Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2011

νεοέλλην βιολιστής στην Oxford Street



νεοέλλην βιολιστής στην Oxford Street
...............................μέλος δώριον μελό
...............................εις μνήμην Μ.Μ.

όπως συνήθως
δεν ήμασταν εμείς
μα κάποιοι δανεικοί για την περίσταση
διαβάζαμε τα λόγια μας
γραμμένα σ’ αλλωνών βιβλία
σε χτεσινές εφημερίδες
σε φωτεινές οθόνες

δίπλα στις ζαρντινιέρες
με τα ξενιτεμένα τροπικά λουλούδια
καπνίζαμε νωχελικά τσιγάρα
πίναμε αφέψημα darjeeling
με γεύση λεμονιού
.
― γυμνόστηθες παρθένες
μαζεύουν τον ανθό πριν βγει ο ήλιος
είπε ο Harry
.
όπως συνήθως
κρατούσαμε τις μέρες μας ακίνητες
παρατηρώντας άγνωστους δρομείς
συνήθων αποστάσεων
να περνούν σε διώροφα λεωφορεία
και να μας γνέφουν
δείχνοντας προς το σκονισμένο πάρκο
προς τις λιμνούλες με τ’ ανόρεχτα πουλιά
προς τα παιδιά που παίζαν φούτμπολ
μ’ έναν ξεθωριασμένο μπέκαμ στη φανέλα
προς τις πωλήτριες του απομεσήμερου
με τον συνήθη πρόθυμο οργασμό
σε κόκνι ή σουαχίλι

όπως συνήθως
ώρα νεκρόδειπνου ακριβώς
όπου σήμαναν οι καμπάνες της Αγίας Mary-le-Bow
with a dead sound

μπήκε στη σάλα του ξενοδοχείου
ο πεθαμένος βιολιστής από το Μεσολόγγι
-δισέγγονος του Θανασάκη Μπαταριά
κατά μιαν εκδοχή-
χρόνια πλανόδιος στην ερημιά
έξω από τα Selfridges
με τα φτερά χαμένα
σ’ αναθυμιές και πόθους ωκεανούς
κι έπαιξε λόφους με θυμάρι και φλησκούνι
κι έπαιξε τον αμάραντο
και το μελισσοβότανο

― η μάνα του κι η θυγατέρα του
είπε ο Harry
μάζεψαν το δοξάρι του
με το στερνό του βόγγο απ’ τα νερά
πριν ξημερώσει

Βασίλης Πολύζος, νεοέλλην βιολιστής στην Oxford Street,
ένα ποίημα από το βιβλίο
μια δεύτερη ανάγνωση του ποιητή Κ* και άλλα αμφίδρομα
εκδ. ΑΠΟΠΕΙΡΑ 2008

At the Blackfriars Bridge, photo by Vassilis Polyzos 2002

St Mary-le-Bow, London (2nd photo above)

Σημείωση:
Το ποίημα θα περιληφθεί επίσης στη σχεδιαζόμενη
για έκδοση (οψέποτε) συλλογή με τίτλο
«Οι διηγήσεις του Αιμιλίου Βλόγερ»

1 σχόλιο:

The Reader είπε...

Αγαπητέ Αιμίλιε βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρον το ποίημα. Δεν αναφέρομαι μόνο στα περιγραφικά στοιχεία που μου δίνουν με λίγες λέξεις ανάγλυφη την εικόνα του δυτικού Λονδίνου όπου έζησα κάποια χρόνια. Ό ξεθωριασμένος Μπέκαμ, οι πωλήτριες του απομεσήμερου κλπ. είναι έξοχα ευρήματα.
Αλλά αναφέρομαι περισσότερο στη σύγκρουση των πολιτισμών, στις γνήσιες λαογραφικές αναφορές και στην κοινωνική κριτική που αναδεικνύονται με το ποίημα.
Αυτά ήθελα να πω, διαβάζω το μπλογκ. Σας έχω στείλει και στο παρελθόν σχόλια.
Φιλικά
The Reader