περί χρόνου σκιάς
αυτές οι φωτογραφίες
κρατούν στα μάτια τους το φως
άλλων ημερών
μπορείς να τις ανοίξεις
μέχρι εννιά φορές
σα ρώσικες κούκλες
έρχεται ώρα
που λύνονται οι αρμοί των δέντρων
οι δρόμοι γίνονται ασημένιοι
τα νερά ημερώνουν
και τότε ως δια μαγείας
ανατέλλει στην προκυμαία
πάλλευκο
το ατμόπλοιον Κύκνος
κι οι επιβάτες στο κατάστρωμα
κι οι επιβάτες στο κατάστρωμα
άφαντοι μισό και πλέον αιώνα
μου γνέφουν ξεχασμένες καρτ ποστάλ
μ’ όλα τα χρώματα της ίριδος
έρχεται ώρα
έρχεται ώρα
που εικόνες ανερμήνευτες
στοιχειώνουν τις βιτρίνες
της παλιάς πόλης
της ευδαίμονος
πασπαλισμένες με χρυσόσκονη
που σήκωναν τα κάρα
παναγίες μαγδαληνές
ντυμένες με ζoρζέτα και δαντέλα σέπια
δεν είμαι άξιος να λύσω τους ιμάντες
της σιωπής τους
μπορούν να τις διαβάσουν
μόνο τα παιδιά
και οι αγράμματοι
Βασίλης Πολύζος
περί χρόνου σκιάς
από τα ποιήματα προς ρωμαίους
© Βασίλης Πολύζος 2002-2003
photo above: The Shadow of Time
by Vassilis Polyzos
Βασίλης Πολύζος
περί χρόνου σκιάς
από τα ποιήματα προς ρωμαίους
© Βασίλης Πολύζος 2002-2003
photo above: The Shadow of Time
by Vassilis Polyzos
6 σχόλια:
ακριβώς έτσι....
κάποτε πρέπει να γυρίζουμε εκεί, Μέριλ
στο πάλλευκο "ατμόπλοιον Κύκνος"
και στην ευωδιά των ξεχασμένων εικόνων
Β.
Μήπως πρέπει επιτέλους να εκδώσεις το "Προς Ρωμαίους"? Μήπως ήρθε - λέω τώρα εγώ - επιτέλους η ώρα του?
Φιλιά.
Σταύρο, μου δίνει χαρά η προτροπή σου.
Θα δω τι θα κάνω.
Τι είναι η ποίηση στις μέρες που ζούμε;
Ταιριάζει για απάντηση ο τίτλος του γνωστού μυθιστορήματος τού Marquez:
“El amor en los tiempos del colera”!
Και όπως είπαμε
έρρωσο!
Βασίλης
θέλω να μου κόψεις ένα εισητήριο
με το πάλλευκο "ατμόπλοιον Κύκνος"!
μου έλειψε πολύ!
Φιλί και εισιτήριο, Ντέπι.
Τα ξέρεις!
Αιμ
Δημοσίευση σχολίου