Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2013

Love-ύρινθος




ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΟΛΥΖΟΣ
ψαλμός σε ήχο σαμπάh

μ
έρες αυθεντικές

4WD
έφυγε ο δρόμος για το Κάντερμπ’ρι
ίσως και για τη Δαμασκό
τα μοναστήρια κατέναντί μου χειρόγραφα
στην περγαμηνή του προσώπου σου
κι οι αποθήκες του μπαμπακιού
ζυγισμένες σε σκοινί ακροβάτη
πάνω απ’ τα κεφάλια μας

ξένος και πάροικος
μες στην απόλυτη σιγή που ακολουθεί
την πτώση του χιονιού
βαδίζω
στην έρημη αποβάθρα των καναρινιών
εν ταπεινότητι
χωρίς δικαίωμα εισόδου
στα σφαιριστήρια του Littlejohns
ειμή μόνον μέσω Χαίντελ ή Μπαχ
ανάβοντας ένα καντήλι
στο ακρογωνιαίο παράθυρο του ουρανού
όπου
μπορεί κάποιος να ξενυχτά
πίσω απ’ το αναλόγιο
διαβάζοντας τον κατάλογο των νεκρών
άλλωστε όσο πιο χλωμό το φως
τόσο πιο δυνατό το φαρμάκι του

εν οδώ ταύτη
ή επορευόμην
έκρυψαν παγίδα μοι

αναπέμποντας
μικρούς παρακλητικούς κανόνες
εγώ δε εις μάτην ονειρεύτηκα
ένα κάτασπρο άλογο
με δύο ζεύγη πτερύγων
παρά τα θρυλούμενα για τον Πήγασο
δίπλα μου
στη θέση του θανάτου
νεάνις λευκή ως σουδάριον
δείχνει στο χάρτη
το τελευταίο ορόσημο
Love-ύρινθος


 
Ψαλμός σε ήχο σαμπάh
ένα ποίημα από το Ηλιακό Ποδήλατο
εκδ. ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ 2003

Αριάδνη
εικαστικό του Βασίλη Πολύζου
2013

2 σχόλια:

meril είπε...

"ξένος και πάροικος"
πόσο αντέχει κανείς τη ματαίωση;
(και τη ματαιότητα βέβαια...)

ΑιμίλιοςEmilius είπε...

Μέριλ, Καλημέρα!
Ό,τι και να πω στο θέμα που βάζεις,
κοινοτοπία θα 'ναι.
Πάντως, το φως γίνεται όλο και πιο
χλωμό.
Β.