Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010

On Plagiarism, a limerick


On Plagiarism
A limerick by V. Polyzos
αφιέρωση

There is a phoney personage next door
Who craftily pinches your poems and more
When he accosts you with his syrupy smiles
Be sure to lock up your poetry files
Or else your Muse will be sorrily sore.
On Plagiarism, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
©Βασίλης Πολύζος 2009
The Portrait of the Plagiarist as a young Rascal
an image by V. Polyzos, 2009

6 σχόλια:

Michael είπε...

Έξοχο!
Μ. Ευσταθίου

Λίτσα είπε...

έξοχο,θα συμφωνήσω!!

Βασίλη μου,οι Μούσες σου, είμαι βέβαιη, ξεχωρίζουν το αυθεντικό!!

ΑιμίλιοςEmilius είπε...

Τα limericks γενικά, Michael. Ας είναι καλά ο μακαρίτης ο Edward Lear. Και ο Σεφέρης βέβαια. Όπου κι αν βρίσκονται αμφότεροι. Όσο για τους λογοκλόπους. Αυτοί πάνε στον Παράδεισο!
Β.

ΑιμίλιοςEmilius είπε...

Ποιος νοιάζεται για τις Μούσες, Αρετή; Με τις μουσίτσες να μου πεις
τι γίνεται!
A kiss. B.
Υγ. Αν σου άρεσε το λιμερίκι, να σου γράψω ένα ακόμη. Special.

Λίτσα είπε...

περιμένω το σπέσιαλ και κυρίως:
εάν έχεις πληροφορίες τι γίνεται με τις μουσίτσες,

αυτές κι αν τις περιμένω με αγωνία στη γωνία!

The Reader είπε...

Αγαπητέ Αιμίλιε,
μια που αναφέρθηκες στον Lear (1812-1888), σου στέλνω εδώ ένα δικό του limerick από το βιβλίο του
A Book of Nonsense (1845), που ενδεχομένως το ξέρεις. Η διαφορά από τον Σεφέρη (όπως και από ένα άλλο δικό σου, που διάβασα σε βιβλίο σου, αλλά και από το on plagiarism) είναι, νομίζω, ότι τα του Lear ήταν πράγματι αυτό που λέμε nonsense, αθώα και χωρίς προεκτάσεις. Είναι γνωστό ότι τα είχε γράψει για μικρά παιδιά. Λοιπόν, το limerick που προείπα:

There was an Old Lady whose folly
Induced her to sit in a holly;
Whereupon, by a thorn
Her dress being torn,
She quickly became melancholy.

Φιλικά
The Reader