Cunt Street
τυπωμένο σε χαρτί σαμουά
μύριζε μοσκοσάπουνο ερμής
πολυκαιρισμένο
ένα μαγαζί σε δρόμο επαρχιακό
όπου άνθιζαν οι μασχάλες της Αντωνίας
με τα ρολά κατεβασμένα
με τις σακούλες των ματιών γεμάτες
εδώδιμα και αποικιακά
αυτό που βλέπουμε ήταν πάντα παρελθόν
τ’ απόνερα στο χωματόδρομο
κι οι στεναγμοί της στο πλυσταριό
όπου μας έπαιρνε τις Κυριακές
διαβάζοντας αναρωτιέσαι
πού σοφός πού γραμματεύς
πού συζητητής μέσα στον πόλεμο
οι λέξεις που σου δόθηκαν
ήταν ήδη μαραμένες
κι όμως μου αρέσει άσκοπα
να τις ανακατεύω
θα βρουν το νόημα από μόνες τους
καλύτερα παρά ρωτώντας
αυτά τα άθλια γεροντάκια
με τις ύποπτες κηλίδες
στα παντελόνια τους
που μας διδάσκουν τις πληγές τους
γκρίζες παραβολές και γνωμικά
εδώ πριν η αυγή λαλήσει τρεις φορές
απαρνηθήκαμε ως και τον αλέκτορα
κι άλλοτε κουβεντιάζαμε νυχθημερόν
με τον Ευπλόκαμο Νυχθήμερο
και με τον Ονοκρόταλο τον Πελεκάνο
μύριζε μοσκοσάπουνο ερμής
πολυκαιρισμένο
ένα μαγαζί σε δρόμο επαρχιακό
όπου άνθιζαν οι μασχάλες της Αντωνίας
με τα ρολά κατεβασμένα
με τις σακούλες των ματιών γεμάτες
εδώδιμα και αποικιακά
αυτό που βλέπουμε ήταν πάντα παρελθόν
τ’ απόνερα στο χωματόδρομο
κι οι στεναγμοί της στο πλυσταριό
όπου μας έπαιρνε τις Κυριακές
διαβάζοντας αναρωτιέσαι
πού σοφός πού γραμματεύς
πού συζητητής μέσα στον πόλεμο
οι λέξεις που σου δόθηκαν
ήταν ήδη μαραμένες
κι όμως μου αρέσει άσκοπα
να τις ανακατεύω
θα βρουν το νόημα από μόνες τους
καλύτερα παρά ρωτώντας
αυτά τα άθλια γεροντάκια
με τις ύποπτες κηλίδες
στα παντελόνια τους
που μας διδάσκουν τις πληγές τους
γκρίζες παραβολές και γνωμικά
εδώ πριν η αυγή λαλήσει τρεις φορές
απαρνηθήκαμε ως και τον αλέκτορα
κι άλλοτε κουβεντιάζαμε νυχθημερόν
με τον Ευπλόκαμο Νυχθήμερο
και με τον Ονοκρόταλο τον Πελεκάνο
Cunt Street, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
από τη συλλογή Επιστροφή στη Διζιλάνδη, ©2003-2004
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Μανδραγόρας, τχ. 35
και στο eλόγος
από τη συλλογή Επιστροφή στη Διζιλάνδη, ©2003-2004
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Μανδραγόρας, τχ. 35
και στο eλόγος
photo “πού σοφός, πού γραμματεύς, πού συζητητής” by Eleni
4 σχόλια:
Αιμίλιε, εδώ νομίζω διασταυρώνονται δύο ποιήματα.
Θα πάρω την άκρη από το ένα μόνο.
...ένα μαγαζί σε δρόμο επαρχιακό
όπου άνθιζαν οι μασχάλες της Αντωνίας
με τα ρολά κατεβασμένα
με τις σακούλες των ματιών γεμάτες
εδώδιμα και αποικιακά
αυτό που βλέπουμε ήταν πάντα παρελθόν
τ’ απόνερα στο χωματόδρομο
κι οι στεναγμοί της στο πλυσταριό
όπου μας έπαιρνε τις Κυριακές...
Για τη γνησιότητα που μου βγάζει, το τοποθετώ δίπλα στην Πρέβεζα του Καρυωτάκη.
Θα ήθελα μια αναφορά στο πραγματικό. Αν δεν έχεις αντίρρηση!
Σε κάθε πρερίπτωση, ευχαριστίες!
Reader
Δεν είναι μελέτη ή έστω μια ματιά πάνω σε μια επαρχιακή πόλη το Cunt Street. Δε βρίσκω λοιπόν ότι έχει οποιαδήποτε σχέση με την "Πρέβεζα".
Πάντως δεν ήταν αυτή η πρόθεσή μου.
Για μένα είναι μια συνομιλία με δύο διακριτά ρεύματα της ελληνικής ποίησης του περασμένου (20ού) αιώνα. Και ως προς αυτό είναι πράγματι εύστοχη η επισήμανσή σου. Διασταυρώνονται ή συμπορεύονται ή αλληλοτέμνονται δύο ποιήματα, ή καλύτερα δύο ποιητικά ρεύματα στο Cunt Street. Ο επαρχιωτισμός από τη μια, που εξακολουθεί να είναι εμφανής στην ελληνική ποίηση ακόμη και στα τελευταία 50 χρόνια, (θέλω να πω υπάρχουν πολλοί εκπρόσωποί του), και το κοσμοπολίτικο στοιχείο
στο οποίο παραπέμπει η σαφής αναφορά σε ένα ποίημα του Γιώργου Σεφέρη.
Και τι γίνεται τώρα; Τι θα γίνει από δω και πέρα. Το Cunt Street δεν προτείνει λύση:
...οι λέξεις που σου δόθηκαν
ήταν ήδη μαραμένες
κι όμως μου αρέσει άσκοπα
να τις ανακατεύω...
Β.Π.
Θα βρουν το νόημα από μόνες τους;
Reader
Σε κάθε περίπτωση, όχι σχολική μαθητεία κοντά στους προλαλήσαντες!
Β.Π.
Δημοσίευση σχολίου