Πέμπτη 30 Μαΐου 2013

"ενύπνιο" ή περί επαρκείας των προφητών





ενύπνιο
                                                après moi, le déluge!
                                                Ναβουχοδονόσορ Β’
                                                (από σφηνοειδή επιγραφή)


ήρθαν και πέρασαν λευκά φεγγάρια
ήρθαν και πέρασαν φεγγάρια πιο λευκά
κι εγώ με μια λάμπα αφερέγγυα στο μέτωπο
ως κινέζος ανθρακωρύχος
χρόνια τώρα εγκαταβιώ σ’ αυτό το υπόγειο
σκαλίζοντας τη γενική πτώση των ουσιαστικών
παρά τις υποδείξεις των γονέων μου αλλά και
της πρώτης εξαδέλφης μου Καλλιόπης
ότι δεν υπάρχει κρυμμένος θησαυρός

αν αναδυθώ με πρόθεση το τραμ
για τη λαοσύναξη της αγοράς
όπου να εξετάσω την ποιότητα
και την επάρκεια των προφητών
στην πόρτα θα με σταματήσει ο πορθμεύς
με ένα απόδος ω κατάρατε
ζητώντας μου να εξηγήσω
το τελευταίο ενύπνιο του Ναβουχοδονόσορος


Βασίλης Πολύζος,
ενύπνιο
ένα ποίημα από τη συλλογή
μια δεύτερη ανάγνωση του ποιητή Κ*
και άλλα αμφίδρομα»

εκδ. ΑΠΟΠΕΙΡΑ 2008

εικόνα:
αφίσα του Βασίλη Πολύζου
για την έκδοση του βιβλίου
2008

8 σχόλια:

meril είπε...

"περί επαρκείας των προφητών "
ζορισμένοι καιροι και δύσπιστοι

ΑιμίλιοςEmilius είπε...

ζορισμένοι καιροί, ναι
δύσπιστοι όμως; όχι!
γι αυτό θριαμβεύουν οι παντοειδείς "σωτήρες", κλπ κλπ κλπ

meril είπε...

"τοις ναυτιλλομένοις" διαβάζω στην ετικέτα
πώς λοιπόν δεν είναι δύσπιστοι καιροί;
(εννοώντας πάντα όσους ενδιαφέρονται για την αλήθεια
(των προφητειών εν προκειμένω)

ΑιμίλιοςEmilius είπε...

Μέριλ, το ποίημα αναφέρεται όπως βλέπεις στους προφήτες της αγοράς.

Πες τους και γκουρού της οικονομίας, think tanks, συμβούλους, golden sharks κλπ.

Ποιος ενδιαφέρεται για την αλήθεια;

Αυτά.





meril είπε...

αυτοί που σε διαβάζουν σίγουρα.
αυτοί ενδιαφέρονται

ΑιμίλιοςEmilius είπε...

Ίσως. Δεν ξέρω. Το θέμα δεν είναι η ποίηση. Έτσι κι αλλιώς ελάχιστοι διαβάζουν.

Το θέμα είναι η διαχείριση της κάθε μέρας και τελικά της ζωής.
Αναζητώντας παρηγορητικούς μύθους για να καλύψουμε την απραξία μας.

ποιώ - ελένη είπε...

Το θέμα είναι η διαχείριση της κάθε μέρας και τελικά της ζωής.
Αναζητώντας παρηγορητικούς μύθους για να καλύψουμε την απραξία μας.


Πόσο δίκιο έχεις...

φιλί

ΑιμίλιοςEmilius είπε...


"...θα γυρίσουν οι λαμπαδηδρόμοι
με τις δάδες τους σβησμένες
κι όμως καθένας θ’ απαγγείλει
το νενίκηκα που αποστήθισε
στα παιδικά του χρόνια..."
B.