Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2012

Still Life




STILL LIFE

μέρες τώρα περιμένω
να με καταμετρήσουν
να με ζυγίσουν
να με διαιρέσουν
να μου γνέψουν με το δάχτυλο
τη λύτρωση ενός ίσως

τσιμπολογώντας
                  σαν τα περιστέρια στο τέμπλο         
                        το λάδι των καντηλιών

επουράνιε πατέρα
τι έχουμε να μοιράσουμε
είναι τόσο γραφικός
ο νυχτερινός ουρανός της πόλης
ένα μακρινό τραγούδι
γραμμένο με σπρέι
λαδομπογιά και χρώματα ανιλίνης
τα κάτω άκρα του πιασμένα
με πλαστικές αγκύλες
στην κορυφογραμμή του ορίζοντα*

                  κάποιος βαδίζει προς τη γέφυρα
με τα χέρια  τεντωμένα μπροστά
ψηλαφώντας αιχμηρούς ψαλμούς
άγνωστος Χ μεταξύ αγνώστων
στην ανάλυση μιας στατιστικής

κανείς δε θα μας πει πώς έγινε
και βγήκαμε απ’ την ιστορία
κανείς δε θα μας πει πώς θα σταθούμε απτόητοι
στο χείλος των οραμάτων
εν μέση Πάτμω

είναι βαρύς ο ήχος των κυπαρισσιών
όταν βραδιάζει

Βασίλης Πολύζος
STILL LIFE
από τα ποιήματα προς ρωμαίους
©2002-2003

*οι στίχοι με πλάγια γράμματα
έχουν περιληφθεί χωρίς τίτλο
και στην Κρεολή Σελήνη

Εικόνα:
Still Life
μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου
2012


4 σχόλια:

ποιώ - ελένη είπε...

τσιμπολογώντας
σαν τα περιστέρια στο τέμπλο
το λάδι των καντηλιών

Τι υπέροχοι στίχοι Αιμίλιε
Καλά να είσαι και να μας χαρίζεις τις δημιουργίες σου

φιλί

ΑιμίλιοςEmilius είπε...


Ελένη, δεν ξέρω...
θα με κάνεις να πω κάτι που μετά
από μια στιγμή θα είναι κάτι άλλο...
ευχαριστώ πάντως
άκου

"όταν ξεχάσουμε
όλες τις δοσμένες λέξεις
και λογιστούμε
πτωχοί τω πνεύματι
θ’ αξιωθούμε απέναντι
στην αγριεμένη θάλασσα
ανεμίζοντας μια κάπα ταυρομάχου
ν’απαγγείλουμε
το πρώτο μας ποίημα"

φιλί

Ανώνυμος είπε...

υπέροχες οι λέξεις, η ζωγραφιά, ξεχασμένα τα μονοπάτια για να υπάρχει έστω, αυτή η γοητεία και η ανυπομονησία της ανακάλυψης

καλή σου μέρα

ΑιμίλιοςEmilius είπε...

Καλημέρα, Silena

Rose in Fiamme

Su un oceano
di scampanellii
repentina
galleggia un' altra mattina

για σένα
χωρίς να ρωτήσω τον Ungaretti!

Αιμ.