Την αυγή εξηγέρθη
Την αυγή εξηγέρθη
Με όλους τους άγνωστους Χ εναντίον του
Νιώθοντας βικτωριανός
Νιώθοντας βικτωριανός
Νιώθοντας παλιά γκραβούρα
Νιώθοντας λάβδανο και μπελαντόνα
(Die schöne Frau)
Νιώθοντας λεκάνη twyfords
Νιώθοντας νεκρός του πρώτου παγκοσμίου
Ach Meister mein Meister
Sie schlagen mich tot
Είμαι μια βρισιά
Είπε
Πρέπει να μιλήσω
Πριν μου κόψουν τη γλώσσα
Πρέπει να μιλήσω
Πριν μου κόψουν τη γλώσσα
Η μέρα ήδη σε σημείο βρασμού
Έβγαζε ζεματιστόν αχνό
Από μια μικρή σφύζουσα βαλβίδα
Θα με ακρωτηριάσουν ενώπιον ακροατηρίου
Είπε
Νιώθοντας Frida Frida
Νιώθοντας λιωμένα ρολόγια
Νιώθοντας ξύλινα δάχτυλα
Νιώθοντας λησμονημένο χιόνι
Νιώθοντας ρυθμός κενού
Νιώθοντας λιωμένα ρολόγια
Νιώθοντας ξύλινα δάχτυλα
Νιώθοντας λησμονημένο χιόνι
Νιώθοντας ρυθμός κενού
Ach Meister mein Meister
Oι άνθρωποί μου πήραν να σκοτεινιάζουν
Είπε
«Την αυγή εξηγέρθη»: από το ποίημα
μια δεύτερη ανάγνωση του ποιητή Κ* του Βασίλη Πολύζου,
μια δεύτερη ανάγνωση του ποιητή Κ* του Βασίλη Πολύζου,
εκδ. Απόπειρα 2008
Η δεύτερη ανάγνωση του ποιητή Κ*,
ένα εικαστικό του Βασίλη Πολύζου, 2008
12 σχόλια:
Οι άνθρωποί μου πήραν να σκοτεινιάζουν!
Δύση χωρίς προοπτική. Η αυγή της αρχής του ποιήματος φαίνεται τόσο μακρινή.
Αιμίλιε, θα τα λέμε. Αλίκη
Μέσα μου είναι όλα πια κλειδωμένα καλά-
τόσο καλά που δεν ξέρω αν ποτέ ξανανοίξουνε.
Έχουνε αποκτήσει το εδικό βάρος της θλίψης..
Κανείς δεν θα με καταλάβει που γίνομαι
ερμητικότερος
κι από μία σιωπή
που επιβάλλει στον περίγυρο των δέντρων του δάσους η νύχτα.
Και με αυτό το φορτίο- σαν να είναι ενός λάθους φορτίο-
αφήνομαι ολοένα να βουλιάζω
μέσα στων λέξεων την υγρή φυλακή!
Alice, σε περίμενα. Θα τα λέμε.
Υπάρχει πάντα και το Φίλιον.
Ανάμεσα καφέ και γκολουάζ
κουβεντιάζοντας Κόπολα και Σπίλμπεργκ.
Αυτές ήταν οι μέρες, girl!
Στρατή, χαίρε!
ΕΙΝΑΙ ΩΡΑ! ΕΙΝΑΙ ΩΡΑ!
είναι ώρα να κλείσουμε το μαγαζί
ν΄αφήσουμε τις μπίρες μας μισοπιωμένες
ν΄αδειάσουμε τη γυάλα με τα χρυσόψαρα
ν’ απογράψουμε τα κάτουρα στο πριονίδι
Ταύτα. Ποίημα αντί ποιήματος.
Οφθαλμόν αντί οφθαλμού, που λέμε!
Βασίλης
Ανάμεσα φραπέ και γκολουάζ στο Ντόλτσε!
Βασίλη, τι μου θύμισες! Το ποίημά σου αυτό το είχα πρωτοδιαβάσει στο εφημεριδάκι που έβγαζες στα Εξάρχεια, τον "Στρέφη". Πάνε πόσα χρόνια; Τότε το είχα αποστηθίσει.
Τότε το Φίλιον το λέγαν Ντόλτσε.
Ανάμεσα φραπέ και γκολουάζ στο Ντόλτσε
κουβεντάζοντας Κόπολα και Σπίλμπεργκ
παλιά καουμπόικα, Εμπειρίκο και Καχτίτση
κι ενίοτε ακροθιγώς σημειωτική
νιώθει πως πλέον ωρίμασε ιδεολογικά
πως οι ορίζοντές του διευρύνθηκαν στο έπακρον.
Τηρεί μια στάση κριτική, αναβαθμίζει
τους μαρξισμούς του παίρνοντας υπόψη
Μπομπ Ντύλαν, Αξελό κι Άγιο Φραγκίσκο...
Βλέπεις το θυμάμαι ακόμη.
Εκείνο το "αναβαθμίζει τους μαρξισμούς του"! με είχε τρελάνει.
Νά σαι καλά. Αλίκη
Αγαπητέ κ. Πολύζο
μερικοί στίχοι αυτού του ποιήματος μου δίνουν μια αίσθηση απόλυτης παρέμβασης στην ύπαρξη του ποιητή Κ, ολοκληρωτικής ανά-γνωσης και δια-γραφής του.
νιώθοντας λιωμένα ρολόγια: καταστροφή του χρόνου μέσω υπαινιγμού Νταλί
νιώθοντας ξύλινα δάχτυλα: καταστροφή του σώματος
νιώθοντας λησμονημένο χιόνι: καταστροφή της μνήμης
νιώθοντας ρυθμός κενού
η ανυπαρξία
Μιχάλης Ευσταθίου
νιώθοντας αναγραμματισμός της "γραφής"
Βασίλη, φιλί φραγής.
Ήταν το «αδέξιο σονέτο», Αλίκη. Πριν 25 χρόνια!
...κι όλο μακραίνει απ’ τους παλιούς συντρόφους...
Πολλοί του Ντόλτσε παρεξηγήθηκαν τότε γιατί νόμιζαν ότι τους φωτογράφιζε!
Το περιέλαβα το 1999 στα «Κεκραγάρια». Αν παρακολουθείς τα βιβλία μου.
Αλλά εκείνος ο Στρέφης δεν υπάρχει.
΄Η δεν έχει έννοια για μας.
Φιλιά.Βασίλης
Η ερμηνεία δική σου, Michael. Δε θέλω να τη σχολιάσω. Χαίρομαι για τη δημιουργική ανάγνωσή σου. Β.
Ίσως ανασκολοπισμός της «γραφής», Αρετή.
Buenas Noches! Φιλιά.
Β.
"Ach Meister mein Meister"
υποθέτω είναι απόδοση
του "O Captain my Captain";
The Reader
Όχι, βέβαια. Το O Captain! my Captain! είναι ποίημα του Walt Whitman.
O Captain! my Captain
our fearful trip is done.
O Captain! my Captain!
rise up and hear the bells.
Γράφτηκε για το θάνατο (δολοφονία)
του Λίνκολν.
Οι δύο στίχοι στα γερμανικά
Ach Meister mein Meister
Sie schlagen mich tot
ανήκουν στο ποίημα Der Heideknabe
του Friedrich Hebbel, που έφυγε από το μάταιο(;) αυτό κόσμο στα 1863. Τι σημαίνουν οι δυο στίχοι;
Αχ αφέντη μου, αφέντη μου
ρίξανε και με σκότωσαν
Σημειώνω (άσχετο βέβαια) ότι το
O Captain! το έγραψε ο Whitman το 1865.
Δημοσίευση σχολίου