νόστιμον ήμαρ

νόστιμον ήμαρ

πέτρες φαγωμένες απ’ το  όρθιο φως

κι οι βαθιές ρυτίδες στα μέτωπα των βράχων

εδώ (before hell mouth; dry plain and two mountains;)

ακόμη και τα κόκαλα του μεγαλέξαντρου

φυλαγμένα μέσα σε κεδρινη κασέλα

στο ξωκλήσι του Αϊ-Λαυρέντη

έγιναν με τον καιρό άσπρη κιμωλία

κι ίσως κάποτε να ξαναγράψουν την ιστορία του

στο μαυροπίνακα των δικαίων

ήδη κατά ώρα δέκα ανέβασε

πυρετό η ξερολιθιά

βγάζοντας στον ήλιο τρεις οχιές

τη μια πίσω απ ’την άλλη

πρέπει να πάρουμε στον ώμο τα μωρά

πριν πατήσουν ξυπόλυτα στα φρύγανα

λέμε, δε μπορεί κάποια στιγμή θα φυσήξει

ν’ αλαφρώσει το πυρωμένο καύκαλο της χελώνας

να βγούν οι καστανιές να μας καλωσορίσουν

υψώνοντας τα κύπελλά τους στον αέρα

και τότε θα φανεί ως στήλη καπνού

στον αντικρινό λόφο με τα κοίλα κάτοπτρα

κυρτός εξάγγελος φέρων ποδήρη χιτώνα

                (Sprechgesang)

θα ψαλμωδήσει για το καφασωτό χαγιάτι

που ευώδιαζε ολοχρονίς ξερά δαμάσκηνα

και για τα δρώμενα των χελιδονιών

στον καλωδιακό θριγκό του απριλομάη


Βασίλης Πολύζος
νόστιμον ήμαρ
ένα ποίημα από το Ηλιακό Ποδήλατο
ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ 2003

εικόνα
νόστιμον ήμαρ
μια φωτογραφία του Βασίλη Πολύζου 

ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ: 1ο ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΠΟΙΗΣΗΣ ΣΤΑ ΦΡΑΑΤΑ / 1st WORLD POETRY FESTIVAL AT FRAATA

video
ο Βασίλης Πολύζος
διαβάζει το ποίημα
του Κωνσταντίνου Καβάφη
ΦΙΛΕΛΛΗΝ

εικόνα
ο Αιμίλιος
απαγγέλλων ποιήματα
στο 1ο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης των Αφράτων
(corrigendum: "των Φραάτων")

και αγγλιστί
Aemilius
reciting poems
at the 1st World Poetry Festival
at Fraata
(σημ.: αναβαθμίζουμε εδώ το "Διεθνές" σε "Παγκόσμιο"
στην αγγλική μετάφραση
γιατί έτσι γίνεται έκφρασις πιο "σοβαρή και μεγαλοπρεπής"!)

ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ: αφίσες στον τοίχο

αφίσες στον τοίχο

πόσο μας έλειψε ο θαυματοποιός
ή θα ’λεγα ο αλχημιστής
που έτρεπε τα ετερώνυμα σε ομώνυμα
που έτρεπε το αίμα σε νερό
και αντιστρόφως

πόσο μας έλειψε η φίλη
που ’φυγε business class για Λισαβώνα
χωρίς εσώρουχα
κρύβοντας στο φουστάνι της
μια αίσθηση καλλιγραφίας

εκείνοι πήγαιναν μπροστά
κι όλο ξεμάκραιναν κι αραίωναν
έβγαλαν κόκκο
ενώθηκαν με την απέραντη έρημο

έμεινα εδώ
προσάρμοσα στο σώμα μου το χρόνο
έκοψα το δωμάτιο στα μέτρα μου
εγώ και ο σωσίας μου
ο αναμορφωτής της όπερας
ο δαίμων του μπελκάντο

ας είχαμε τουλάχιστον
λίγο μπαρόκ
ή λίγο ροκ
έστω έναν λογαριασμό χωρίς τον ξενοδόχο
έστω μια βρύση-σταγονόμετρο
για διψασμένους ερωδιούς

δυστυχώς
μας πρόδωσαν οι σύνδεσμοι
και οι προθέσεις
κι οι τελικές προτάσεις τους



ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΟΛΥΖΟΣ
αφίσες στον τοίχο
από τα
12+1 μοναχικά ποιήματα
ΕΡΙΦΥΛΗ 2005

αφίσες
εικαστικό του Βασίλη Πολύζου
2007

video
Ο Βασίλης Πολύζος
διαβάζει το ποίημα
αφίσες στον τοίχο

το γελαστό παιδί

Βασίλης Πολύζος, excerpt (4) from nasciturus / godot is godotless

excerpt (4) from nasciturus

……………………………………………
god is godless
godot is godotless
this is the truth
said mr bloom estragon

negation
in abeyance?

what about
this ludicrous lukewarm sky?

the sky is leaking at the seams
polluted rain
polluted birdsong
the steeples go skyscraping
the belfries go tickling the god’s nostrils
the sun is travelling light 
with a toothbrush
this is the truth
said mr basil joyce

the sky is leaking at the seams
you see that morning dog
licking the sunlight off the pavement
you see the morning sunrays
caressing the dogshite on the pavement
that’s the essence of life in a nutshell
said mr james pound
……………………………………………….


νέα ποιήματα
excerpt (4) from nasciturus
©Βασίλης Πολύζος 15 Sept. 2013


godot is godotless
εικαστικό του Βασίλη Πολύζου 2013
από τη σειρά
Emil’s Surreal World

Βασίλης Πολύζος, excerpt (3) from nasciturus / Emil in the Loft

excerpt (3) from nasciturus

…………………………………………………
what autumn leaves?

before departure I opened
the old trunk in the loft
breaking its bronze hasps
freeing the entrapped harpies
buried deep in autumn leaves
leaves of lost books 
of rusty dreams

then I anchored myself
between the tv set and paradise
lipreading Beatrice reciting Boccaccio
nobody can unravel the sea untravel the sky
said uncle Dante
 I live in purga-  she lives in -torium he said
we’re back to back I daresay
we’re back to where we started

then I roamed the silent streets
garnished with limbless trunks of truncated soldiers
what could I do or undo
considering the nervous ticking of the clock
it’s time gentlemen
give or take a few heartbeats
give or take the boom boom of
forgotten futile massacres
or the boom of the markets
or the sharp song of the shrapnel
echoing the rhyme of heroic coupling
echoing the verses of heroic poetry folios
echoing the laughter of
the unrepentant follies
………………………………………………..


νέα ποιήματα
excerpt (3) from nasciturus
©Βασίλης Πολύζος 9 Sept. 2013

Emil in the Loft
old photo by Helen

Το "Ηλιακό Ποδήλατο" και ο Seamus Heaney / Wheels within Wheels!

Το "Ηλιακό Ποδήλατο" και ο Seamus Heaney
του Βασίλη Πολύζου

Δαιμονικό παιδί, δαιμονικό χιούμορ-πνεύμα.
Ποίηση.
Ποιητής.

 Όταν δημοσιοποιήθηκε το όνομα του
για το νόμπελ λογοτεχνίας στα 1995
όλοι έψαχναν να τον βρουν.
Δημοσιογράφοι και λοιποί της σοβαροφάνειας.
Και της επιφάνειας.
 Άφαντος για μέρες.
 Έκανε διακοπές στην Καλαμάτα!
(αν θυμάμαι καλά).

Κυρίες και Κύριοι:
Ο Μεγάλος Σέημους!
Seamus the Famous, οπως είπα με άλλη ευκαιρία.

(ιδού εγώ Seamus the Famous

φυσιοδίφης επί ξύλου κρεμάμενος
αναμνήσεις προκάτ άνοιξης)

Παιδί σκανταλιάρικο στα πενήντα του.
(Και στα εξήντα και στα εβδομήντα του)!

Seeing Things.1991.
Wheels within Wheels!
Με ένα ποίημα
ανεβάζει το ποδήλατο στον Ελικώνα της Ποίησης.
Το στήνει ανάποδα, upside down.
Γυρίζει με το χέρι το πεντάλι.
Όλο και πιο γρήγορα.
Όλο και πιο γρήγορα!
Οι ρόδες γίνονται αχνός που σφυρίζει!!
Πετάει στον πίσω τροχό μια πατάτα!!!
Κι η ρόδα τού γυρίζει στα μούτρα ψιλόβροχο τον πατατοπουρέ!

Στο ποίημα του Seamus Heaney Wheels within Wheels
από τη συλλογή Seeing Things ένιωθα μια δυσεξήγητη
σχέση (wishful thinking?) με το Ηλιακό μου Ποδήλατο,
τον καιρό που το κατασκεύαζα.

Στην αντί επιλόγου επεξηγηματική ΣΗΜΕΙΩΣΗ που έγραψα για
το ΗΛΙΑΚΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ (σελ. 63 στην έκδοση από το ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ
2003, δείτε ολόκληρο το κείμενο της σελίδας αυτής παρακάτω)
ανέφερα μεταξύ άλλων και τα εξής:

   «Για τον φιλομαθή αναγνώστη θα πρέπει να επισημάνω εδώ
   τη σχεδόν ενορατική προαναγγελία του ηλιακού ποδηλάτου
   από τον ποιητή Seamus Heaney (“Wheels within Wheels”):

                 
                   I loved the disappearance of the spokes,

                   The way the space between the hub and rim

                   Hummed with transparency. If you threw

                   A potato into it, the hooped air

                   Spun mush and drizzle back into your face.»

Είχα εκείνη την εποχή στα χέρια μου τον ογκώδη τόμο
“Seamus Heaney – Opened Ground – Poems 1966-1996”
από  τις εκδόσεις Faber & Faber (1998) με ποιήματα του
μεγάλου αυτού Ιρλανδού ποιητή από τις συλλογές-εκδόσεις
Death of a Naturalist, Door into the Dark, Wintering Out,
Stations, North, Field Work, Station Island, The Haw Lantern,
Seeing Things και The Spirit Level, καθώς και μερικά ακόμη
ποιήματα επιλεγμένα από τον ίδιο τα οποία δεν είχαν
περιληφθεί μέχρι τότε στα εκδοθέντα βιβλία του.


την περασμένη Παρασκευή, 30 Αυγούστου,
ξεκίνησε για το μεγάλο ταξίδι
ο φίλος μας
ο  Seamus Heaney

opened ground?

death of a naturalist?

μα είναι πάντοτε εδώ
δίπλα μας

seeing things

Β.Π.  4/9/2013

υ.γ.
ποιος άλλος παρά ένα παιδί
θα προσπαθούσε
ένα perpetuum mobile (στιγμιαίο!)
διαβάζοντας το ποίημα του Heaney?(video)

______________________________________________________

                                                 ΣΗΜΕΙΩΣΗ

Το ηλιακό ποδήλατο, μέσο μεταφοράς, ψυχαγωγίας και εκφοράς 
των Διζιλανδίων, σχεδιάστηκε και  κατασκευάστηκε από τον
Αιμίλιο (Μάρτης του 2001 – Φλεβάρης του 2002). Αναφορά
στον εφευρέτη και την επινόησή του (η οποία, σημειωτέον,

στερείται σκελετού) γίνεται στο βιβλίο DIZZILAND («έξοδος»):

                       ...ζεύει κάθε πρωί δυο ρόδες ήλιο

                          στο κρεβάτι του

                          πιάνει τα γκέμια, σπιρουνίζει

                          τ’ άξιο άτι του

                          πετάει πάνω απ’τη μουδιασμένη πόλη

                         ορθοπεταλιά...

Για τον φιλομαθή αναγνώστη θα πρέπει να επισημάνω εδώ
τη σχεδόν ενορατική προαναγγελία του ηλιακού ποδηλάτου
από τον ποιητή Seamus Heaney (“Wheels within Wheels”):

               I loved the disappearance of the spokes,

               The way the space between the hub and rim

               Hummed with transparency. If you threw

               A potato into it, the hooped air

               Spun mush and drizzle back into your face.

Και βέβαια δεν θα αποσιωπήσω τις ερωτικές επικλήσεις
της Gillian Allnutt (“Ode”):

               I swear by every rule in the bicycle

               owner’s manual

               that I love you…

               O my trusty steed

               my rusty three-speed,

               I would feed you the best oats

               if  oats

               were applicable.

                                                            Β.Π. Μάρτιος  2002

                                 

                                                                 


                                                         63

_________________________________________________________________                                                          

                    Wheels within Wheels

                                         I

The first real grip I ever got on things
Was when I learned the art of pedalling
(By hand) a bike turned upside down, and drove
Its back wheel preternaturally fast.
I loved the disappearance of the spokes,
The way the space between the hub and rim
Hummed with transparency. If you threw
A potato into it, the hooped air
Spun mush and drizzle back into your face;
If you touched it with a straw, the straw frittered.
Something about the way those pedal treads
Worked very palpably at first against you
And then began to sweep your hand ahead
Into a new momentum -- that all entered me
Like an access of free power, as if belief
Caught up and spun the objects of belief
In an orbit coterminous with longing.

                                       II

But enough was not enough. Who ever saw
The limit in the given anyhow?
In fields beyond our house there was a well
("The well" we called it. It was more a hole
With water in it, with small hawthorn trees
On one side, and a muddy, dungy ooze
On the other, all tramped through by cattle).
I loved that too. I loved the turbid smell,
The sump-life of the place like old chain oil.
And there, next thing, I brought my bicycle.
I stood its saddle and its handlebars
Into the soft bottom, I touched the tyres
To the water's surface, then turned the pedals
Until like a mill-wheel pouring at the treadles
(But here reversed and lashing a mare's tail)
The world-refreshing and immersed back wheel
Spun lace and dirt-suds there before my eyes
And showered me in my own regenerate clays.
For weeks I made a nimbus of old glit.
Then the hub jammed, rims rusted, the chain snapped.

                                       III

Nothing rose to the occasion after that
Until, in a circus ring, drumrolled and spotlit,
Cowgirls wheeled in, each one immaculate
At the still centre of a lariat.
Perpetuum mobile. Sheer pirouette.
Tumblers. Jongleurs. Ring-a-rosies. Stet!


Seamus Heaney
Wheels within Wheels
a poem from the collection Seeing Things
Faber & Faber (1991)


_____________________________________________________

εικόνα τίτλου:
το ηλιακό ποδήλατο
όπως το φαντάστηκε
και το ζωγράφισε
ο Θανάσης Κοσμίδης
για το εξώφυλλο του βιβλίου

fuga / Oedipus Rex

                     fuga

διαβάζοντας
μόνο την τελευταία σελίδα
ταξίδεψε σ΄ αρχαίες μυθιστορίες
σε χορικά και στάσιμα νερά
με τα κουπιά νωθρά

είπε θα μείνω εδώ
στο ρόχθο του οργασμού της
δεν είναι αυτό το σώμα της Ιοκάστης
που ξαναγύρισα μέσα του
τόσες φορές
είναι ο σφυγμός της θάλασσας
στον τοκετό μου



fuga
από τα ποιήματα
προς ρωμαίους
του Βασίλη Πολύζου
©2002-2003

Oedipus Rex
μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου
2013