Τρίτη 8 Ιουνίου 2010

ήλιος με δόντια / σφραγιδόλιθος



ήλιος με δόντια

τουλάχιστον για την επόμενη ώρα
θα διατηρήσουμε ακεραίαν την ελπίδα
ότι θα επιστρέψει στην πατρώα γη
ο ξενιτεμένος αδερφός μας
έμπλεoς στατικού ηλεκτρισμού


είς των συσταυρωθέντων θα μιλήσει γι’ αυτόν
δείχνοντας τα ποντισμένα δέντρα
τις ρίζες που αργοσαλεύουν στο νερό
σαν δίχτυα


είμαστε βέβαιοι πως δεν θα φοβηθεί
τους απατηλούς φάρους
και τ’ αβαθή πλην όσων
κουβαλούσε εντός του στο τελευταίο στάδιο
τουτέστιν
λέξεις άγνωστες που φύτρωναν στ’ απόσκια
πριν απ’ το Άλφα και πέρα απ’ το Ωμέγα
συριγμούς νοσταλγικών τρένων
διαθλάσεις ποιημάτων σε κοίλους καθρέφτες
δηλονότι
τίποτε μη θεραπεύσιμον

δια θυμιάσεως
της αγίας λογικής

και όμως


ήλιος με δόντια ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου, २००२
σφραγιδόλιθος, μια εικαστική ιδέα του Βασίλη Πολύζου, 2005



8 σχόλια:

Λίτσα είπε...

και όμως, θα φοβηθεί.

στο ένα βήμα πριν θα φοβάται πάντα.

υπέροχο κείμενο,χαίρομαι που ανέβασες εδώ τη μετάφραση.

ΑιμίλιοςEmilius είπε...

Καλημέρα, Αρετή.
Δεν είναι η μετάφραση! Είναι το πρωτότυπο. Η μετάφραση έχει αναρτηθεί στη Διζιλάνδη.
Β.Π.

Λίτσα είπε...

το ξέρω και την είδα:)απλά είναι ..εκ του αντιθέτου κίνηση..θα μου πεις και τι δ ε ν είναι-

πολύ ωραίο έτσι κι αλλιώς.

να είσαι καλά.

Α

ΑιμίλιοςEmilius είπε...

Ευχαριστώ, Αρετή.
Και κοίτα τώρα να δεις. Στο αρχικό κείμενο είχα γράψει μετά το "ο ξενιτεμένος αδερφός μας" έναν ακόμη στίχο , "ο συλλέκτης μανιταριών". Αργότερα μου φάνηκε πλατυαστικό και το παρέλειψα. Ξέχασα όμως τη μετάφραση όπου παρέμεινε το "the collector of mushrooms". Και ξαφνικά το είδα σήμερα στη Διζιλάνδη ως φάντασμα! Και μπήκα μέσα προ ημιώρου και το κατήργησα. Αλλά εσύ μπορείς να το σκέπτεσαι και με τις δύο εκδοχές!
Σε φιλώ. Βασίλης

Alice είπε...

λέξεις άγνωστες πριν απ' το Άλφα και πέρα απ' το Ωμέγα......
Υπάρχουν τέτοες λέξεις, Αιμίλιε;
Alice

ΑιμίλιοςEmilius είπε...

Για όλους υπάρχουν. Αρκεί να μένουμε κάποιες ώρες σιωπηλοί και να αφουγκραζόμαστε. Πέρα από τη ζώνη Α-Ω.
Emilius

Ανώνυμος είπε...

" είμαστε βέβαιοι πως δεν θα φοβηθεί
τους απατηλούς φάρους
και τ’ αβαθή πλην όσων
κουβαλούσε εντός του στο τελευταίο στάδιο
τουτέστιν
λέξεις άγνωστες που φύτρωναν στ’ απόσκια
πριν απ’ το Άλφα και πέρα απ’ το Ωμέγα
συριγμούς νοσταλγικών τρένων
διαθλάσεις ποιημάτων σε κοίλους καθρέφτες
δηλονότι
τίποτε μη θεραπεύσιμον
δια θυμιάσεως
της αγίας λογικής "

Ιδιαίτερα καλογραμμένοι στίχοι σε όλο το ποίημα. Απλά το κομμάτι που διάλεξα το θεωρώ πιο στοχαστικό και φιλοσοφικό και συνάμα ποιητικότατο.

Μου άρεσε και ο άψογος χειρισμός της γλώσσας. Και ιδιαιτέρως ο πανέμορφος σφραγιδόλιθος,που υποθέτω οτι και αυτός ειναι έργο των χειρών σας.

Καλημέρα.

ΑιμίλιοςEmilius είπε...

Αγαπητέ Άδωνι, ευχαριστώ για το σχόλιό σου. Πράγματι, ό,τι υπάρχει σ' αυτό το blog είναι δικό μου. Και τα εικαστικά. Διαφορετικά, το σημειώνω.
"Έρρωσο", όπως τελείωναν τις επιστολές τους οι "διαβασμένοι" τον 19ο αιώνα!
Β.Π.