Capitis Diminutio Maxima

Capitis Diminutio Maxima
στην Angela Carter in memoriam

ας μην τα ρίχνουμε όλα στο φεγγάρι

κάποτε φυσάει άνεμος των τρελών
αποβροχάρης (ως ελέχθη)
και τότε ανοίγουν οι πυλώνες
στις παλαιές ξυλογραφίες
κι οι άγγελοι στις τέσσερεις γωνιές
σαλπίζουν ανεπιστρεπτί
το σιωπητήριο του φωτός

σ’ αυτό το δρόμο
το χαρτί είναι ψυχρό σα χιόνι
ξεχασμένο στη σιωπή του
μάταια προσπαθούμε να διαβάσουμε
τα κλειστά παντζούρια
τις ταμπέλες των μαγαζιών
με τα μισά τους γράμματα σβησμένα
τα προσωπεία στους τοίχους
άδεια από γέλιο ΄
ένα χέρι τεντωμένο στο γιατί

κάπου ακούγεται ένα βιολί
σκεπασμένο μ’ αγριόχορτα

θα περάσει λοιπόν ο ζητιάνος
που φόραγε γυαλιά συρμάτινα
κρατώντας ένα βιβλίο
με αποφόρια ποιημάτων

Βασίλης Πολύζος
Capitis Diminutio Maxima
από τη συλλογή προς ρωμαίους
© Βασίλης Πολύζος 2002-2003

video
ο Βασίλης Πολύζος διαβάζει το ποίημα
Capitis Diminutio Maxima
ανάγνωση 5 Νοεμβρίου 2014