Μέρη Λιόντη, Θέρος το Χειμαζόμενον / τέσσερα ποιήματα

Μέρη Λιόντη


                    ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ


πυρωμένο χώμα
άνεμος καυτός
νερό λειψό και
εκκρίσεις

σαλπάρουν οι μέρες
πανιά σκισμένα
με θρήνο στη ζωή
γερνούν οι επίγονοι


τι παραλλάσσει;

και πάλι
στον ορίζοντα του πουθενά
με μια ληγμένη αγάπη
ο οδοιπόρος

κουβαλά και φέτος
ένα έκθετο καλοκαίρι

(αποσπασματικά και ασθμαίνοντας
στα σκαλιά)



                   

                    ΓΕΝΕΘΛΙΑ


φυσάει ο Ιούλιος χνώτο καυτό
πάνω στα χρόνια μου που στέκονται
καταμεσής του θέρους

τα χνάρια ακόμα ψάχνει
απ’ όσα (ανα)ζητήθηκαν

τότε που όλα ήταν εύκολα
και τα όνειρα τρεχάλα
μες στα πόδια μοτ

σκέψου να δεις ακόμα
τι μας μέλλεται!

(φορτίο που δε μοιράζονται οι μέρες)



                   

                    ΑΔΥΝΑΜΙΑ


τελικά λέω πως το να με τρώω με μέτρο
εντελώς ημίμετρο είναι
. . . . . . . . . . . . . . . . .
βέβαια έτσι μεσοβέζικα
πορεύτικα ίσαμε τώρα
αφήνοντας ως και τα ένδοξα
πλάνα στους εραστές τους

-εγώ μακριά-

τώρα λοιπόν τι θες
την ώρα που έτσι κι αλλιώς
μικραίνει η μέρα
-να η καλή ερώτηση-

αποχαιρετά το καλοκαίρι κιόλας
πεθαμένο απ’ την εξάντληση
πολλές οι προσδοκίες οι φετινές
δεν άντεξε το δρόμο

(καλοχαιρέτα τη λύπη την ευγενική
μπας και σε σπλαχνιστεί
μπας και σε συντροφέψει την ώρα που θα λείπω)


                   

                    ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ


καμιά φορά θέλω να κοιτάξω εντός

βλέπω ένα παράθυρο που χάσκει

και πισωπατώ




(βασιλεύει η ψυχή μου σε έρημο χώρα
αγκάθια είναι το σκήπτρο μου)



τέσσερα ποιήματα
από την ποιητική συλλογή
ΘΕΡΟΣ το ΧΕΙΜΑΖΟΜΕΝΟΝ
της Μέρης Λιόντη
εκδ. ΣΑΙΞΠΗΡΙΚόΝ
2014

εικόνα
φυσάει ο Ιούλιος
εικαστικό του Βασίλη Πολύζου
2014
(ο τίτλος οφείλεται στο ποίημα ΓΕΝΕΘΛΙΑ)


Σημείωση
Η ποίηση της Μέρης Λιόντη είναι "η ποίηση
του απολύτως απαραίτητου λόγου".
Καθαρίζει (αποκαθαίρει) η ίδια το λεκτικό και το
εννοιολογικό (θα έλεγα και το συναισθηματικό της)
 τοπίο, πριν το επιχειρήσει ο αναγνώστης ή ο κριτικός.
Από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο ποίημα
αυτού του χειμαζόμενου θέρους, ο λόγος
είναι ειλικρινής, ανεπιτήδευτος, λιγόσαρκος,
αλλά σε καμιά περίπτωση αναιμικός.
Καλοτάξιδο το βιβλίο σου, ερωδιούλα!
Βασίλης Πολύζος, 18 του Ιούλη 2014