

ένας άνθρωπος στη διασταύρωση
φθινοπώρου και χρωμάτων
καίγεται πιο γρήγορα
από μια λαμπάδα
φως ιλαρόν
κάποιοι τον κοιτάζουν
ψιθυρίζοντας εσπερινούς
πίσω από τις παλάμες τους
αναρωτιούνται πόσο να κοστίζει
το πουκάμισο του Νέσσου
σε περίοδο εκπτώσεων

ένας άνθρωπος στη διασταύρωση
ποίησης και πλατείας ηρώων
καίγεται πιο γρήγορα
από μια λαμπάδα
φως ιλαρόν
κάποιοι τον κοιτάζουν
χαχανίζοντας
Aufstieg und Fall

δίπλα μου στις κερκίδες
ο εξ αγχιστείας
συνοδοιπόρος μου
Paul Durcan
μου αποκαλύπτει
τα μυστικά της Άνω Ιρλανδίας
5000 μύθοι σ’ ένα μικρό χωριό
πτερόεντα καπηλειά
ένα έψιλον στο ουίσκι
αυξάνουν
το κατά κεφαλήν
εισόδημα σονέτων


κι εμείς εδώ
μια συστοιχία λυρικών τενόρων
και όμως άφωνοι
εναντίον του κείροντος

αν ήμασταν τουλάχιστον
γηγενείς του Άμστερνταμ
θά ’χαμε φράξει τα νερά από αιώνων
         
DamIt!
προσωπικά θά ’χα αποφύγει
τις χασμωδίες
τους στίχους με τις ειδικές ανάγκες


στη διασταύρωση
ένα ποίημα από τη συλλογή
Eπιστροφή στη Διζιλάνδη
©Βασίλης Πολύζος 2003-2004

Σημείωση: η πρώτη στροφή δημοσιεύτηκε
αυτοτελώς στο
blog ΔΙΖΙΛΑΝΔΗ (2.10.2011)
με τον τίτλο
Aufstieg und Fall

3 σχόλια:

ειρήνη είπε...

θά ’χαμε φράξει τα νερά από αιώνων..

δεν ξέρω γιατί στάθηκα σ' αυτόν εδώ το στίχο ειδικά..

και στους στίχους με τις ειδικές ανάγκες..

ΑιμίλιοςEmilius είπε...


δεν το ξέρεις, Ειρήνη;
τα νερά ακολουθούν τους προαιώνιους δρόμους
όπως ο ιδρώτας τις ρυτίδες
Αιμ

ειρήνη είπε...

χρόνια καλά σου εύχομαι