ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
ήρθαν τρεις ξενιτεμένοι
δια θαλάσσης
παίζοντας με των κυμάτων
τις διαθλάσεις
άνοιξαν την πόρτα μπήκαν
στ’ άδειο σαλόνι
κρέμασαν στα παραθύρια
βοριά και χιόνι
ένας κούρδισε το πιάνο
κι άλλος τη λύρα
και στα μάτια του είχε ο τρίτος
δάκρυ κι αρμύρα
ένας χάθηκε τη μέρα
κι άλλος τη νύχτα
κι έμεινε μονάχα ο τρίτος
σκυλί που αλύχτα
φύγαν τρεις ασπροντυμένοι
δια θαλάσσης
παίζοντας με των ονείρων
τις διαθλάσεις
Βασίλης Πολύζος, επιστροφή
© Βασίλης Πολύζος 2003
γαλέρα, μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου 2004
4 σχόλια:
Αχ...
πως έρχονται και φεύγουν όλα και όλοι
δια μιας με μιας....
Πολύ μου άρεσε....
μου φερε παραμύθια στη θύμηση... τραγούδια και μουσικές παλιές.....
...ανά τας ρίμας, τας ρύμας και τας αγυιάς, Μέριλ.
Υπάρχουν πράγματα κάτω από τον ουρανό, Οράτιε! Νομίζω κάπως έτσι το λέει ο Άμλετ.
Κάποτε γυρίζω εκεί. Στα παιδικά χρόνια, ψηλά το Πήλιο, απέναντι η παραλία, το Τρίκερι, τα Πευκάκια, οι Αλυκές. Κι η θάλασσα, πράσινη, μολυβένια, έτσι μου άρεσε, με άσπρη στίξη αλατιού. Κι έρχονται οι παιδικοί φίλοι και με στοιχειώνουν. Η Κατίνα,ο Αιμίλιος, ο Μιλτιάδης, η Χαρούλα. Κι η Φωτεινή που πέθανε στα δεκάξι. Κι όλα τα άλλα σβήνουν, Δεν έχουν σημασία. Κι όμως για τα άλλα μιλάμε. Γι αυτά που δεν έχουν σημασία.
Σε φιλώ, έχεις αθώα καρδιά, κι αυτό είναι το πιο σποδαίο
Β.
μετρώντας αναμνήσεις... απουσίες καταγράφονται... και πόνος... σφοδρός άλλοτε... και άλλοτε γλυκός...
οι ασπροντυμένοι μας, πάντα μας κατοικούν...
Β. + Β + θάλασσα...
Best Before
Καλημέρα Βίκυ
Aim
Δημοσίευση σχολίου