.
UN FADO PER LA SIGNORA N*
.............to the poetess I loved best
.
ξανά και ξανά
μια πρόβα βροχής
στο έρημο πάρκο
.
φαντάσματα
άκρως φιλικά
θ’ απαγγείλουν Οράτιο
.
θα διαβάσουν
το τελευταίο σου μήνυμα
με υπαινιγμούς λουλουδιών
με πεταλούδες
σε στενογραφία
.
καιρός της θλίψης
.
καιρός της θλίψης
καιρός να γείρουμε
πάνω στ’ αχνάρια
που δεν αφήσαμε
στο γρασίδι
ν’ ανασυντάξουμε
σε μια κιθάρα
τα πλοία που έφυγαν
.
ξανά και ξανά
ήταν κάποτε
το τραγούδι της
.
Βασίλης Πολύζος , UN FADO PER LA SIGNORA N*
από το βιβλίο ΚΡΕΟΛΗ ΣΕΛΗΝΗ, Απόπειρα 2010
.
Εικόνα επάνω: το εξώφυλλο του βιβλίου
Η ζωγραφιά «Κρεολή Σελήνη»
είναι εικαστική σύνθεση του Βασίλη Πολύζου
8 σχόλια:
"καιρός της θλίψης
καιρός να γείρουμε
πάνω στ’ αχνάρια
που δεν αφήσαμε
στο γρασίδι
ν’ ανασυντάξουμε
σε μια κιθάρα
τα πλοία που έφυγαν"
πάντα αγαπούσα τα ταξίδια στην εσώτερη μνήμη στην πραγμάτωση της φαντασίας
σε χαιρετώ
"There are more things in heaven and earth, Horatio,
Than are dreamt of in your
philosophy".
Emilius Hamlet
Ελένη, Καλησπέρα!
Β.
αυτό το ξανά και ξανά
με πάει μπρος πίσω
κάτι σαν βήματα
από χορό βαλς
καλησπέρα!!!
Ξανά και ξανά. Η πρόβα, Δέσποινα.
Ώσπου να 'ρθει η βροχή.
Αιμ.
ήρθε η βροχή... τις αστραπές της νοιώσαμε... στροβιλιζόμαστε... ξανά και ξανά... γιατί πώς αλλιώς?
Β. Β. = tango
Βίκυ, σήμερα σε βρίσκω στη φάση της "Κρεολής Σελήνης".
Θα σου στείλω μια βροχή από κει.
Θα είναι η επόμενη ανάρτηση.
B + B (it takes two to tango)!
Kiss
Τα λυπημένα fado....
it's crying time....?
Meril,
μου θύμισες τώρα ένα παλιό τραγούδι, σπαραξικάρδιο, που είχα ακούσει από την Julie London:
"Now you say you're lonely
You cry the long night through
Well, you can cry me a river
Cry me a river
I cried a river over you
Now you say you're sorry
For being so untrue
Well, you can cry me a river
Cry me a river
I cried a river over you"!
Νομίζω το τραγούδησε και η μοναδική Ella Fitzgerald!
Πάνε εκείνες οι εποχές!
Τα fados μου αρέσουν περισότερο.
Τα παλιά κυρίως με εκείνη τη γλυκιά βραχνάδα της Amalia!
Aim
Δημοσίευση σχολίου