Τετάρτη 19 Ιανουαρίου 2011

Unter den Linden


Unter den Linden

κοίταξα μέσα σου και είδα
τη δική μου έρημο
όπου νήστεψα σαράντα μερόνυχτα
εκτός χρόνου
έπειτα ήρθαν τα όνειρα
βροχή απέραντη
με χρώμα καφετί
καμιά λέξη σου δεν είχε
έναν κόκκο παραμυθιού
παρά μονάχα
μιαν αόριστη ανησυχία
κάποιος θα πάρει το κλειδί
κάτω από το χαλάκι της εξώπορτας
θ’ ανοίξει αθόρυβα
θα σύρει ως το χολ κι ως το σαλόνι
κι ως την κρεβατοκάμαρα
τη μυρουδιά των καναλιών
θα δοκιμάσει
το νερό στη μπανιέρα
κατάλληλο ούτως ειπείν
για ενόργανο έρωτα
ή για ρωμαϊκή αυτοκτονία
αν είχα σχήματα λόγου
θα ξαναγύριζα
σ’ αυτές τις καθημερινές
που συζητούσαμε
την προδιάθεση των φαντασμάτων
στα πρωινά της Κυριακής
που βγάζαμε το σκύλο βόλτα
υπό τας φιλύρας
Βασίλης Πολύζος, Unter den Linden
από το βιβλίο 12+1 μοναχικά ποιήματα
εκδ. ΕΡΙΦΥΛΗ 2005

4 σχόλια:

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

ένα από τα τόσα σου, που μ' άγγιξαν πολύ!

ΑιμίλιοςEmilius είπε...

Θυμήσου τη συνάντηση στη Βιέννη.
Β (στη Β)

meril είπε...

Γρήγορα όλα ο καιρός τ' αδράχνει
έτσι λέμε αυτό το λένε όλοι
Επίτηδες(;)απωθείται η γνώση για την έρημο
που από πάντα ήταν εκεί
ρίχνουμε στο χρόνο το φταίξιμο
και τι μένει;
Η νοσταλγική μνήμη περιπάτων
unter den Linden

ΑιμίλιοςEmilius είπε...

Μέριλ, ας ευθυμήσωμεν!
Punkt, Punkt, Komma, Strich
fertig jetzt ist das Gedicht!
Gruss und Kuss
Emilius