ΒΟΤΣΑΛΟ
Το βότσαλο
είναι ένα τέλειο ον
ισοδύναμο του εαυτού του
με συνείδηση των ορίων του
ξέχειλο
από βοτσαλένιο νόημα
με άρωμα που δεν ανακαλεί τίποτα
δεν φοβίζει κανέναν εν διεγείρει την επιθυμία
η θέρμη και η ψυχρότητά του
είναι αμερόληπτες και αξιοπρεπείς
νιώθω βαθιές τύψεις
όταν το κρατώ στο χέρι μου
και μια απατηλή θαλπωρή διαπερνά
το ευγενές σώμα του
-Τα βότσαλα δεν εξημερώνονται
μέχρι τέλους θα μας κοιτούν
με ατάραχο και ολοκάθαρο μάτι
ΦΩΝΗ
Βαδίζω στην ακρογιαλιά
προσπαθώντας να συλλάβω εκείνη τη φωνή
ανάμεσα στο σπάσιμο
δύο αλλεπάλληλων κυμάτων
δεν υπάρχει όμως φωνή
μόνο η ξεμωραμένη φλυαρία του νερού
αλμυρό τίποτα
μία φτερούγα λευκού πουλιού
που στεγνώνει κολλημένο σε μια πέτρα
βαδίζω προς το δάσος
όπου επιμένει το αέναο
βουητό μιας γιγάντιας κλεψύδρας
μεταπλάθοντας φύλλα σε χώμα
χώμα σε φύλλα
δυνατά σαγόνια εντόμων
καταβροχθίζουν τη σιωπή της γης
βαδίζω μες στα χωράφια
πράσινα και κίτρινα σεντόνια
πιασμένα με καρφίτσες ζωυφίων
τραγουδούν σε κάθε χάδι του ανέμου
πού είναι εκείνη η φωνή
θα πρέπει να μιλήσει
όταν για μια στιγμή πάψει
ο αδιάλλακτος μονόλογος της γης
τίποτα παρά ψίθυροι
χειροκροτήματα εκρήξεις
επιστρέφω σπίτι
και η εμπειρία μου
παίρνει το σχήμα μιας διάζευξης
ή ο κόσμος είναι βουβός
ή εγώ είμαι κουφός
ίσως όμως
είμαστε και οι δύο
καταδικασμένοι στις οδύνες μας
συνεπώς πρέπει
χέρι-χέρι
να τραβήξουμε στα τυφλά
προς νέους ορίζοντες
προς στενωπά λαρύγγια
απ’ όπου αναδύεται
ένα ακατανόητο γουργουρητό
ZBIGNIEW HERBERT
2 ποιήματα από το βιβλίο
Η ΨΥΧΗ TOY κ. COGITO ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΧΑΡΗΣ ΒΛΑΒΙΑΝΟΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ
ΑΘΗΝΑ 2001
εικόνα
cogito ergo sum
εικαστικό του Βασίλη Πολύζου
2006
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου