Κυριακή 28 Ιουλίου 2013

Βασίλης Πολύζος: άνθος αρούρης / Στην Πλατφόρμα




άνθος αρούρης

ένα σκυλί αλυχτούσε
ξημερώματα
σαν νά ’θελε να ξεθάψει
μια πεθαμένη μέρα

το πρωινό μύριζε τρένο
άλλης διαδρομής
εκζήτηση παλιού κάρβουνου
γραμμές έρωτα που χορτάριασαν

στην πλατφόρμα
σημεία στίξης
οξείες
βαρείες
ενίοτε περισπωμένες
τα βήματα του κλειδούχου

einsteigen bitte!

μίλα σιγά είπε η Κρισταμπέλ
να μη σ’ ακούσουν
το μισοσκόταδο είναι όλο αυτιά
να μη σε δούν
το μισοσκόταδο είναι όλο μάτια

ένα σκυλί αλυχτούσε
αδιάκοπα
θρηνητικά
δίπλα στο πεθαμένο αφεντικό του

άνθος αρούρης
ψιθύρισε η Ντίνα

ομηρικοί γέλωτες
μεγαφώνου
από την αίθουσα αναμονής:
άχθος αρούρης,
gnädige Frau!

EINSTEIGEN BITTE!


άνθος αρούρης

©Βασίλης Πολύζος 28.7.2013

Στην Πλατφόρμα
εικαστικό του Βασίλη Πολύζου
2013

2 σχόλια:

ΟΛΓΑ είπε...

Σκοτεινό,εφιαλτικό,αλλά και περιπαικτικό..Τη στιγμή που αισθάνεσαι να σε καταπίνει η νοσηρή φαντασίωση,μια αδιόρατη αλλά περιρρέουσα ειρωνεία και το κλείσιμο του ματιού στο τέλος σε επαναφέρουν σε κατάσταση εγρήγορσης.Εφιάλτης ή πραγματικότητα,τέλος ή αρχή,αριστούργημα σίγουρα.

ΑιμίλιοςEmilius είπε...

Όλγα, δεν σε ξέρω.
Τι μικρό θαύμα όμως, αυτός ο τυχαίος αισθητικός συντονισμός που ξαναγράφει και ξαναδιαβάζει ένα ποίημα.
Μια μποτίλια στο πέλαγο με ένα μήνυμα. Κια αυτός/αυτή που το βρίσκει τυχαία στην ακτή, τυχαίνει να ξέρει και τη σημειωτική γλώσσα του για να το δικαιώσει!

Το πρωινό σήμερα είχε μια γεύση εξπρεσιονισμού. Το ποίημα παραμόνευε σε γκρίζο φως γεμάτο ειλικρίνεια. Χρειάστηκε μισή ώρα για να το ξεκλειδώσω.

"Τα ποιήματα
είπε ο Αιμίλιος
γράφονται απνευστί
προτού στεγνώσουν μέσα σου"

Να 'σαι καλά
Βασίλης