Union Carbide
Νεκρά παιδικά κορμιά το ένα δίπλα στ’ άλλο. Τυλιγμένα
σε μικρά άσπρα σεντόνια. Άδειες μπαταρίες.
Το πρωί ήπιαν άφθονο ισοκυανιούχο μεθύλιο. Προσφορά
της Γιούνιον Καρμπάιντ. With the compliments of the
management. Αντί μια κούπα γάλα.
Λογιστική αβλεψία. Διορθώνεται. Θα το φροντίσει
ο Computer Δημοσίων Σχέσεων της εταιρείας, αρμόδιος
για τον Τρίτο Κόσμο. Πέντε δολάρια για τους τυφλούς
και δέκα για τους πεθαμένους. Και μια μοντέρνα παιδική χαρά
στο κέντρο του Μποπάλ. Δαπάνη εκπεστέα από τα κέρδη.
Κι εμείς που κουβαλάμε μέσα μας ένα μικρό κομμάτι
από κάθε Ινδία, θα εξιλεωθούμε εύκολα.
Με τις χριστουγεννιάτικες κάρτες της UNICEF.
Union Carbide, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
Γράφτηκε στις 4 του Δεκέμβρη 1984
Δημοσιεύτηκε στη μηνιαία έκδοση «ο στρέφης», φύλλο 12, Δεκέμβρης 1984
Περιλήφθηκε στο βιβλίο «Επίλογοι και άλλα Κεκραγάρια»
του Βασίλη Πολύζου
που εκδόθηκε από το Ιδεόγραμμα-Εριφύλη στα 1999
Ευχαριστώ την Χριστιάννα Λούπα που περιέλαβε το ποίημα
στο άρθρο της με τίτλο
Τραγωδία του Μποπάλ: Έγκλημα χωρίς Τιμωρία
που παρουσιάστηκε σε αλλεπάλληλες δημοσιεύσεις από το 2008 μέχρι σήμερα,
με πιο πρόσφατη, από όσο έτυχε να δώ, αυτή του palmografos:
http://www.palmografos.com/permalink/7780.html
Νεκρά παιδικά κορμιά το ένα δίπλα στ’ άλλο. Τυλιγμένα
σε μικρά άσπρα σεντόνια. Άδειες μπαταρίες.
Το πρωί ήπιαν άφθονο ισοκυανιούχο μεθύλιο. Προσφορά
της Γιούνιον Καρμπάιντ. With the compliments of the
management. Αντί μια κούπα γάλα.
Λογιστική αβλεψία. Διορθώνεται. Θα το φροντίσει
ο Computer Δημοσίων Σχέσεων της εταιρείας, αρμόδιος
για τον Τρίτο Κόσμο. Πέντε δολάρια για τους τυφλούς
και δέκα για τους πεθαμένους. Και μια μοντέρνα παιδική χαρά
στο κέντρο του Μποπάλ. Δαπάνη εκπεστέα από τα κέρδη.
Κι εμείς που κουβαλάμε μέσα μας ένα μικρό κομμάτι
από κάθε Ινδία, θα εξιλεωθούμε εύκολα.
Με τις χριστουγεννιάτικες κάρτες της UNICEF.
Union Carbide, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
Γράφτηκε στις 4 του Δεκέμβρη 1984
Δημοσιεύτηκε στη μηνιαία έκδοση «ο στρέφης», φύλλο 12, Δεκέμβρης 1984
Περιλήφθηκε στο βιβλίο «Επίλογοι και άλλα Κεκραγάρια»
του Βασίλη Πολύζου
που εκδόθηκε από το Ιδεόγραμμα-Εριφύλη στα 1999
Ευχαριστώ την Χριστιάννα Λούπα που περιέλαβε το ποίημα
στο άρθρο της με τίτλο
Τραγωδία του Μποπάλ: Έγκλημα χωρίς Τιμωρία
που παρουσιάστηκε σε αλλεπάλληλες δημοσιεύσεις από το 2008 μέχρι σήμερα,
με πιο πρόσφατη, από όσο έτυχε να δώ, αυτή του palmografos:
http://www.palmografos.com/permalink/7780.html
6 σχόλια:
δεν θα μπορούσα να διαβάσω τίποτα πιο δυνατό που να πιάνει έτσι, κατευθείαν στόχο...
Β.
"Κι εμείς που κουβαλάμε μέσα μας ένα μικρό κομμάτι
από κάθε Ινδία, θα εξιλεωθούμε εύκολα."
πολύ εύκολα θα λεγα
τόσο που τρομάζω
ακόμη
και η εξιλέωση
δήθεν εύκολη!!!
καλησπέρα!
Το έγραψα την επόμενη της τραγωδίας. Με τη φόρτιση της ώρας. Και την οργή.
Καληνύχτα, Βίκυ.
Meril,
λέμε πάντα, "εγώ τι μπορούσα να κάνω";
Και είναι η πιο βολική απάντηση!
Αιμ
Σε κάθε περίπτωση, Δέσποινα, και οι κάρτες της UNICEF κάτι είναι.
Εγώ θα αγοράσω και θα εξιλεωθώ!
Β.
Δημοσίευση σχολίου