Δευτέρα 30 Ιουλίου 2012

Γιώργος Μίχος, Ησυχία



Ησυχία
του Γιώργου Μίχου

Η ησυχία αυτή είναι πολέμου
έρχεται από ολονών τα μάτια
κι από το φως της νύχτας που είναι
έρημοι δρόμοι κάποιας Μακαρένας.
Φαίνεται πως ο άνθρωπος διαθέτει
ένα μονάχα νεύρο για τον κίνδυνο
και στις γωνίες του κόσμου να πουλάνε
ζωή του Κάφκα όπως λεν της λιανικής.
Όλοι το βλέπουν μα κανείς δεν λέει
πως το καλοκαίρι αυτό είναι το τελευταίο
κι ακούς χυμένο το αίμα από μακριά.

Ας κρατηθεί καλά ο καθένας σ' ότι αγαπά
με το φθινόπωρο που έρχεται θα σκοτωθούμε.

αναδημοσίευση
από το ιστολόγιο
giorgosmixos.blogspot.gr
29.7.2012

εικόνα
φθινόπωρο
εικαστικό του Βασίλη Πολύζου
2012

Κυριακή 29 Ιουλίου 2012

Αιμίλιος Αναδρομάρης: Οι Χειρονομίες στη Βυζαντινή Ψαλτική


Κείμενον του μεγάλου ίσου
ήγουν οι χειρονομίες
στη βυζαντινή ψαλτική  (*), (**)

Ίσον
Ολίγον
Οξεία
Πεταστή, και Διπλή
Κράτημα
Κρατημοκατάβασμα
Τρομικόν
Στρεπτόν
Θες και Απόθες
Θεματισμός
Όρθιον
Ουράνισμα
Σείσμα
Τρίχισμα
Σύναγμα
Κύλισμα
Στραγγίσματα
Κρούσμα
Άλλον Ανάβασμα,
και Κατάβασμα Άλλον
Ψηφιστοκατάβασμα
Παρακάλεσμα
Απορροή
Αντικένωμα
Αντικενωκύλισμα
Αργοσύνθετον
Κολαφισμός
Κούφισμα
Κρατημοκούφισμα
Τρομικοπαρακάλεσμα, και Παρακλητική
Σείρμα, και Έτερον
Δαρμός, τούτο λέγεται Αντικούντισμα
Χόρευμα, Έτερον, Όμοιον
Σύνθεσις του Μεγάλου Άσματος
ετέρα Σύνθεσις εξ αυτών
Έτερον
Βυθόν
Γρόνθισμα
Κλάσμα
αμφότερα χαιρετισμός, και Βαρεία ομού
Πίασμα
Ηχάδην ό λέγεται Διπλοπέλαστον
Θέμα απλούν, τέλος στιχηρού εν αυτώ
Βαρύς
έτερος Βαρύς Τετράφωνος
Ανάπαυμα
Δαρτά.
Ταύτα άπαντα μετά Επεγέρματος
Σταυρός
Ανάπαυμα σήμερον
Νε
Γορθμός
Διπλοπέλαστον
Φθορά
Έξαρξις
Γοργόν
Αργόν
και Πρόχες μαθητά

πνεύματα τέσσαρα
επτά φωναί
διπλασμός

και τρία κρατήματα εντέχνως συντεθέντα
παρά Ιωάννου του Κουκκουζέλη και Μα
ΐστορος


Οι Χειρονομίες στη Βυζαντινή Ψαλτική


(*)
Σημ. 1

«Εκεκλήρωτο γαρ εν εκάστω των ναών τάγματα ιερέων, και
αναγνωστών συστήματα, δι’ ων η των ασμάτων σπυδάζεται
υμνωδία, αμοιβαδόν τους στίχους αλαλάζοντες και ταίς
χειρονομίαις των μελών τους φθόγγους διατιθέντες,
και μεγάλην τινά και αξιοθέατον χορείαν συνιστώντες,
τω δε είδει της αστραπτούσης στολής τας των ορώντων
θέλγοντες όψεις, και τη τεχνωμένητων ψαλμών λύρα
την ακοήν κατατέρποντες».
         Ιωάννης Καμενιάτης, 9ος αι.

(**) Σημ. 2
«Κατά τους βυζαντινούς χρόνους εκαλλιεργήθη και η χειρονομία,
ήτις παραλύσασα μετά την υπό των Σταυροφόρων άλωσιν του
Βυζαντίου, εσώζετο μέχρι του 1650 μ.Χ. παρέμεινε δε ως απλή
ανάμνησις εις ημάς. Η χειρονομία είναι λείψανον της αρχαίας
ελληνικής μουσικής και του ελληνικού θεάτρου. Χειρονομείν
δε και χειροσείειν παρά τοις αρχαίοις  Έλλησιν εσήμαινε
διαφόρους κινήσεις της δεξιάς χειρός, διά της συστολής δε
των δακτύλων, διά της ανυψώσεως και καταβάσεως της χειρός
διηύθυνε το μέλος ο πρώτος εν τοις άδουσιν, όστις εν τη
οργανική μουσική ίστατο επί τόπου υψηλοτέρου έχων εν όψει
άπασαν την ορχήστραν, διό και εκαλείτο μεσόχωρος ,
κορυφαίος. Έδιδε δ’ ενίοτε τον χρόνον και τον ρυθμόν διά των
χειρών, ενίοτε δε και διά των ποδών και άλλοτε διά των
οργάνων, εφ’ ώπερ και εκαλείτο ποδοψόφος, χειρονόμος κτλ.,
εκράτει δε και σιδηρά κρόταλλα ίνα ισχυρότερον κτυπά τον
χρόνον και τον ρυθμόν τoυ μέλους. {...]  Η χειρονομία ιδία
ανεπτύχθη επί Δαμασκηνού, ότε ήκμασαν και οι εικονομάχοι
βασιλείς, οίτινες ου μόνον εχορήγουν γενναίας υπέρ αυτής
αμοιβάς εις τους ψάλτας των Εκκλησιών, αλλά και συνέψαλλον
και συνεχειρονόμουν αυτοίς, και σχολήν μουσικήν προς τούτο
εις τα ανάκτορα είχον, χάριν των καλλιφώνων της αυτοκρατορίας
παίδων».
Πηγή: Γ. Ι. Παπαδοπούλου, Συμβολαί  εις την ιστορίαν της παρ’
ημίν εκκλησιαστικής μουσικής ,
εν Αθήναις, Τυπογραφείον και Βιβλιοπωλείον
Κουσουλίνου & Αθανασιάδου, 1890

Εικόνα:
Ο Αιμίλιος στον Παράδεισο!
εικαστικό του Βασίλη Πολύζου 2008

Πέμπτη 26 Ιουλίου 2012

T. S. Eliot: Aunt Helen, Hysteria / απόδοση: Βασίλης Πολύζος



        T. S. Eliot
       
        Η θεία Έλεν


Η μίς Ελένη Σλίνγκσπι η θεία μου η γεροντοκόρη
ζούσε στο σπίτι της κοντά σε κοσμική πλατεία
και τη φροντίζανε υπηρέτες τέσσερις τον αριθμό.
Λοιπόν σαν πέθανε έπεσε σιωπή στον ουρανό
και σιωπή στου δρόμου της το τέρμα.
Κλειστά ήταν τα παντζούρια κι ο εργολάβος
                                        {σκούπισε τα πόδια του
̶
τό ’νιωθε πως αυτό ήταν πρέπον στην περίσταση.
Για τα σκυλιά είχε ληφθεί γενναία μέριμνα
αλλά μετά από λίγο ψόφησε κι ο παπαγάλος.
Της Δρέσδης το εκκρεμές  συνέχιζε στο τζάκι το τικ τακ
κι ο θυρωρός έκατσε στο τραπέζι της τραπεζαρίας
στα γόνατα κρατώντας  τη μικρή την καμαριέρα
που πάντα πρόσεχε τόσο πολύ όσο ζούσε η κυρά της.


         Υστερία


Καθώς ξέσπασε σε γέλια είχα την αίσθηση ότι έμπαινα
στο γέλιο της, ήμουν μέρος του, ώσπου τα δόντια της έγιναν
μόνο σκόρπια αστέρια με ροπή στην ομαδική άσκηση.
Με ρούφαγε με κοφτό λαχάνιασμα, με εισέπνεε σε κάθε
στιγμιαία ανάνηψη, χάθηκα τελικά  στα σκοτεινά σπήλαια
του λαιμού της, μωλωπισμένος από τον σφυγμό αθέατων
μυώνων.
Ο γηραιός σερβιτόρος με χέρια τρεμάμενα
άπλωνε βιαστικά 
ένα τραπεζομάντηλο μ΄ άσπρα και ροζ
καρό πάνω στο 
σκουρασμένο πράσινο σιδερένιο τραπέζι
μουρμουρίζοντας: 
«Αν η Κυρία και ο Κύριος επιθυμούν να
πάρουν το τσάι τους 
στον κήπο, αν η Κυρία και ο Κύριος
επιθυμούν να πάρουν το 
τσάι τους στον κήπο...».
Κατέληξα πως αν γινόταν να σταματήσει 
το στήθος της
ν’ ανεβοκατεβαίνει,  θα μπορούσα να μαζέψω 
μερικά από
τα θραύσματα του δειλινού και στο σκοπό αυτό 
συγκέντρωσα
την προσοχή μου με εξαιρετική λεπτότητα.



T. S. Eliot: Aunt Helen, Hysteria
from Prufrock
and Other Observations
1917
T. S. Eliot The Complete Poems and Plays
faber and faber 1969


Απόδοση στα Ελληνικά:
Βασίλης Πολύζος
2012

Εικόνα
:
Hysteria, an image by Vassilis Polyzos
for T.S. Eliot’s poem “Hysteria”, 2012

Δευτέρα 23 Ιουλίου 2012

απολογισμός / fascismo


Βασίλης Πολύζος
απολογισμός

θα περάσει κι αυτή η μέρα
με τις αρχαίες πέτρες
με τις άφαντες ελιές
με τις μπεκάτσες από καθέδρας

συνώνυμα

ένα πιάτο στο τραπέζι
γεμάτο λέξεις εύπεπτες
ένα χωράφι σπαρμένο βιαστικά
με ξύλινους σταυρούς

in the meantime
ήταν ωραία
τα βολπλανέ του καπνού
στο οροπέδιο
οι φωτεινές σερπαντίνες
στην οθόνη

κι ο έρωτας
σε στάση ιεραπόστολου

όμως
στην τρίτη πράξη του ορίζοντα
exeunt
τ’ αγέννητα παιδιά


απολογισμός
ένα ποίημα από τη συλλογή
Επιστροφή στη Διζιλάνδη
© Βασίλης Πολύζος 2003-2004

fascismo
εικαστικό του Βασίλη Πολύζου
2012

Παρασκευή 20 Ιουλίου 2012

Αιμιλίου "εις εαυτόν": πρωί πρωί με αίσθηση τρένου / a ufo situation



πρωί πρωί
με αίσθηση τρένου


μέρες κρασιού
λουλουδιών
sex
ακρίδων
και άγριου μελιού
διήμερο χαράς και δημιουργίας
στην αίθουσα λόγου και τέχνης
κανένας λόγος να κρυφτώ
πίσω απ’ το δάχτυλό μου
ό εστί μεθερμηνευόμενον
i am africa man
botsuana man
είμαι
το μείον-4-μπροστινά-δόντια
ευγενικό χαμόγελο
των αβοριγίνων
και των από κτίσεως κόσμου
είμαι όρη τα υψηλά τοις ελάφοις
είμαι πέτρα καταφυγή τοις λαγωοίς
είμαι ο παππούς
που βγαίνει κάθε νύχτα
στο πίσω μπαλκόνι
και κατουράει στον ακάλυπτο
κοιτάζοντας
προς τον αστερισμό της ανδρομέδας
κοιτάζοντας
προς το άλφα του κενταύρου
είμαι το δέντρο των ανακοινώσεων
στην πλατεία του κυβερνείου
που δέχεται αναίτια
τους εμπτυσμούς και τις κατάρες
του περιεστώτος λαού
είμαι ο διακονιάρης
που σημαδεύει με κιμωλία
το κατώφλι της εξώπορτας
για να ξαναζητήσει
είμαι ο αράπης της παροιμίας
που δεν ασπρίζει όσο κι αν τον πλένεις
είμαι ο νεωκόρος
που κλέβει τα λουλούδια
από τον επιτάφιο
για την ανθοδέσμη της νύφης
είμαι ο οπαδός
ο θαυμαστής
ο ακροατής και θεατής
ο αναγνώστης
ο πολίτης
ο πωλητής
ο καταναλωτής
ο εραστής
ο έτσι κι έτσι
ο παίκτης εν ου παικτοίς
ο ων και ο ην και ο ερχόμενος
ο έλα να δεις
ο ecce homo
ο εν ανάγκη
ο ειδικών ικανοτήτων
που δόξα τω θεώ
προς το παρόν αυτοεξυπηρετείται
είμαι η αποκλειστική
που καπνίζει αρειμανίως
πάνω από το κεφάλι του ασθενούς
είμαι ο λιμανίσιος σκύλος
της ανδαλουσίας
είμαι ο κρίνων και κρινόμενος
ο οδοιπόρος και ο συνοδοιπόρος του
ο mr christmas
o santa claus
ο μη μου άπτου
ο κολλητός
ο δύο ταχυτήτων
ο τρώγων μου την σάρκα
ο μολών λαβέ
ο ταν ή επί τας
ο επί τούτου
ο επί τόπου
ο υπέρ αδυνάτου
ο πλην λακεδαιμονίων
ο αν-μη-αλέξανδρος-θα-ήθελα-διογένης
και τούμπαλιν
είμαι ο αλχημιστής του laptop
ο στρατηγός στο λαβύρινθό του
ο τορκεμάδας
ο αβελάρδος
ο πρόεδρος προσευχόμενος
κατά την ημέρα των ευχαριστιών
συνελόντι ειπείν
πρωί πρωί
με αίσθηση τρένου
i am africa man
botsuana man


Βασίλης Πολύζος,
πρωί πρωί με αίσθηση τρένου
από το βιβλίο
μια δεύτερη ανάγνωση του ποιητή Κ* και άλλα αμφίδρομα
ΑΠΟΠΕΙΡΑ 2008

a ufo situation
an image by Vassilis Polyzos
2012

Τετάρτη 18 Ιουλίου 2012

3 χάικου / η Κυμοθόη και το φεγγάρι


Βασίλης Πολύζος
3 χάικου


κόπηκε ο αγέρας
τα φύλλα σου σαλεύουν
άβατο ρίγος



            *



ψάχνω έναν έναν
τους μικρούς στεναγμούς σου
με τα χείλη μου
            
            *



το νέο φεγγάρι
έπιασε απόψε φωτιά
μ’ ένα φιλί σου



3 χάικου
© Βασίλης Πολύζος 20.5.2001

εικόνες
3 χάικου
η Κυμοθόη και το φεγγάρι

μετεικάσματα του Βασίλη Πολύζου 2012

Κυριακή 15 Ιουλίου 2012

Η "συνάντηση" του Γιώργου Σεφέρη με τον Louis Armstrong στο νοσοκομείο του St James. Και ένα σχόλιο





Γιώργος Σεφέρης
          ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΜΙΑ «ΕΒΔΟΜΑΔΑ»

                              ΤΡΙΤΗ

                     I went down to St James Infirmary  (*) (**)

                                                (BLUES)

Χάθηκα μέσα στην πολιτεία.
Τα περιβόλια τα σκεπάζει το νοσοκομείο του Δον
        Χουάν Ταβέρα.
Δρόμοι τυλίγοντας διαφημίσεις.
Κάθε άνθρωπος περπατά χωρίς να ξέρει
αν άρχισε ή αν τέλειωσε
αν πηγαίνει στη μητέρα του στην κόρη του ή στην
      ερωμένη του
αν θα δικάσει ή αν θα δικαστεί
αν θ’ αποδράσει, αν έχει διαφύγει
˙
δεν ξέρει.
Κάθε γωνιά κι ένα κατάστημα γραμμοφώνων
κάθε κατάστημα κι εκατό γραμμόφωνα
κάθε κατάστημα κι εκατό δίσκοι
και σε κάθε δίσκο
ένας ζωντανός παίζει μ’ έναν πεθαμένο.
Πάρε τη χαλύβδινη βελόνα και ξεχώρισέ τους
αν μπορείς.

Μα ποιος ποιητής
˙ θυμάσαι ποιος ποιητής
δοκίμασε τη χλύβδινη βελόνα
στις ραφές τ’ ανθρώπινου κρανίου;
Θυμάσαι το τραγούδι του το βράδυ εκείνο;
Θυμάσαι που μας ζήτησε νιαν ασπιρίνη
τα μάτια του έπαιζαν μέσα σε μαύρους κρίκους
ήταν χλωμός και δυο βαθιές ρυτίδες
τυλίγανε το μέτωπό του. Μήπως όμως
ήσουν εσύ; Μήπως εγώ;  Ή μήπως ήταν
η αμίλητη Αντιγόνη με τους ώμους
τους λυγισμένους πάνω από το στήθος;
Την κράτησα κοντά μου δέκα νύχτες
έκλαιγε κάθε αυγή για το παιδί της.
Θυμάμαι γύρευα ένα φαρμακείο.
Όλα κλειστά. Για ποιον ήταν δεν ξέρω.

Χάθηκα μέσα στην πολιτεία
κανείς δε θα μετακινήσει το νοσοκομείο
γεμάτο ανάπηρα παιδιά που γνέφουν
σ’ εμένα ή σ’ άλλους που μ’ ακολουθάνε.
Οσμές φαρμάκων μέσα στον αγέρα
βαραίνουν ερωτεύονται και σμίγουν
αχνούς από αυτοκίνητα που φεύγουν
στην εξοχή μ’ ολόξανθα ζευγάρια
προραφαηλιτικά λιγάκι εξατμισμένα.

Την άνοιξη του ’23 στο λουτρό της
πέθανε η Λίβια Ρίμινι τ’ αστέρι
˙
τη βρήκανε μέσα στ’ αρώματα νεκρή
και το νερό δεν είχε ακόμη κρυώσει.
Ωστόσο χτες στον κινηματογράφο
με κοίταζε με τ’ άχρηστά της μάτια.


Γιώργος Σεφέρης
ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ:
      ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΜΙΑ «ΕΒΔΟΜΑΔΑ»

(*) Το σχετικό σχόλιο του Γ. Π. Σαββίδη στη 18η  έκδοση
των Ποιημάτων του Γιώργου Σεφέρη (ΙΚΑΡΟΣ, 1994):
«Πήγα κάτω στο νοσοκομείο του Σαίην (
sic) Τζαίημς» ̇ο
πρώτος στίχος του λαϊκού αμερικάνικου τραγουδιού
«
St. James Infirmary Blues».

(**) Σημείωση
Συμφωνώ με το σχόλιο του Σαββίδη, σημειώνοντας απλώς
α) ότι το τραγούδι έχει παλιότερες, αγγλικές ρίζες (16ος αι.),
β) ότι ο στίχος
I went down to St James Infirmary δεν είναι
ο πρώτος στο ποίημα (δες το ολόκληρο παρακάτω), γ) ότι ο
Σεφέρης γράφει
St James (κατά την εγγλέζικη γραφή, δηλαδή
χωρίς τελεία στο
St) ενώ ο Σαββίδης τού προσθέτει με δική του
πρωτοβουλία(!) και την τελεία (κατα την αμερικάνικη γραφή)
δ) ότι το «πήγα κάτω» δεν είναι και η καλύτερη απόδοση
του «
I went down» και ε)ότι μάλλον θα πρέπει να φταίει
ο τυπογράφος γι’ αυτό το «Σαίην», ως απόδοση της προφοράς
του «
St».

Πρέπει να σημειώσω ότι όπως πολλές φορές συμβαίνει με τα
παραδοσιακά στιχουργήματα, το
St James Infirmary το
συναντάμε με διάφορες μικροπαραλλαγές.

Παραθέτω πιο κάτω τους βασικούς στίχους που τραγουδήθηκαν
με συγκλονιστικό τρόπο από τον μεγάλο
Louis Armstrong
(τον
Satchmo!) με την ελεγειακή συνοδεία της τρομπέτας του,
σε παραλλαγή (νομίζω) του μοτίβου του
summertime.
(Την εκτέλεση μπορεί να την αναζητήσει κανείς στο
youtube).

Και παραθέτω επίσης το συνολικό ποίημα, σε μια από τις
πιο γνωστές γραφές του.

Βασίλης
Πολύζος, 15.7.2012

   

Louis Armstrong

I went down to St.James Infirmary
Saw my baby there
She was stretched down on a long white table
So cold, so sweet, so fair

Let her go, let her go, God bless her
Wherever she may be
She can look this wide world over
But she'll never find a sweet man like me

When I die bury me in straight lace shoes
I want a box-back coat and a Stetson hat
Put a twenty- dollar gold piece on my watch chain
So the boys ’ll know that I died standin' pat


Ολόκληρο το ποίημα

It was down in Old Joe's barroom,
On the corner by the square,
The usual crowd was assembled
And big Joe McKinney was there.

He was standing at my shoulder.
His eyes were bloodshot red;
He turned to the crowd around him,
These are the very words he said:

"I went down to St. James Infirmary
I saw my baby there,
She's laid out on a cold white table,
So so cold, so white, so fair."

Chorus
"Let her go, let her go, God bless her;
Wherever she may be
She may search this wide world over
She'll never find a sweet man like me."
Oh, when I die, bury me
In my high top Stetson hat;
Put a twenty-dollar gold piece on my watch chain
God'll know I died standin' pat.

I want six crap shooters for pall bearers.
Chorus girl to sing me a song.
Put a jazz band on my hearse wagon.
Raise Hell as I roll along.

Roll out your rubber tired carriage,
Roll out your old time hat.
Twelve men going to the graveyard
And eleven coming back.

Now that I've told my story,
I'll take another shot of booze.
And if anyone should happen to ask you,
I've got those gamblers' blues.

Πέμπτη 12 Ιουλίου 2012

λιωμένο ποδήλατο / απαγκίστρωση / άπνοια


άπνοια


χτες βράδυ είδα τον πατέρα μου
κρατούσε στο χέρι του μια μάσκα οξυγόνου
μα δεν είχε πρόσωπο να τη φορέσει


άπνοια, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
από το βιβλίο DIZZILAND (ΕΡΙΦΥΛΗ 2001)

λιωμένο ποδήλατο,
μια ζωγραφιά
του Βασίλη Πολύζου 2012

Δευτέρα 9 Ιουλίου 2012

ρεπορτάζ / γλυπτό 2



ρεπορτάζ*

θαύμα θαυμάτων
το χιόνι αναπαλαίωσε
όλους τους σκουπιδοντενεκέδες
σε κορινθιακά κιονόκρανα

μέσα τους τ’ αγέννητα μωρά
κοιμούνται
με το δάχτυλο στο  στόμα

σιωπή
no smoking
διαβάζουμε ποίηση


εδώ και πέντε μέρες
σ’ αυτή την πόλη
κυκλοφορούν
ασημένιοι άνθρωποι

καιι όπως έγραψαν
οι εφημερίδες
στο γυμναστήριο
ένας πίθηκος εισαγωγής
που ακούει στο όνομα Daddy
έκανε δυο φορές
το μεγαλύτερο γιγανταιώρημα
από καταβολής μονόζυγου



ρεπορτάζ 

ένα ποίημα από τη συλλογήΕπιστροφή στη Διζιλάνδη                                                                                             

© Βασίλης Πολύζος 2003-2004


*Το τμήμα του ποιήματος που σημειώνεται με πλάγια γράμματα
έχει περιληφθεί στο βιβλίο Κρεολή Σελήνη με τίτλο
ΘΑΥΜΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ.
Εδώ δημοσιεύω ολόκληρο το ποίημα
όπως ήταν στην αρχική του μορφή (3.1.2004)
και με τον αρχικό του τίτλο.

Εικόνα
γλυπτό 2
εικαστικό του Βασίλη Πολύζου 
2005

Τετάρτη 4 Ιουλίου 2012

Anne Sexton: After Auschwitz



     Anne Sexton
Μετά το Άουσβιτς

      απόδοση στα Ελληνικά
      Βασίλης Πολύζος


Θυμός
μαύρος σαν γάντζος
με κομματιάζει.
Κάθε μέρα,
κάθε Ναζί
έπαιρνε, στις 8: 00 π.μ., ένα μωρό
και το καβούρντιζε για πρόγευμα
στο τηγάνι του.

Κι ο θάνατος χάζευε αδιάφορα κοιτάζοντας
σκαλίζοντας τη βρώμα κάτω από το νύχι του.

Άνθρωπος είναι το κακό,
λέω δυνατά.
Άνθρωπος είναι ένα λουλούδι
που πρέπει να καεί,
λέω δυνατά.
Άνθρωπος
είναι ένα πουλί γεμάτο λάσπη,
λέω δυνατά.

Κι ο θάνατος χαζεύει αδιάφορα κοιτάζοντας
ξύνοντας τον πρωκτό του.

Ο άνθρωπος με τα ροζέ τα δαχτυλάκια των ποδιών του
με τα θαυματουργά δάχτυλα των χεριών του
δεν είναι ιερός ναός
είναι απόπατος,
λέω δυνατά.
Ποτέ ξανά ο άνθρωπος να μην υψώσει το ποτήρι του.
Ποτέ ξανά ο άνθρωπος να μη γράψει βιβλίο.
Ποτέ ξανά ο άνθρωπος να μη φορέσει το παπούτσι του.
Ποτέ ξανά ο άνθρωπος να μη σηκώσει τη ματιά του
σε μια γλυκιά νύχτα του Ιούλη.
Ποτέ. Ποτέ. Ποτέ. Ποτέ. Ποτέ.
Λέω αυτά τα λόγια δυνατά.

Παρακαλώ τον Κύριο να μην ακούσει.