Κυριακή 29 Αυγούστου 2010

οι σημαίες στον ορίζοντα


οι σημαίες στον ορίζοντα

είπαμε θάψτε τους να ησυχάσουμε,
να ξοφλήσουμε επί τέλους το χρέος μας
οι νεκροί έχουν κι αυτοί μια θέση
κάτω απ’ τ’ ασάλευτο φως της πανσελήνου
εν γη ερήμω και αβάτω και ανύδρω
κι ελάτε να κρυφτούμε πίσω από τις λέξεις
πίσω απ’ τους φράχτες με τ’ αλησμονάνθια
αφήνοντας τα βρέφη στις κλειστές αυλόπορτες
-θα περάσουν νωρίς τ’ απορριματοφόρα-
γιατί φάνηκαν οι σημαίες στον ορίζοντα
κι ουρές των σκορπιών κεντούν στο πεντάγραμμο
διχαλωτούς χρησμούς χωρίς φωνήεντα

Βασίλης Πολύζος, οι σημαίες στον ορίζοντα
ένα ποίημα από τη συλλογή Επίλογοι και άλλα Κεκραγάρια
εκδ. ΕΡΙΦΥΛΗ 1999
V.P., a portrait by Helen 2008

6 σχόλια:

Λίτσα είπε...

ας περάσουν επιτέλους τα απορριματοφόρα.

ΑιμίλιοςEmilius είπε...

Αρετή, δεν τα πήρες ακόμα είδηση;;;
Το κείμενο είναι 12 χρονώ!
Αιμίλιος

Λίτσα είπε...

αυτό δεν έχει σημασία-το κείμενο είναι αφετηρία για τους χρόνους του καθενός.

ΑιμίλιοςEmilius είπε...

Σωστό! Αρκεί να διαβάζουμε.
Δε σε αφορά, βέβαια.
Αρετή, θέλω να σε ρωτήσω κάτι. Αλλά κατ' ιδίαν, που λέμε εμείς οι καθαρολόγοι.
Αιμ.

Λίτσα είπε...

ποιο να με αφορά;ένα κείμενο, στην έξοδό του, αφορά όλους.

είχα βέβαια δει τη χρονολογία συγγραφής.

ρώτα με, στη διάθεσή σου/
καθαρολόγοι δεν ξέρω τι είναι.

ΑιμίλιοςEmilius είπε...

Αρετή μου, δεν εννοούσα το κείμενο!
Εννοούσα, οτι δε σε αφορά η φράση "αρκεί να διαβάζουμε". Γιατί εσύ διαβάζεις.
Β.