I, Emilius

Ο παιδικός μας φίλος ο Αιμίλιος

Αλαφροΐσκιωτος εκ γενετής
Ραβδοσκόπος αφελών δαιμονίων
Γεωγράφος ενάλιων αστερισμών
Ποντοπόρος Θούλη-Κολχίδα καθ’ εκάστην

στο πλευρό του πειρατή Λονγκ Τζων Σίλβερ
Ομοτράπεζος του Χαλίφη της Βαγδάτης
Εραστής της παρθένου Σουλαμίτιδος
Ομιλητής σε άδειες αίθουσες αναμονής
Συνταξιούχος κλόουν στα τριάντα του

ζεύει κάθε πρωί δυο ρόδες ήλιο

στο κρεβάτι του

πιάνει τα γκέμια, σπιρουνίζει

τ’ άξιο άτι του

πετάει πάνω απ’ τη μουδιασμένη πόλη

ορθοπεταλιά

παίρνει μαζί του βόλτα ένα

σύννεφο πουλιά

το νεροκότσυφα, την καλημάνα

το σπουργίτι

το στραβολαίμη, τη σβαρνίστρα

τον πετρίτη

το φιδαϊτό, την παπαδίτσα

την αλκυόνα

το σφυριχτάρι, τη χιονάδα

την τρυγόνα

το συκοφάγο, τη σταρήθρα

το ψαρόνι

τον τρυποφράχτη, το λευκοτσικνιά

τ’ αηδόνι

την καρδερίνα, τη χρυσότσιχλα

τον κλειδωνά

τον πύρρουλα, το γκιόνη

τα πετροχελίδονα.

Ο παιδικός μας φίλος ο Αιμίλιος

χάθηκε ένα πρωί με τη φυρονεριά

αφήνοντας στην άμμο ένα ξύλινο ποδάρι.

Βασίλης Πολύζος, DIZZILAND (έξοδος)

ΕΡΙΦΥΛΗ, 2001