Imagi or annoying T.S. Eliot

Imagi
or
annoying T.S. Eliot 

το τέλος όλοι το γνωρίζαμε απ’ την αρχή
διαβάζαμε το δρόμο της ελιάς
το δρόμο της αμπέλου
το δρόμο της καμήλας

διαβάζαμε τα χίλια κόκκινα του φθινοπώρου
το ένα κόκκινο του αίματος
και το αφηνιασμένο άλογο του ποιητή
να τρέχει μέσα στο ποτάμι του Δεκέμβρη
σέρνοντας πίσω του τις όχθες

διαβάζαμε τις ζεσταμένες μηχανές
του σκοτωμού

κι ύστερα φτάσαμε σε μια ταβέρνα
με κληματόφυλλα στο ανώφλι
πίσω απ’ την πόρτα έξι χέρια
παίζαν οδύσσεια με σημαδεμένη ιθάκη
πόδια κλοτσούσαν ένα ασκί
γεμάτο άδειες λέξεις

μα είδηση καμιά δεν είχαμε
και πήραμε ξανά το δρόμο
και με το σούρουπο φτάσαμε εκεί
στον τόπο των κρανίων

ήμαρτον Κύριε
ότι είδον το σωτήριόν σου
φως εις αποκάλυψιν

κι όμως δε μπόρεσα
να ξεχωρίσω τα καμένα λάστιχα
απ’ τα καμένα βρέφη
                                                                                 
Imagi
ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
© 2.10.2005

Emilius Posing as Glorious Heliot
μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου
2005