σαρακοστή
διαβάζω γραφές σε χάρτινο αμπαλάζ
σκέψεις ψημένες στους σαράντα κελσίου
συντηρημένες με ασκορβικό οξύ
γίνε πουλί μου θάλασσα
κι εγώ το ακρογιάλι
εγώ
ο μέγας ανέτοιμος
ο μέγας συναξαριστής
ο μέγας πλαγιαριστής
ο ελάχιστος των φυτών
ο ελάχιστος σιωπηλός
the silent partner
la bocca chiusa
είδα τις δαχτυλιές στο τζάμι
σημάδια που άφησε ο Βιργίλιος
ο Πάτρικ Κάβανα
ο Γ. Σεφέρης
και επτοήθην
τη ημέρα ταύτη
ερράγησαν πάσαι αι πηγαί της αβύσσου
και οι καταρράκται του ουρανού ηνεώχθησαν
στον κάμπο της Θεσσαλίας
συνάντησα το χιονισμένο φως
αγόρασα τις τρεις Μαρίες στην τιμή της μίας
σφύριξα τα σκυλιά του Ακταίονα
έπαιξα computer games
με τη γυμνή Αρτέμιδα
και επτοήθην
τι δ’ αν λέγοι τις ασμάτων αισχρών νόσους
μέλη τε θηλύνοντα καρδίας τόνον
αυλούς, χορείας πορνικών βοσκημάτων;
ένα μαλαματένιο άλογο
η χαίτη του αστήρ διάττων στην ομίχλη
παραβγαίνει με το τρένο
στον κάμπο της Θεσσαλίας
εις μάτην
nunc dimittis
έγειρα δίπλα στους νεκρούς
που ακονίζουν τα λόγια τους στη μαρματόπλακα
αφουγκράζονται τη φλέβα στο λαιμό μου
πικραίνουν το νερό βαθιά στη γη
νυν απολύοις
σαρακοστή, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
από το βιβλίο
μια δεύτερη ανάγνωση του ποιητή Κ* και άλλα αμφίδρομα
εκδ. ΑΠΟΠΕΙΡΑ 2008
reading poetry around the clock,
εικαστική σύνθεση του Βασίλη Πολύζου 2008
διαβάζω γραφές σε χάρτινο αμπαλάζ
σκέψεις ψημένες στους σαράντα κελσίου
συντηρημένες με ασκορβικό οξύ
γίνε πουλί μου θάλασσα
κι εγώ το ακρογιάλι
εγώ
ο μέγας ανέτοιμος
ο μέγας συναξαριστής
ο μέγας πλαγιαριστής
ο ελάχιστος των φυτών
ο ελάχιστος σιωπηλός
the silent partner
la bocca chiusa
είδα τις δαχτυλιές στο τζάμι
σημάδια που άφησε ο Βιργίλιος
ο Πάτρικ Κάβανα
ο Γ. Σεφέρης
και επτοήθην
τη ημέρα ταύτη
ερράγησαν πάσαι αι πηγαί της αβύσσου
και οι καταρράκται του ουρανού ηνεώχθησαν
στον κάμπο της Θεσσαλίας
συνάντησα το χιονισμένο φως
αγόρασα τις τρεις Μαρίες στην τιμή της μίας
σφύριξα τα σκυλιά του Ακταίονα
έπαιξα computer games
με τη γυμνή Αρτέμιδα
και επτοήθην
τι δ’ αν λέγοι τις ασμάτων αισχρών νόσους
μέλη τε θηλύνοντα καρδίας τόνον
αυλούς, χορείας πορνικών βοσκημάτων;
ένα μαλαματένιο άλογο
η χαίτη του αστήρ διάττων στην ομίχλη
παραβγαίνει με το τρένο
στον κάμπο της Θεσσαλίας
εις μάτην
nunc dimittis
έγειρα δίπλα στους νεκρούς
που ακονίζουν τα λόγια τους στη μαρματόπλακα
αφουγκράζονται τη φλέβα στο λαιμό μου
πικραίνουν το νερό βαθιά στη γη
νυν απολύοις
σαρακοστή, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
από το βιβλίο
μια δεύτερη ανάγνωση του ποιητή Κ* και άλλα αμφίδρομα
εκδ. ΑΠΟΠΕΙΡΑ 2008
reading poetry around the clock,
εικαστική σύνθεση του Βασίλη Πολύζου 2008
4 σχόλια:
Στο ποίημα μπροστά
το καθετί φτηνό....
την καλημέρα μου
τα σημάδια στο τζάμι, Μέριλ
καλημέρα
Αγαπητέ Αιμίλιε
παίρνοντας αφορμή από την αναφορά σου στον μεγάλο Ιρλανδό ποιητή, τον Patrick Kavanagh, δίνω ως σχόλιο εδώ ένα ποίημά του.
Φιλικά
Μιχάλης Ευσταθίου
EPIC
by Patrick Kavanagh
I have lived in important places, times
When great events were decided : who owned
That half a rood of rock, a no-man's land
Surrounded by our pitchfork-armed claims.
I heard the Duffys shouting "Damn your soul"
And old McCabe stripped to the waist, seen
Step the plot defying blue cast-steel -
"Here is the march along these iron stones."
That was the year of the Munich bother. Which
Was most important ? I inclined
To lose my faith in Ballyrush and Gortin
Till Homer's ghost came whispering to my mind.
He said : I made the Iliad from such
A local row. Gods make their own importance.
1938
Φίλε Michael,
ευχαριστώ για το σχόλιό σου.
Και για το ποίημα του Patrick Kavanagh.
Β.Π.
Δημοσίευση σχολίου