θάνατος τα ζουμπούλια

                            ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΟΛΥΖΟΣ
         αναμνήσεις προκάτ άνοιξης                 

                          στ΄ άσμα
         θάνατος τα ζουμπούλια

                                                             o moon of Alabama

                                                             we now must say good-bye
                                                             we’ve lost our dear old mamma

πού να κρυφτούμε?

ξάφνου οι τοίχοι έγιναν γυαλί

πέφτουν επάνω τους τα χελιδόνια

κι αναφλέγονται

στο δρόμο θα περάσει

ως προερρήθη υπό των ποιητών

ένα λιοντάρι πεινασμένο

που ξέφυγε απ’ το τσίρκο

και πίσω του ο τυφλός με το μπαστούνι

στην ώρα του ακριβώς στην ώρα του

ματαίως κάθε νύχτα οι πέτρες

πίνουν φεγγάρι για να δυναμώσουν

μετά την κατεδάφιση του επάνω ορόφου

η σκάλα έμεινε μετέωρη στον αέρα

χωρίς σκοπό

απογειώνοντας τα βήματά μας στο διάστημα

θα βάλουμε στη θέση τους λόγια δανεικά

τάχα για τις φωτογραφίες belle époque

που χάθηκαν μόλις τις χτύπησε ο ήλιος

για τους κρυστάλλινους καθρέφτες

που παίζαν μουσική καθώς χαμογελούσες

για την προθήκη με τις φιλντισένιες κούκλες

του δέκατου όγδοου αιώνος

για το ανεπαίσθητο άρωμα της θλίψης

που άφησε στα τραγούδια η Contessina

σαν έφυγε για το Trieste παίρνοντας

μαζί της όλα τα τριαντάφυλλα του κήπου

κι ακόμα

τάχα για κάποιο μήνυμα το τελευταίο

που δεν μας έφτασε ποτέ

κι ήταν το πιο σημαντικό

θα  ’δινε νόημα σ’ αυτά που έγιναν

και σ’ όσα θα  ’ρχονταν κατόπι

ένας μαντατοφόρος το κρατούσε

στο αμπέχονο κρυμμένο πάνω στην καρδιά του

εκεί που τονε βρήκε η σφαίρα

και το  ’κανε κομμάτια

Βασίλης Πολύζος
το ς΄ άσμα θάνατος τα ζουμπούλια
από το βιβλίο αναμνήσεις προκάτ άνοιξης (Απόπειρα 2006)

alabama moon, μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου (2006)
που χρησιμοποιήθηκε στο αντίστοιχο κείμενο του βιβλίου