Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

Ηλιακό ποδήλατο, erotica



...............erotica

.............................καθαρώτατον ήλιο επρoμηνουσε
.......................της αυγής το δροσάτο ύστερο αστέρι

τω καιρώ εκείνω
η βροχή επέστρεψε τα δώρα μας
έξυπνα κρύσταλλα
που αλλάζαν διάθεση ανά ημίωρο
από πράσινο πεύκο ως ατσάλι
κι ως ένα ματωμένο γκομπλέν
με κυνήγι ελαφιών
κι ως ένα υπόγειο ενυδρείο
με νωχελή ζωόφυτα

keine Angst περπατώντας
σε μια διάφανη ακτή
πετούσα σμαραγδένια βότσαλα
πάνω απ’ τον ώμο μου
κι η Ξανθούλα στο πλάι μου
(το άνθος της Ζακύνθου)
λυσίκομη αφήνοντας
βρεγμένα κρινάκια στην άμμο
δεν είχε ακόμη γνωρίσει
τη λίμπιντο του στροντίου 90

(νεαρή debutante
μελετούσε Immanuel Kant)

πέρασαν τόσα ουράνια τόξα
απ’ όταν έσμιξε μαζί μου
κλείνοντας το σφυγμό μου
στη θαλάσσια ανεμώνη της
τώρα κυμαίνεται ψηφιδωτή
σε μια πισίνα της Πομπηίας
αναδεύοντας βότανα αρωματικά
παιγνιώδεις ιχθύς ριπίζουν τα ματόκλαδά της
τσιμπολογούν τα κοράλλια της
και τη μικρή τούφα από χρυσάφι
στα μισάνοιχτα πόδια της
κι οι ανυπόμονοι τρίτωνες
στην άκρη της μπανιέρας
με χαμόγελο καταχθόνιο
σκηνοθετούν την ανάδυσή της
μια λευκότατη συμφωνία χειρουργείου
σε απόλυτη απουσία νύχτας

ήταν τόσο βαθύ το ψύχος
στον μέσα κύκλο των προβολέων
παρακαλώ γονατίστε μπροστά της
φιλήστε τα νύχια των ποδιών της
βαμμένα με το μύρο του φεγγαριού
καθώς στέκεται στο περιστύλιο
κρατώντας έναν θρήνο της Ουμ Καλσούμ
με τις φλέβες της ηδονής σπασμένες
λύτρον αντί πολλών
παρακαλώ γονατίστε μπροστά της

(μνημονεύοντας Διονύσιο Σολωμό
γλιστρούσαμε από όνειρο σε όνειρο
ανάμεσα σ’ αντικριστούς καθρέφτες
το πρόσωπό της μια ατέρμονη
ακροστιχίδα φαντασμάτων)

Βασίλης Πολύζος, erotica
ένα ποίημα από το «Ηλιακό Ποδήλατο»
εκδ. ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ 2003

Εικόνα: Botticelli, Αφροδίτη (τμήμα του έργου)

Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010

από Β / μπλε κορίτσι με κόκκινες πεταλούδες



.......από Β
....
στη Β.Δ. η ζωγραφιά

βροχή προαστίου
βλοσυρά στο σκοινί τ’ ασπρόρουχα
βαλτωμένα βαμπίρ
βολεμένες βαμπ
βολικά βιβλία
βανίλια υποβρύχιο
βαδίζω σ’ αυτό το βαθύ τίποτε

Βασίλης Πολύζος, από Β
ένα ποίημα από το βιβλίο Κρεολή Σελήνη
εκδ. Απόπειρα 2010

μπλε κορίτσι με κόκκινες πεταλούδες
μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου 2004

Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010

UN FADO PER LA SIGNORA N*


.
UN FADO PER LA SIGNORA N*
.............to the poetess I loved best
.
ξανά και ξανά
μια πρόβα βροχής
στο έρημο πάρκο
.
φαντάσματα
άκρως φιλικά
θ’ απαγγείλουν Οράτιο
.
θα διαβάσουν
το τελευταίο σου μήνυμα
με υπαινιγμούς λουλουδιών
με πεταλούδες
σε στενογραφία
.
καιρός της θλίψης
καιρός να γείρουμε
πάνω στ’ αχνάρια
που δεν αφήσαμε
στο γρασίδι
ν’ ανασυντάξουμε
σε μια κιθάρα
τα πλοία που έφυγαν
.
ξανά και ξανά
ήταν κάποτε
το τραγούδι της
.
Βασίλης Πολύζος , UN FADO PER LA SIGNORA N*
από το βιβλίο ΚΡΕΟΛΗ ΣΕΛΗΝΗ, Απόπειρα 2010
.
Εικόνα επάνω: το εξώφυλλο του βιβλίου
Η ζωγραφιά «Κρεολή Σελήνη»
είναι εικαστική σύνθεση του Βασίλη Πολύζου

Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

επιστροφή / γαλέρα


ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

ήρθαν τρεις ξενιτεμένοι
δια θαλάσσης
παίζοντας με των κυμάτων
τις διαθλάσεις

άνοιξαν την πόρτα μπήκαν
στ’ άδειο σαλόνι
κρέμασαν στα παραθύρια
βοριά και χιόνι

ένας κούρδισε το πιάνο
κι άλλος τη λύρα
και στα μάτια του είχε ο τρίτος
δάκρυ κι αρμύρα

ένας χάθηκε τη μέρα
κι άλλος τη νύχτα
κι έμεινε μονάχα ο τρίτος
σκυλί που αλύχτα

φύγαν τρεις ασπροντυμένοι
δια θαλάσσης
παίζοντας με των ονείρων
τις διαθλάσεις

Βασίλης Πολύζος, επιστροφή
© Βασίλης Πολύζος 2003

γαλέρα, μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου 2004

Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

Από τα ποιήματα του Στρέφη: Union Carbide (Δεκέμβρης 1984)


Union Carbide

Νεκρά παιδικά κορμιά το ένα δίπλα στ’ άλλο. Τυλιγμένα
σε μικρά άσπρα σεντόνια. Άδειες μπαταρίες.

Το πρωί ήπιαν άφθονο ισοκυανιούχο μεθύλιο. Προσφορά
της Γιούνιον Καρμπάιντ. With the compliments of the
management. Αντί μια κούπα γάλα.

Λογιστική αβλεψία. Διορθώνεται. Θα το φροντίσει
ο Computer Δημοσίων Σχέσεων της εταιρείας, αρμόδιος
για τον Τρίτο Κόσμο. Πέντε δολάρια για τους τυφλούς
και δέκα για τους πεθαμένους. Και μια μοντέρνα παιδική χαρά
στο κέντρο του Μποπάλ. Δαπάνη εκπεστέα από τα κέρδη.

Κι εμείς που κουβαλάμε μέσα μας ένα μικρό κομμάτι
από κάθε Ινδία, θα εξιλεωθούμε εύκολα.
Με τις χριστουγεννιάτικες κάρτες της UNICEF.

Union Carbide
, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
Γράφτηκε στις 4 του Δεκέμβρη 1984
Δημοσιεύτηκε στη μηνιαία έκδοση «ο στρέφης», φύλλο 12, Δεκέμβρης 1984
Περιλήφθηκε στο βιβλίο «Επίλογοι και άλλα Κεκραγάρια»
του Βασίλη Πολύζου
που εκδόθηκε από το Ιδεόγραμμα-Εριφύλη στα 1999

Ευχαριστώ την Χριστιάννα Λούπα που περιέλαβε το ποίημα
στο άρθρο της με τίτλο
Τραγωδία του Μποπάλ: Έγκλημα χωρίς Τιμωρία
που παρουσιάστηκε σε αλλεπάλληλες δημοσιεύσεις από το 2008 μέχρι σήμερα,
με πιο πρόσφατη, από όσο έτυχε να δώ, αυτή του palmografos:
http://www.palmografos.com/permalink/7780.html

Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

femina αναδυομένη / JACKPOT



JACKPOT


από κείνη τη μέρα
μα το δία
μίσησα τη βροχή
είπε η Marie-Δανάη

έπειτα με προξέναψαν
σε πλούσιο γαιοκτήμονα
στο Bath
με κατέβασαν στα ρωμαϊκά λουτρά
νυφούλα
με χαίνουσα πληγή χαμηλά

έχω ξανάρθει εδώ τους είπα
στην κίτρινη φάση μου
εδώ συνήθιζε το φρόνιμο φίδι
να πίνει νερό
κι ήταν οι ίδιοι άνθρωποι
στο παραπέτο της γέφυρας
κάπως φλωρεντίνοι βέβαια
τότες είχαν φτερά

την άνοιξη τα δέντρα
διάβαζαν μυθολογία
κάθε πρωί οι αλεπούδες
ανέβαζαν δέκατα
ήμουν κι εγώ στα πρόθυρα της φυματίωσης

ταξίδεψα με το τρένο πολλές φορές
τους είπα
σ’ αυτά τα τοπία
με τις ήμερες αγελάδες και τα σύννεφα
επί αδριανού και αντωνίνου πίου
anno domini
κι ο καλός μου δούλευε
πορτιέρης σε βεσπασιανές
οι τσέπες του γεμάτες τρύπια κέρματα
που μύριζαν

JACKPOT, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
από τη συλλογή Το ταξίδι του Αιμίλιου στην Έρημη Χώρα
© Βασίλης Πολύζος 2003, εκδ. ΕΡΙΦΥΛΗ 2008

αναδυομένη femina, εικαστικό του Βασίλη Πολύζου 2008

Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

Βασίλης Πολύζος: α.μετάλλαξη β.Frida νεκρική μάσκα



.............μετάλλαξη

το τρένο που το βάφτισαν ο Μεγάλος Transformer
ταξιδεύει στη μικρή οθόνη
φορτωμένο μουσικές κολλημένες με τσιρότο
σπασμένες λέξεις και βρυγμούς οδόντων

τρέχει να το προλάβει ο άνεμος
ανασκουμπώνοντας τα μανικέτια του
καθώς ο μαύρος θερμαστής
ανασύρει από την τσέπη του παντελονιού του
ένα φεγγάρι μισοφαγωμένο

απ’ τα παράθυρα σου γνέφουν έντρομοι
οι παιδικοί σου φίλοι
η Νατάσα κι ο Αιμίλιος
ο μικρός τυμπανιστής κι η Νέλλη του παλαιοπωλείου
πίσω τους παίζουν το παιχνίδι με τις δύο πλάτες
η Γυναίκα με το κάτασπρο goatee
και ο προσκυνητής Αντόνιους Μπλοκ
τοκαλοκάγαθο σκυλί ο Pluto
κι σκοτεινή κυρά του πόθου η Φερσέφασσα

αναρωτιέσαι μ’ αγωνία πώς αυτός ο κόσμος
ο μικρός ο μέγας
θα περάσει από το μάτι μιας βελόνας
ενώ δίπλα του καλπάζουν οι ανήλεοι Απάτσι
κραδαίνοντας τα εξιλαστήρια τσεκούρια
.
Βασίλης Πολύζος, μετάλλαξη
από το βιβλίο Επίλογοι και άλλα Κεκραγάρια

"Frida Kahlo νεκρική μάσκα "
μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου 2005

Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010

άμωμοι εν οδώ?


.
άμωμοι εν οδώ?
.
Τρεις μέρες μετά τον αδόκητο χαμό του
τον συνάντησα τυχαία κατά το σούρουπο
στην οδό Φθίας έξω απ’ το ερειπωμένο τρίπατο
να διαβάζει τα ενοικιαστήρια.
Τίποτα το παράξενο, αναλογίστηκα,
τα σπίτια πέταξαν τόσους νεκρούς στο δρόμο.
.
―Πως από δω, Αιμίλιε, του είπα, σ’ είχαμε αφήσει
πριν από τόσα χρόνια στην οθόνη της «Τιτάνιας»
το βράδυ εκείνο πού ’πιασε ανεμόβροχο
και κόπηκε η ταινία στο δέκατο επεισόδιο
του Φου-Μαντσού εναντίον του Κιτρίνου Δράκοντος.
Θυμάμαι, βγήκαμε στην παραλία αλαφιασμένοι
προσέχοντας να μη βουλιάξουμε στα μουχλιασμένα φώτα
ο Αιμίλιος, είπαμε, έμεινε να δει το τέλος.
.
Με κοίταξε πίσω απ’ την κάμερα
ρυθμίζοντας το βάθος της ομίχλης.
―Δυστυχώς, είπε, ο χρόνος ταξιδεύει
με την πλάτη γυρισμένη προς το σκηνοθέτη.
Δεν μπόρεσα ποτέ να πάρω
ένα πλάνο κοντινό στο πρόσωπό του.
.
Βασίλης Πολύζος, άμωμοι εν οδώ?
DIZZILAND, εκδ. Εριφύλη 2001
.
Ο Αιμίλιος στην οθόνη της «Τιτάνιας»
φωτογραφία: Studio C

Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010

MATHILDE K.



..........MATHILDE K.
.........αφιέρωση
.
στην αποβάθρα μήτε ερχομός
μήτε ταξίδι
ας ήταν κι ένας γλάρος άγονης γραμμής
.
καυχήθηκα στη σάρκα της
διασχίζοντας επάνω της
τη σκοτεινή μυθολογία των πορνείων
.
κι η σιωπή της μια προς/ποίηση
βγαλμένη από ποιήματα επικλινή
σαν τα cantos της Πίζας
.
Mathilde Κ., ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
από το βιβλίο Κρεολή Σελήνη, εκδ. Απόπειρα २०१०
.
Κρεολή Σελήνη, μια αφίσα - εξώφυλλο του Βασίλη Πολύζου

Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010

χωρισμός



χωρισμός
αφιέρωση
.
έμειναν οι πατημασιές μας
στη σκόνη της άδειας κάμαρας
το λιγοστό μουντζουρωμένο φως
που δεν πρόφτασε να δραπετεύσει
όταν κατεβάσαμε τις γρίλιες
κι ένα ανάερο δαχτυλίδι
απ’ τον καπνό του τελευταίου τσιγάρου
σαν το μηδέν ενός φιδιού
που δαγκώνει την ουρά του
.
χωρισμός, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
Επίλογοι και άλλα Κεκραγάρια 1999

Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2010

zizi la belle fucks in the parking lot



zizi la belle fucks in the parking lot

αυτές οι εξαίσιες κυρίες
ενός ερμητικά κλειστού σεπτέμβρη
που ωρίμασαν παίζοντας το ουράνιο τόξο
κατ’ εικόνα και ομοίωσιν έρωτος
με φιλιά ως ο ψίθυρος αύρας λεπτής
στο χνούδι του αυχένα
έρχονται ξανά και ξανά στη μνήμη μου
ωσάν
μια πομπή καρυατίδων στο βόρειο σέλας
ξοπίσω τους οι τεθλιμμένοι old masters
με μαύρες μεσίστιες γραβάτες
και μαύρα χελιδόνια
τυλιγμένα στο αριστερό τους μπράτσο
μετρώντας την υψηλή και τη χαμηλή τους νέφωση
ερήμην των κυρίων κλιμτ κι όσκαρ κοκόσκα
καθώς
κινούμαι ελικοειδώς ανάμεσα στις κιονοστοιχίες
κάποιο πρωινό του περασμένου αιώνος
στις παρυφές ρωμαϊκού πορνείου
μπορεί να ’ταν και χτες
και πάντως εν ημέρα στύσεως
που αποζήτησα την ανταύγεια των γλουτών της
ακολουθώντας την ανάσα της βροχής
zizi la belle zizi la belle
στη στάση του μετρό και στο υπαίθριο πάρκινγκ

zizi la belle fucks in the parking lot, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
από το βιβλίο μια δεύτερη ανάγνωση του ποιητή Κ* και άλλα αμφίδρομα
Απόπειρα 2008

The Ladies of September , εικαστικό του Βασίλη Πολύζου 2008

Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

Η ΗΧΩ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ / flores para los muertos



Η ΗΧΩ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ

η αλήθεια είπε ο αιμίλιος δεν είναι στη φωτογραφία
είναι στη ματιά του φωτογράφου
.
LONDON CALLING LONDON CALLING
ο τόμας στο μετρό
μιλούσε με δαχτυλικό εξάμετρο
ο τζακ στον underground
κέρδισε όλα τα επιθετικά ριμπάουντ
.
μα ποιος μέτρησε όλους τους ινδούς
που πέθαναν στην αφρική;
.
είχε πέσει από ώρα ο αγέρας
κι η πυξίδα μας αμφισβητούσε το βορρά
δείχνοντας άταχτα περίπολα κι άλλοτε ξεστρατίζοντας σε θραύσματα σπονδύλων
μέσα μας ανέβαινε η ηχώ της ερήμου
κάτι σαν τη λαλιά του γκιόνη
νύχτα σαββάτου προς κυριακή
.
η αιτία μας είπε ο αιμίλιος είναι γραμμένη ελληνιστί
μα ποιός διαβάζει ιστορία νύχτα σαββάτου προς κυριακή
ποιος παίρνει την ευθύνη για τους χρησμούς των αγαλμάτων
που μιλούν άλλωστε διπλονόητα;
.
ουδέν υπό τον ήλιον είπε η χτεσινή μέρα πήρε μαζί
τα μυστικά της τα μάτια που σπιθοβολούσαν τις οιμωγές
των παιδιών κι η τσάπα βγάζει κόκαλα διαλυτά στο φως
πρέπει να μαντέψω το παρόν ρίχνοντας αλάτι στις πληγές μου
.
είμαι ανάμεσα στα δύο είπε ανάμεσα στη ρητορεία
και στο λογοπαίγνιο αμυνώ δε και υπέρ ιερών και οσίων
και ουκ ελάττω παραδώσω την πατρίδα
one man’s home another man’s exile
τετάρτη των νηστειών έλουσα τα μαλλιά μου
με τη στάχτη των προγόνων κυριακή της σαρκοφάγου ντύθηκα για το τραπέζι
ο μόσχος πολύς μηδείς εξέλθη πεινών
.
ανεβαίνω μέσα στον εαυτό μου είπε
.
Η ΗΧΩ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
από το βιβλίο Το ταξίδι του Αιμίλιου στην Έρημη Χώρα
εκδ. ΕΡΙΦΥΛΗ 2008
.
flores para los muertos, μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου 2007

.

Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010

Βασίλης Πολύζος, από τα ποιήματα του Στρέφη : Αυτοί νοιάζονται




.
Αυτοί νοιάζονται
.
Αυτοί νοιάζονται για μας.
Υπολογίζουν την τροχιά των ονείρων μας.
Αριθμούν τους χτύπους της καρδιάς μας.
Διυλίζουν το αίμα μας.
Συλλέγουν τις ανάσες μας σε γυάλινους κώδωνες.
Ζυγίζουν τις κραυγές μας στα ποτενσιόμετρα.
Ιχνηλατούν τις ημερήσιες στύσεις μας με αλάθευτα γκάλοπ.
.
Αυτοί νοιάζονται για μας.
Καταχωρούν τα στοιχεία μας σε καρτελάκια διάτρητα.
Τα ρίχνουν σε κοιλιές κομπιούτερ τέταρτης γενιάς.
Μελετούν τις σταθερές και τις μεταβλητές μας.

Εκδίδουν εντολές ευρείας κυκλοφορίας.
Για την αφή.
Την όσφρηση.
Τη γεύση.
Την ακοή.
Την όρασή μας.
.
Παρουσιάζουν σε πρες κόνφερενς τον Σούπερ σταρ.
Άφθαρτο πλαστικό.
Με αριθμό παραγωγής σταμπαρισμένο στον αυχένα.
Εκτίθεται σε λαϊκό προσκύνημα.
Ας τον δοξάσουμε.
Μασουλώντας γκοφρέτες στην ακροθαλασσιά.
Πίνοντας οξύποτα πολυεθνικά στα γήπεδα.
.
Αυτοί νοιάζονται για μας.
Χαϊδεύουν το λαϊκό μας κίνημα στην πλάτη
Μας συμβουλεύουν καταδεχτικά.
Μας ακριβοπουλάν την κάλπικη πραμάτεια τους.

Αυτές οι ψείρες στη γενειάδα του λαού.

Αυτοί νοιάζονται, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
Δημοσιεύτηκε στη μηνιαία έκδοση «ο στρέφης», τχ 6, Σεπτέμβρης 1983
Περιλήφθηκε στο βιβλίο «Επίλογοι και άλλα Κεκραγάρια»
του Βασίλη Πολύζου
που εκδόθηκε από το Ιδεόγραμμα-Εριφύλη στα 1999

synapses, μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου 2004

Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010

double haiku



χάικου

κρατάτε κόντρα
μη μπατάρουν τα πανό
κι αλίμονό μας

χωρίς συνθήμα-
τα θα χάσουμε κι αυτά
τα κιμονό μας

Βασίλης Πολύζος, χάικου
από το βιβλίο Επίλογοι και άλλα Κεκραγάρια
ΕΡΙΦΥΛΗ 1999

double haiku, εικαστικό του Βασίλη Πολύζου 2007

Παρασκευή 5 Νοεμβρίου 2010

μάσκες / Lady C. with Mask





μάσκες

Χτές βράδυ, αργά, πληροφορήθηκα
πως είναι πλέον ελεύθερη η εισαγωγή
ποιητών από την Ιρλανδία
υπό τον όρο της αμοιβαιότητας.

Βεβαίως, περισσότερο με απασχολεί
που κάθε νύχτα ο ζωγράφος της Gioconda
(πεθαμένος πέντε αιώνες τώρα)
διορθώνει μια ανεπαίσθητη ρωγμή
στο χαμόγελό σου,
εναποθέτει στο αίνιγμά σου
ένα φωτεινό στεφάνι ομίχλης
για τις ώρες που βαδίζουμε χέρι χέρι στη βροχή.

Υπάρχουν πάντως και τα χειρότερα
όπως
ο γελωτοποιός φορώντας δύο μάσκες
να σου μιλάει απ’ την πίσω μεριά του φεγγαριού
για το θάνατο των χρωμάτων
να σου μιλάει για τα ραχιτικά αγάλματα
που πιάνουν τα παγκάκια της πλατείας
με δυο δεκάρες κερί στα μάτια τους
με τους χοντρούς κιρσούς στις γάμπες τους
που σμίλεψε ο Μικελάντζελο.

Τούτων δοθέντων
θ’ αγοράσω τουλίπες απ’ το σουπερμάρκετ
με πιστοποίηση νοσταλγίας ISO 2001
για τις αλαβάστρινες κοπέλες
που αντάμωσα έξω απ’ το καπνεργοστάσιο Ματσάγγου
στα δεκάξι μου.

μάσκες, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
από το βιβλίο Ηλιακό Ποδήλατο, εκδ. ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ 2003
Lady with Mask, μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου 2008




Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

Βασίλης Πολύζος, από τα ποιήματα του Στρέφη (1983 - 1986): Πεζοτράγουδο



Πεζοτράγουδο

Θ’ αφήσω σήμερα τη μερσεντές διακόσια ογδόντα
στο Φίλιππα τον οδηγό
να πάει βόλτα τα παιδιά και την κυρά του.
Τις επισημότητες στο βάθος τις βαριέμαι.

Θα πάρω το κατσαριδάκι. Θα φορέσω
το ξέβαφο μπλουτζίν, πουκάμισο μπαμπακερό, τα μοκασίνια
κι ένα ατημέλητο φουλάρι στο λαιμό. Έτσι θα νιώσω
σχεδόν τηνέιτζερ, σχεδόν επαναστάτης.

Απ’ τα Εξάρχεια θα περάσω. Θα κορνάρω
έξω από τα παλιά τα στέκια.
Για να με δούν οι σύντροφοι να καταλάβουν
πως μ’ αδικούν σα λένε ότι τάχα έχω αλλάξει.
.
(Αργότερα μπορεί και να βρεθώ στου Απότσου ή στου Ορφανίδη
να κουβεντιάσω λίγο Μάρξ, λίγο Αλτουσσέρ
με δυο παλιόφιλους απ’ το Παρίσι που όλο αυτά σκαλίζουν।)
.
Το βράδυ βέβαια θα πλήξω στον Αστέρα.
Ή στη δεξίωση του μόδιστρου στην Κηφισιά.
Σ’ ένα απ’ τα δυο θα πάω δε γίνεται αλλιώς.
Κι ας μη μιλάμε τώρα
για την κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας.
Τέτοια κλισέ τα ’χω από χρόνια ξεπεράσει.

Πεζοτράγουδο, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
Δημοσιεύτηκε στο μηνιαίο έντυπο «ο στρέφης», τχ 3, Μάρτης 1983
Περιλήφθηκε στο βιβλίο «Επίλογοι και άλλα Κεκραγάρια»
του Βασίλη Πολύζου
που εκδόθηκε από το Ιδεόγραμμα-Εριφύλη στα 1999

Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

Βασίλης Πολύζος, Από τα ποιήματα του Στρέφη: Αδέξιο Σονέτο




Αδέξιο Σονέτο

αφιερωμένο εξαιρετικά στην Κάτια, τη Λένα,
την Ασπασία, την Ελένη, το Γιώργο, το Χρήστο,
το Μιχάλη, το Στέλιο και τα άλλα παιδιά του "Στρέφη"
όπου κι αν βρίσκονται
και βέβαια στα Εξάρχεια και στον Στρέφη
που είναι πάντα εκεί
Βασίλης Πολύζος


Ανάμεσα φραπέ και γκολουάζ στο Ντόλτσε
κουβεντιάζοντας Κόπολα και Σπίλμπεργκ
παλιά καουμπόικα, Εμπειρίκο και Καχτίτση
-κι ενίοτε, ακροθιγώς, σημειωτική-
νιώθει πως πλέον ωρίμασε ιδεολογικά
πως οι ορίζοντές του διευρύνθυκαν στο έπακρον.

Τηρεί μια στάση κριτική। Αναβαθμίζει
τους μαρξισμούς του, παίρνοντας υπόψη
Μπομπ Ντύλαν, Αξελό κι Άγιο Φραγκίσκο
την τεχνολογική επανάσταση του δύο χιλιάδες
και τις αδυναμίες του υπαρκτού σοσιαλισμού.

Κι όλο μακραίνει απ’ τους παλιούς συντρόφους
των λαϊκών αγώνων που δουλεύουν
στη βάση, ακαταξίωτοι, όπως πάντα.

Αδέξιο Σονέτο, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου।
Δημοσιεύτηκε στο μηνιαίο έντυπο «Ο Στρέφης»., τχ 16, Ιούλης 1986
Περιλήφθηκε στο βιβλίο «Επιλογοι και άλλα Κεκραγάρια»
του Βασίλη Πολύζου
που εκδόθηκε από το Ιδεόγραμμα-Εριφύλη στα 1999

Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010

ραψωδία rap: η σιωπηλή εποποιία των γοφών και η ψόφια κίχλη



................αναμνήσεις προκάτ άνοιξης

...................Β΄
.
..............ραψωδία rap
.
...........................................unprepared young
...........................................burdened with records
.
.
τ’ άλλο πρωί το μπαστούνι μου βλάστησε
μια ολάκερη θεσσαλική θεογονία

attachment A appendix B supplement C addendum D

ήταν και τ’ απαλό αεράκι που κατέβηκε απ’ το Πήλιο
ως τις παρυφές του Barbican Center

αφήνοντας τριαντάφυλλα στις μπαλκονόπορτες
γράφοντας καλημέρα στους καθρέφτες

κι ο ήλιος στο χωράφι αμολητός
κυλιόταν μες στα γαϊδουράγκαθα
ογκανίζοντας επιθαλάμια πριαπικά

μια ραψωδία rap μπορεί ο καθένας
απó το φινιστρίνι του υπογείου ν’ ανεβάσει
σκουπίζοντας το ταγγισμένο φως με την παλάμη
θα δει τη λιτανεία των πελμάτων
θα χαρεί τη σιωπηλή εποποιία των γοφών
ίσως περάσει αργότερα κι η Julia Roberts
ευωδιάζοντας σιτρόν και άγριο γιασεμί

κι ο βαρυπάτης αστυνομικός με μάτι ξινολάχανο
ψάχνοντας στο σκουπιδοντενεκέ
θ’ αποκαλύψει μια σπασμένη barbie

κι αύριο θα μοιράζει κλήσεις
στα παιδιά του σαββατόβραδου
που μόνο αυτά διαβάζουν τις αλληγορίες των ποδηλάτων

δένοντας δυο ασημένια κλιπ σαν τα φτερά του Ερμή
πάνω απ’ τους αστραγάλους τους

φεύγουν σαΐτα με τα χέρια διάπλατα στον άνεμο
την κουπαστή στην ίσαλο γραμμή του ονείρου
ο δρόμος τρέχει προς τα πίσω ανέμελος
χρεώνοντας χιλιόμετρα στο μέλλον τους

την περασμένη Κυριακή
πάνω απ’ τη λαίμαργη αποβάθρα του Αγίου Γαβριήλ
πέταξε ένα κοπάδι angelitos negros

το πιο μικρό μόλις ξεφεύγοντας
απ’ την απόχη γηραιού φυσιοδίφη
στις ώρες της κοινοτικής συμπόνιας έρχονται
ν’ αράξουν στα σκαλιά του Δημαρχείου

στην είσοδο του πάρκου
στις στροφές των ποιημάτων
κάτω από τις αψίδες των θριάμβων
θα σημάνει προσκλητήριο

ich heisse areti ich heisse moustafa
ich heisse gloria ich heisse yiannis
τα βράδυα ντύνονται παλιές εφημερίδες
φορούν κατάσαρκα ξεθυμασμένα ρεπορτάζ
που ίσως αύριο πάλι ν’ αφορμίσουν

έναν ή δύο hobos εύκολο ν’ αγιογραφήσεις
μα πιο πολλοί πληγώνουν την ισορροπία
του τοπίου

τα μάτια τους στρεβλοί κοχλίες βίδες
που τρυπούν το κάδρο η γλώσσα τους
κάλαμος γραμματέως οξυγράφου

τα χέρια τους τσιγκέλια όπου κρέμασαν σφαγμένα blues
προσέχοντας μη στάξει κρύο σμάλτο στο παρκέ

κάποια στιγμή μας ξάφνιασε ο κάμερα μαν φωνάζοντας
...............................bingo!
για δυο μικρά παιδιά
που γυρισμένα προς τον τοίχο της ακαδημίας
κατουρούσαν αίμα
.
την ώρα ακριβως που ανέβηκε στο βήμα ο Ποιητής
για να εκφωνήσει
τον επιούσιο άρτο των νεκρών
.
βγάζοντας απ’ την τσέπη του γιλέκου του
μια ψόφια κίχλη

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

unprepared young… → Ezra Pound, σχεδίασμα Canto CXVI.
το μπαστούνι μου βλάστησε...: Πρβλ. Ιωσήφ υμνογράφου (840 – 883),
Κανών του Ακαθίστου Ύμνου, Ωδή ζ΄:
................................η ράβδος η μυστική
................................άνθος το αμάραντον η εξανθήσασα


Barbican Center: London revisited.

αποβάθρα του Αγίου Γαβριήλ...: Gabriel’s Wharf, νότια όχθη του Τάμεση,
London Dickensian

angelitos negros → Amália Rodrigues, αντιπαράβαλε: Γ. Σεφέρης, Ημερολόγιο
Καταστρώματος, Α΄
/ Balzac, Louis Lambert: Les anges sont blancs.

κάλαμος γραμματέως οξυγράφου → Χουρμουζίου Χαρτοφύλακος (θ. 1840),
Πολυέλεος «Λόγον Αγαθόν» → Δαβίδ, Ψαλμός με΄, 2:
.............................Η γλώσσα μου κάλαμος γραμματέως οξυγράφου...


Βασίλης Πολύζος
από το βιβλίο αναμνήσεις προκάτ άνοιξης (Απόπειρα 2006)
β΄ άσμα ραψωδία rap και οι σημειώσεις

the silent epic of hips,
μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου 2007

Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010

αγρυπνία


.
.............αγρυπνία
.......
.........................Στη Μαρία Ρ.

ανεβάζοντας το σκοτάδι σου ένα κλικ
ο κουτσός λοστρόμος
βγήκε από τη σχολική σου κασετίνα
κόλλησε στον καθρέφτη το πρόσωπό του
ίδιο με το ένα τέταρτο του φεγγαριού
μια ρεκλάμα του περασμένου αιώνα
με μήνυμα ενοχής μισοσβησμένο
ίσως για το ταξίδι στο St Petersburgh
που δεν έγινε ποτέ καθώς
η μητέρα σου είχε ξεχάσει το χαμόγελό της
στο κάτω συρτάρι της κονσόλας
μαζί με την πούδρα tokalón

μετά τη δεύτερη ειδοποίηση του ρολογιού
ανεβαίνουν τη σκάλα οι ψίθυροι του δάσους
κι η βροχή άλλων ημερών
τριποδίζει στην υδρορρόη
κρατώντας την ανάσα σου μετέωρη
μπροστά στους προβολείς
μέχρι ν’ ακούσεις τα βήματά σου
ν’ απομακρύνονται στο βάθος του τούνελ

την τελευταία στιγμή δεν πρόλαβες.
ο δρόμος πέρασε βιαστικά
απ’ την παιδική σου γειτονιά
τραβώντας προς άγνωστη κατεύθυνση
μ’ έναν μοναδικό επιβάτη
κοιμισμένο στο πίσω κάθισμα

είναι τόσο επικίνδυνο
να μελετάς μιαν άδεια πόλη
ώρα 2 π.μ.

αγρυπνία, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
από τη συλλογή
Ηλιακό ποδήλατο
εκδ. ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ 2003

Girl, ια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου 2005

Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

παραφράζοντας Καβάφη / όσο μπορείς


.
όσο μπορείς

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ποίησή σου όπως τη θέλεις
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον΄

όσο μπορείς μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες...

Αιμιλίου παραινέσεις:
παραφράζοντας Καβάφη
.
αιμίλιος, a photo by Helen

Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010

Βασίλης Πολύζος: Pulp Fiction / apocalypse


................Pulp Fiction

........................................................τίς άξιός εστιν ανοίξαι το βιβλίον
........................................................και λύσαι τας σφραγίδας αυτού;

Στο κάτω κάτω δεν ήταν παρά ένα όνειρο
όπου όλα είναι αυθεντικά
ακόμα κι η παλιά χαλκογραφία
που αγόρασες στο Πορτομπέλο
κι οι αλαβάστρινες παγόδες στον ορίζοντα
ντυμένες με τα χρώματα της λησμονιάς
―λωτό, βιολέτα, ασφόδελο, κυκλάμινο―
κι οι φρόνιμες παρθένες
που περιμένουν το νυχτερινό ταχυδρομείο της Άνοιξης
στη γέμιση του φεγγαριού
κι οι ολόγυμνες Καρυάτιδες που στρώνουν στο κρεβάτι τους
το βραδινό αεράκι του Ιουλίου
κι ανοίγουν στο σκοτάδι σαν την κόρη του ματιού
ν’ αγγίξουμε το αθέριστο χρυσάφι τους.

Εν πάση περιπτώσει.
Εκείνο το πρωινό μου στη βεράντα του Arundel Hotel
ήταν από καλή χρονιά,
με τις ψηλόλιγνες γαζέλες ν΄ανεβαίνουν
στη σκέψη μου ως θυμίαμα,
μ’ έναν διπλό εσπρέσο στο τραπέζι
και το βιβλίο των κ.κ. Bill Pronzini & Jack Andrian
με τίτλο An Anthology of American Crime Stories
έκδοση Οξφόρδης 1995
(όχι πως θα με πείραζε στο ελάχιστο
και μια χαρτόδετη, έστω, Πάτμος τσέπης
μεταποιημένη απ’ τον ποιητή του Αιγαίου)।

Άλλωστε
τι σημασία έχουν οι μικρές αράχνες
που χάραξες στο κρύσταλλο της νύχτας με το δαχτυλίδι σου,
τι σημασία έχει κι αν γαντζώθηκε ο πυράκανθος
στ’ άσπρο πουκάμισό σου
κι αν στο μεσόφρυδό σου φύτρωσε
ένα άλικο γαρύφαλλο,
η στιγμή της αλήθειας είναι πάντα ξαφνική
(κι ας έλαβες το μήνυμα από καιρό)
ένα σύννεφο μαύρα χελιδόνια
λευτερώνεται απ’ τα δάχτυλα του πιανίστα
κι ο ήλιος σου γίνεται θρύψαλα
σαν ανθογυάλι που ’πεσε στο πάτωμα.
.
THIS IS REALITY, SIR!
Το μαχαίρι δαγκώνει με δυο στόματα.
Έχουν ανοίξει και οι εφτά σφραγίδες του βιβλίου,
την πρώτη μέρα βγήκε η μύγα-superspy
και τη δευτέρα το έξυπνο σκαθάρι,
την τρίτη βγήκε ο ξανθός σκορπιός
και την τετάρτη οι βοηθοί του Batman,
την πέμπτη μέρα σκέπασαν τον ουρανό
απ’ άκρη σ’ άκρη μάτια δίχως βλέφαρα
στάζοντας πίκρα σε στεριά και θάλασσα
κι είπαμε, να λοιπόν, αλήθεια είναι
πάντα ανοιχτά, πάντα άγρυπνα τα μάτια του θανάτου,
την έκτη μέρα βγήκαν τριπλοβάρδια οι νεκροθάφτες
και την εβδόμη εγένετο απέραντη σιγή.

THIS IS REALITY, MY BROTHERS AND MY SISTERS!
Ουδείς αρνείται την ελευθερία των νεκρών
που κατεβαίνουν σε πυκνούς σχηματισμούς
τον ποταμό Αχέροντα.
Ελάτε να κρεμάσουμε στις κλαίουσες ιτιές
τις σιωπηλές κιθάρες μας
και να ξαπλώσουμε στην ανακυκλωμένη όχθη.

Pulp Fiction, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
από τη συλλογή DIZZILAND, εκδ. ΕΡΙΦΥΛΗ 2001
apocalypse, εικαστικό του Βασίλη Πολύζου 2006

Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010

Ματίλντα 2008


Ματίλντα
............αφιέρωση επίσης

κάποτε ταξίδευα με τον Ιούλιο
καβάλα στον υπερσιβηρικό έως Σαχαλίνης
ή στη Τζακάρτα του ανταποκριτού μας
ή και στη θάλασσα των σαργασσών κι επέκεινα
με τον μεγάλο παπαφίγγο σ’ έπαρση
κι οι ποιητές μου είχαν λέξεις α΄ διαλογής
όπως
κασκέτο κομσομόλος τηλεγραφητής
Μαρίνα ονειροτόκος
eaten shitten sleepen

επ’ εσχάτων στοιχειώνουν τις νύχτες μου
μικρά αιλουροειδή όνειρα
το πρωί θυμάμαι μόνο την κίνησή τους
μέσα σ’ αυτό το ανώνυμο φως
το πανταχού παρόν χωρίς ευωδιά χωρίς αίσθηση
μέσα σ’ αυτό τον αδιάκοπο άνεμο
που φέρνει στο λιθόστρωτο λησμονημένα βήματα
ίσως εξ ετρουρίας ίσως εξ αραβίας ευδαίμονος

έλα στο πάνελ είπε η Ματίλντα
θα μιλήσουμε απόψε ζωντανά
για τη ροή του υποσυνείδητου
με τη γλώσσα μας σε τοπική αναισθησία
την κόμη μας διαμπερή στο στατικό ηλεκτρισμό
τέρμα φίλε μου τα παιχνίδια
τα περιθώρια των καγχασμών στενεύουν
οι δρόμοι αγριεύουν δύοντος του ηλίου
η πόλη σκληρύνεται κατά πλάκας
οι αποδημητικές ψυχές διαγράφονται
με ένα απλό χι
.............................x-terminate
.............................x-αφανίζω
στου καλαμιού την άκρη ένας σπόγγος
εμβαπτισμένος στον αιθέρα
ή σ’ αυτό το παλιό καλό χλωροφόρμιο
προσφέρεται χωρίς αντάλλαγμα
εις ένδειξιν ειλικρινούς φιλίας
κι ο άλλος ψιθυρίζει τί εποίησά σοι
τέτοια αφέλεια my dear fellow

Ματίλντα, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
από τη συλλογή
μια δεύτερη ανάγνωση του ποιητή Κ * και άλλα αμφίδρομα
ΑΠΟΠΕΙΡΑ 2008
Ο Αιμίλιος στο Stonehenge, a photo by Mathilda

Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010

ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ / Autumnal Girl


.
ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ
..
........ αφιέρωση
.
ελαφρά τη καρδία
ο αγέρας πήρε τα καπέλα μας
τις ομπρέλες μας
τις ρίμες που πετούσαμε στην άμμο
για τα σπουργίτια

είπες θα κρυφτώ πίσω από κείνο
το μοναχικό σύννεφο
με το τατουάζ στον ώμο του
κι όταν ξανάρθω
θα είμαι πριν από πολύ καιρό

θα είμαι ένα τηλεγράφημα
από επαρχιακό σταθμό
ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα
τις μέρες που φορούσα τ’ άσπρα γάντια μου

Βασίλης Πολύζος, ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ
από το βιβλίο Κρεολή Σελήνη
ΑΠΟΠΕΙΡΑ 2010
.
Autumnal Girl, photo by Vassilis Polyzos

Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010

Αμαλία, 9 Οκτωβρίου 1998


Αμαλία

Ώρα Πρώτη
.
η γυμνή μάγισσα κρεμασμένη αναίτια
απ’ τον ωροδείκτη του Καθεδρικού
μάζεψε όλο αυτό το πλήθος των αργόσχολων καλβίνων
στην πλατεία

Ώρα Τρίτη

αγκαθωτές ματιές συνόδευαν
τη λαμπαδηφορία των Μυροφόρων
προσμένοντας ένα σημάδι λύτρωσης
το Άλφα ενός Αγγέλου ίσως
πάνω απ’ τις βρόμικες μαούνες

Ώρα Έκτη

βγήκαν οι τροχονόμοι της βροχής
να ρυθμίσουν τις πνιγμένες πεταλούδες
γέμισε ο ουρανός λασπόνερα

Ώρα Ενάτη

λάβετε, φάγετε, αυτό είναι το σώμα της
απλωμένο χιαστί ανάμεσα στους ροδανθούς

Ώρα ακροτελεύτια

Αμαλία Dolorosa, ιλάσθητί μοι,
πριν κλείσει αυτός ο κύκλος της απόγνωσης
.
Αμαλία, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
για την Αμαλία Γκινάκη
Γράφτηκε 9 Οκτωβρίου 1998
Δημοσιεύτηκε στη συλλογή Επίλογοι και άλλα Κεκραγάρια, Εριφύλη 1999
.
Η Αμαλία ανάμεσα στους ροδανθούς
μια εικαστική σύνθεση του Βασίλη Πολύζου 2010

cobalt blue

cobalt blue

Τη νύχτα η πόλη είναι αλλιώτικη
οι σκυφτοί φανοστάτες διαβάζουν εμβριθώς
το DNA των εντόμων
μικροί μινώταυροι αλυχτάν κατά το φεγγάρι
κι η Αφροδίτη ξέστηθη στο σταυροδρόμι
φωνάζει Ρούντι, Ρούντι, μήπως είδατε το Ρούντι
ο καρπός της κοιλίας μου ταξιδεύει incognito
στο υποθαλάσσιο φως μέσα σε σφραγισμένη γυάλα.

Ώρα μία και κάτι, κρέμονται τσαμπιά οι πεταλούδες
στην κλειστή πόρτα του φαρμακείου
come, Mr. Tallyman, tally me banana
σε λίγο πέφτει ομίχλη, θα φανεί η άμαξα
ζεμένη τρία αλλόφρονα άλογα, χωρίς αμαξηλάτη
νά γράφει κύκλους στο λιθόστρωτο της κεντρικής πλατείας
στο πίσω κάθισμα, στα μπλε βελούδα, κάτωχρη η Ινφάντα
έχασα, κλαψουρίζει, το ανεχτίμητο ζαφείρι μου
ξάπλωσα στα τριαντάφυλλα εντελώς ανυποψίαστη
φορώντας μόνο τις γαλάζιες καλτσοδέτες μου
και μια σταγόνα μύρο απ’ τη Φοινίκη.

Κλεισμένος στο εργαστήρι του ο Amadeus
παίζει στο πιάνο ένα φιαλίδιο κοκαΐνη
κατά τον τρόπο χιντζασκιάρ.

cobalt blue, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
από τη συλλογή DIZZILAND, ΕΡΙΦΥΛΗ 2001

Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010

Η Ρεβέκκα στο Piccadilly


Piccadilly
αφιέρωση

Παρασκευή ώρα δέκα
μπροστά στο Fortnum & Mason
στεκόταν γυμνή η Ρεβέκκα
Κύριε ελέησον!―

Στον αφαλό είχε αχάτη
και δυο ρουμπίνια στις ρώγες
της κλείνω με νόημα το μάτι
μου γνέφει, «yes, oh yes,

τ’ άγγιγμα ένα φαρδίνι
και το φιλάκι μια πένα
στα όρθια ένα σελίνι
σπέσιαλ για σένα».


Piccadilly, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
από τη συλλογή DIZZILAND
(ΕΡΙΦΥΛΗ 2001)

Ρεβέκκα, μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου, 2006

Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010

Ματίλντα



Ματίλντα

μια υπόσχεση
.
Η Ματίλντα, the flower-eater,
η ξεναγός των πλανόδιων μουσικών,
μου γνέφει ένα χτυποκάρδι,
ένα ταξιδιάρικο φιλί στην άκρη των δαχτύλων της।
.
Ρίχνει στο δεξί της ώμο μια πλεξούδα ηλιαχτίδες,
τιτιβίζει κρυστάλλινα γελάκια,
ποζάρει Ρίτα Χέιγουορθ – Μπριζίτ – Ναστάζια – Οφηλία,
σαϊτεύει ίσια στην καρδιά μου।
.
Λέει,
σήμερα δε με νοιάζει ν’ αφήσω τ’ άρωμά μου
στα σεντόνια του Arundel Hotel,
να σου χαρίσω όλα τα fados που φωλιάζουν στην κιθάρα μου
την Ημέρα των Ψυχών θα ’μαι φρόνιμη στη Σίντρα.

Η Ματίλντα πέταξε τα σαντάλια της
και τρέχει ξυπόλυτη στο πάρκο.
Τα μαλλιά της ιππεύουν τον άνεμο.
Μες στο ριχτό μπλουζάκι της
παίζουν ragtime δυο περιστέρια.
Στο θρόισμα των ποδιών της
ανθίζουν πυρκαγιές τα flamingos.
.
Στην κυριακάτικη εξέδρα ο ζογκλέρ
κρατάει για χάρη της ακίνητα στον αέρα
εφτά κουρδιστά καναρίνια.
.
Ύστερα με μιαν αδιόρατη κίνηση την εξαφανίζει.

Ματίλντα, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου από το βιβλίο
Επίλογοι και άλλα Κεκραγάρια (Εκδόσεις ΕΡΙΦΥΛΗ 1999)
.
The Lady and the Unicorn, μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου 2008

Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

αποτυχία / Emil the Sinner



αποτυχία

yesyesyes
we’re sinners sinners sinners
.
άξιος άξιος άξιος
αυτός που γελά σαν ηλεκτρικό πριόνι
κι ο άλλος ο γεμάτος δάση σιωπηλά
ας κατουριέται από το φόβο του

το ποίημα απέτυχε
your poem failed
next customer please

βέβαια είναι κι αυτό
κάθε πρωί
το σκληρό φως το αγκιστρωμένο
στις πευκοβελόνες
κάτι πρέπει να γίνει
πρέπει να βρούμε κάποια επαφή
κάποιο modus vivendi
με τούτη την άνοιξη εξ ακανθών
με τις νεκρώσιμες ανθοστήλες

next please

κάποιος με ψαθάκι μεσοπολέμου
ιερουργεί στο πεζοδρόμιο
επικαλέω τοι την θεόν Μύλιττα
αυτός δεν ήταν ο πατέρας μου
ίσως ήταν ο πλανόδιος φωτογράφος
της εθνικής γιορτής
που έκρυβε στην τσέπη του την τράπουλα
με τις 52 πορνικές ασκήσεις
και τις 4 έξτρα στάσεις αιδοιολειχίας

yes yes yes mr president
we’re sinners sinners sinners
.
next please

ώρα 2 π.μ.
παρατηρώ κατά μόνας
τη δεσποινίδα μόνικα μπελούτσι
ερωτώ you like banana
και αν ενδιαφέρεται για τα ερωτικά τραγούδια
του κυρίου προύφροκ

ώρα 7 π.μ. χτυπάει το τηλέφωνο
είναι η γλύπτρια της νέας προτομής μου
μελέτησα μου λέει την ακτινογραφία του κρανίου σου
έχουμε σοβαρά προβλήματα ιστορικής συνέχειας
πρέπει επειγόντως ν’ ανατάξουμε
τα ζυγωματικά σου

next please

στίχος αμφίβραχυς
σκοΤΩνουν σκοΤΩνουν σκοΤΩνουν

NEXT PLEASE!

ω Καλπουρνία sexy woman
το ποίημα απέτυχε
my poem failed
all poems failed

undsoweiterundsoweiterundsoweiter

αποτυχία, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου από το βιβλίο
μια δεύτερη ανάγναση του ποιητή Κ* και άλλα αμφίδρομα
εκδ. ΑΠΟΠΕΙΡΑ, 2008
Emil the Sinner, μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου, 2005

Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

Ο Αιμίλιος στο Πορτομπέλο αναζητών την Έρση


Έρση

έλαβα σε σφραγισμένο φάκελο
τρία σφυρίγματα ατμομηχανής
ένα εναρκτήριο λάκτισμα ταξιδιού

στον απέναντι κήπο οι νεραντζιές
αναπέμπουν άνοιξη παλαιών βιβλίων
ένα σκιάχτρο κάνει το σημείο του σταυρού

από την ΄Ερση έμεινε μόνο
το φεγγαρόφωτο των γονάτων της
ανεβαίνοντας σε τρένο ασπόνδυλο

περιμένω το κουδούνι της πόρτας επί ματαίω
ούτε υπόνοια ρομαντικής βελγίδος οικοκυράς
με προορισμό Λιβόρνο Μπρέσια Λίμνη Κόμο

στο υπαίθριο στοκάδικο
πωλούνται κούκλες με μυρουδιά χόρτου
τα τσιγάρα τους λάμπουν σαν τα μάτια της γάτας

η Έρση στέκεται ανάμεσα σε δυο σειρές όνειρα
υποκλίνεται χαμογελά με μπλε χείλη
ύστερα φυσάει απαλά σβήνει τον καθρέφτη

Έρση, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
από τη συλλογή μια δεύτερη ανάγνωση του ποιητή Κ* και άλλα αμφίδρομα
Απόπειρα 2008
Emilius in Portobello, a poster by Vassilis Polyzos 2008