άγγελος
τόσο μελάνι στον αγέρα
κι όμως κατέβαινε συχνά στον κήπο μας
ντυμένη στα λευκά
κι άναβε με την άκρη των χειλιών της
έναν έναν τους σβησμένους κρίνους
Βασίλης Πολύζος, Ηλιακό Ποδήλατο, άγγελος
Emil loves Venus, a comment on Botticelli by Vassilis Polyzos
17 σχόλια:
Alba with the red mouth and the silent wound on her left world. But still she defies the petty modesty
of human eyes ...
;)
"αερικό, λέν' το κορίτσι π' αγαπώ"
καλημέρα στην διαδικτυακή μας παρέα:)
Four letters vs modesty!
Poetry takes all.
Maria, a kiss!
B.
Η παρέα των αερικών; Καλό!
Αρετή, αέρας στα πανιά μας!
Και σκόπελος;
Αιμίλιος
βεβαίως.
και χωρίς ερωτηματικό.
Ενδιαφέρον!
Το εννοώ σε ρήμα, μέση φωνή, πρώτο ενικό πρόσωπο, Κυρία Καθηγήτρια!
Aemilius
ποια είναι η Κ.Κ;
και , εάν αντελήφθην σωστά, πού το εστιάζετε;
στον τόπο;
(υγ:"σον τόπον"=παράγγελμα πρωτοχορευτή εν ώρα εκτελέσεως χορού κότσαρι)
Το πρόσθεν μήνυμα δηλοί: "ενδιαφέρομαι για Σκόπελο".
Ορθώς αντελήφθητε, ώ Αρετή.
Προδήλως το Κ.Κ. δεν υπονοεί πολιτικές προτιμήσεις, όχι ότι δεν θα τις προτιμούσε!
"Στον τόπο": καλύτερα παράγγελμα πρωτοχορευτή χορού κότσαρι παρά με εκείνη τη μακάβρια σύνδεση με τη λέξη "έμεινε"!
Αρετή, many many kisses!
όχι, δεν υπονοεί πολιτικές προτιμήσεις απλά διότι δεν είναι της παρούσης!
κράτα ΜΟΝΟΝ το παράγγελμα:είναι και εξαιρετικά ευχάριστο ιδείν.
( εάν ενδιαφέρεσαι, θα σου δώσω τηλ Έλλης!)
Στείλε μέιλ. Αν και, ίσως, το έχω.
Βασίλης
Διαβάζοντας προσωπικές αναφορές, νιώθω παρείσακτη. Should I stay or should I go, Αιμίλιε;
Stefi
Don´t go, Stefi! Δεν το ήθελα. Παρασύρθηκα στο δρόμο της Αρετής!
ε, δεν παίζεσαι!
Πολύ όμορφο!!
Μου αρέσει η γραφή σου!!
Ευχές για μια όμορφη νύχτα!
...το φόρεμά σου έχει επάνω του/
όλες τις πούλιες ως τον Ινδικό Ωκεανό/
στις πλάτες μας θα ψιθυρίζει η άμμος κάθε νύχτα...
Ηλιακό Ποδήλατο, indigo
Καληνύχτα Ταξιδεύουμε
Β.Π.
Κοίτα τι πάθαμε οι δυο μας
Εγώ που κλαις κι εσύ γελώ
Σαν τους νεκρούς του Ντύλαν Τόμας
Σαν του ΄60 τα μελό
Νέα δεν έχω να σου γράψω
Μέρα και νύχτα υπνοβατείς
Μέσ’το τραγούδι σου θα ψάξω
Όλο τον κόσμο να με βρεις
Πίνω πολύ καπνίζεις κι άλλο
Όπως ο Τσαρλς παραληρείς
Καμιά φορά σε αναβάλλω
εγώ είμαι δύο κι εσύ τρεις
Ο Ποσειδώνας κι η Αμφιτρίτη
Δες μας πού φτάσαμε στ’αλήθεια
Juliet και Romeo στην Κρήτη
Πολλές σφαγές κι εμείς ερίφια
Κάτι να βρεις για να σου γράψω
Όσο ακόμα είναι καιρός
Δύση κι Ανατολή θα κάψω
Γιατί είν’ο έρως πορφυρός
Αγάπα με και μη με τρως.
Βασίλη θέλω κι εγώ να σου αφήσω
αυτό το δικό μου μια που μιλάγαμε για ρίμες το πρωί.
Σου το αφιερώνω.Είναι ανέκδοτο ακόμη.
Αλλά μου το ζήτησαν ήδη για μελοποίηση,οπότε το βλέπω να δισκογραφείται οσονούπω...
Σε φιλώ
Χαριτίνη~Φαίδρα
Χαριτίνη, ευχαριστώ για αυτό το δικό σου. Θα με κάνεις φετιχιστή!!!
Για χάρη σου θα αναρτήσω τη Ματίλντα του 1999 εντός των ημερών, με αναδρομική αφιέρωση σε σένα. Τώρα για ανταπόδοση, θα σου στείλω σήμερα τον "τρελαγέρα", που κυκλοφόρησε επίσης το 1999 με το βιβλίο "Επίλογοι και άλλα Κεκραγάρια" Είναι "αγροτικό στριπτίζ, ατελώς ομοιοκατάληκτο", όπως γράφει η σχετική υποσημείωση.
Μπορείς και να το μελοποιήσεις μαζί με τα δικά σου. Θα 'ναι ο "δίσκος-το κάτι άλλο".
Φιλιά και baci (ιταλιστί)!
Βασίλης
Δημοσίευση σχολίου