φαγκότο με ράμφος
τι πρωινό κι αυτό
ανάμεσα σε δυο απέραντες σκιές
μία εκ δεξιών και μία εξ ευωνύμων
όταν έπεσε η τάση των ονείρων στο μηδέν
κι έτρεχαν τα αινίγματα πλημμύρα απ’ το πατάρι
τι πρωινό κι αυτό
ανάμεσα σε δυο απέραντες σκιές
μία εκ δεξιών και μία εξ ευωνύμων
όταν έπεσε η τάση των ονείρων στο μηδέν
κι έτρεχαν τα αινίγματα πλημμύρα απ’ το πατάρι
όπου είχα στοιβάξει ένα τσούρμο θεούς
δεμένους πισθάγκωνα δίπλα στο θερμοσίφωνο
(ήταν ανυπόφορη η αυθάδεια
κι η γεροντική τους βουλιμία
προ του εγκλεισμού τους)
τους κατέβασα μουσκεμένος ως το κόκαλο
και πού να βρω τόπο να τους βολέψω
τόσα βιβλία φύτρωναν ήδη μέσα μου
ασφυκτικά δάση βροχής
κλωνάρια κατάφορτα με θηλές
που δεν τις ευλόγησαν στόματα νηπίων
δεμένους πισθάγκωνα δίπλα στο θερμοσίφωνο
(ήταν ανυπόφορη η αυθάδεια
κι η γεροντική τους βουλιμία
προ του εγκλεισμού τους)
τους κατέβασα μουσκεμένος ως το κόκαλο
και πού να βρω τόπο να τους βολέψω
τόσα βιβλία φύτρωναν ήδη μέσα μου
ασφυκτικά δάση βροχής
κλωνάρια κατάφορτα με θηλές
που δεν τις ευλόγησαν στόματα νηπίων
στην κουζίνα
η γάτα είχε τα μάτια του πατέρα μου
γεμάτα πρωινές δοξολογίες
γαλανούς ψαλμούς που ταξίδευαν
δίπλα στο ρυάκι
η γάτα είχε τα μάτια του πατέρα μου
γεμάτα πρωινές δοξολογίες
γαλανούς ψαλμούς που ταξίδευαν
δίπλα στο ρυάκι
σε δρόμους φρυγικούς
με το γραμμόφωνο να παίζει Μαρσύα και Ύαγνι
μικρές δίνες γύρω από ένα παιχνιδιάρικο άχυρο
στον κήπο
ανά μέσον του σκότους
στον κήπο
ανά μέσον του σκότους
και ανά μέσον του φωτός
ο συλλέκτης μικρών αγγέλων
μάζεψε όλα τα κοτσύφια
πετώντας ψίχουλα στον αέρα
δυστυχώς
δεν έμαθα ποτέ
ο συλλέκτης μικρών αγγέλων
μάζεψε όλα τα κοτσύφια
πετώντας ψίχουλα στον αέρα
δυστυχώς
δεν έμαθα ποτέ
τη νοηματική γλώσσα των πουλιών
φαγκότο με ράμφος © Βασίλης Πολύζος 2002
υαλογράφημα, μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου 2004
υαλογράφημα, μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου 2004
15 σχόλια:
"Φύλαγέ μου, Θε μου, τουλάχιστον
Όσα έχουν πεθάνει".Κ.Δ.
Αιμίλιε, γιατί έσβησες την πρωινή
Καλημέρα μου;
Αλίκη
Τι σημαίνει Κ.Δ.;
Και το νόημα;
Κική Δημουλά.
το νόημα, Αιμίλιε, είναι η δική μου αίσθηση του πολύ ωραίου κειμένου σου,
μια αίσθηση απώλειας, έτσι το διάβασα.
Αλίκη, είχα διαβάσει το σχόλιό σου και σε ευχαριστώ. Αλλά μετά μπήκε κάποιος ανόητος με τη σαχλαμάρα του και για λόγους στοιχειώδους αισθητικής υποχρεώθηκα να εγκαταστήσω το σκουπιδοφάγο. Και στη διαδικασία χάθηκε και το σχόλιό σου.
Σε φιλώ
Να σαι καλά
Βασίλης.
Αρετή, σ’ ευχαριστώ. Ειλικρινά λυπάμαι που δεν αναγνώρισα τα αρχικά της Κυρίας Δημουλά. Όσο για το ποίημα, εγώ το βρίσκω αισιόδοξο αφού μπόρεσα να δέσω πισθάγκωνα στο πατάρι τόσους θεούς.
Φιλί (ούτε από Ιούδα, ούτε από Ελύτη), δικό μου, αν δεν έχεις αντίρρηση! Β.Π.
δεν έχω καμιά αντίρρηση-όσο για το αισιόδοξο ή απαισιόδοξο του κειμένου..θέμα οπτικής.
Το θέμα είναι να θυμόμαστε κάπου κάπου και τους φρυγικούς δρόμους. Θέλεις να σου πω κάτι σχετικά;
Βασίλης
:)περιμένω με ενδιαφέρον-σας το έχω πει ξανά, Αιμίλιε, μαθαίνω από σας!
Αρετή, τα περί φρυγίων δρόμων και τρόπων αύριο.
Βασίλης
«σε δρόμους φρυγικούς»
Αρετή, το θέμα είναι τεράστιο. Μιλάμε για μουσικούς δρόμους και για όσα γνωρίζουμε για την αρχαία ελληνική μουσική.
Τα είδη της αρμονίας των αρχαίων:
Δώριον, Υπερδώριον, Υποδώριον
Αιόλιον, Υπεραιόλιον, Υποαιόλιον
Ιάστιον, Υπεριάστιον, Υποϊάστιον
Φρύγιον, Υπερφρύγιον, Υποφρύγιον
Λύδιον, Υπερλύδιον, Υπολύδιον
Οι μουσικές κλίμακες που για κάθε είδος χρησιμοποιούνταν σχημάτιζαν τους ήχους ή τρόπους (σήμερα χρησιμοποιείται ο όρος «δρόμοι»)
Λίγα για τον Φρύγιο τρόπο ή Φρύγιο μέλος ή Φρυγιστί αρμονία: την απέδιδαν στους ποιητές και της θεότητες της ασιατικής Ελλαδας.
Στον Ύαγνι, στο Μαρσύα, στην Κυβέλη και στον Όλυμπο. Ποιο ήταν το ήθος αυτού του ήχου; Θα αναφερθώ σχετικά σ’ αυτό που γράφει ο Αριστοτέλης:
«Ενθουσιαστικούς δ’ η Φρυγιστί αρμονία ποιεί. Έχει γαρ την αυτήν δύναμιν η Φρυγιστί των αρμονιών, ήνπερ αυλός εν τοις οργάνοις, άμφω οργυιαστικά και παθητικά». (Πολιτ., Η, 6)
Ο χώρος δεν επιτρέπει περισσότερα.
Χαιρετώ
Βασίλης Πολύζος
κατατοπιστικά όμως και με λεπτομέρεια, πολύ ενδιαφέροντα τα περί φρυγικών δρόμων, να είσαι καλά:)
Πάντα μια μικρή αλλά επώδυνη ειρωνεία χαρακτηρίζει την ποίηση του κ.Πολύζου :):) πολλές φορές στρεφόμενη στον ίδιο. Και ποιός έμαθε την νοηματική των πουλιών όταν επί έτη ξεπλένει θεούς μέσα από ζεσταμένο ξανά και ξανά νερό...
πολύ μου άρεσε!! Βασίλη, Καλό Πάσχα...(η ανάσταση αργεί ακόμα :P:P)
α και κάτι ακόμα...θα ήθελα να γράψεις ένα μικρό αφιέρωμα για το περιοδικό "Σοδειά" όσον αφορά την βυζαντινή μουσική. Pleaaaaseeeee :)
Μαρία, αν έρθει κι η...ανάσταση, καήκαμε! Δεν θα χουμε τίποτε πια να ελπίζουμε. Άσε που θα πέσουμε και στην επικράτεια του Stoker και των undead!
Για τη βυζαντινή, όχι ως θρησκευτική, αλλά ως γήινη μουσική, ευχαρίστως να κάνουμε μαζί μια από τις εκπομπές σου. Θα ακουστούν πράγματα.
Εν τω μεταξύ, τι έγινε το video της παρουσίασης;
Και ο θεσμικός καφές στην Alba;
Φιλιά
Βασίλης
Δημοσίευση σχολίου