Οδός Μαγνήτων '58 / ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

Οδός Μαγνήτων ’58

7

σήμερα σημαδέψαμε στον τοίχο
τ’ αρχέτυπα σύμβολα
περιστέρι ακροκέραμο φύλλo ελιάς
το λουλακί μιας πόρτας
το ζουζούνισμα της σφήκας
στ’ ανοιχτό σου παράθυρο

κάποιος έπαιζε πρωί πρωί
χαρούμενη ανοιξιάτικη βροχή
στο σαντούρι
έπειτα λύθηκε στο φως
βυθίστηκε στα χρώματα
αναδύθηκε με φτερά στους ώμους

άγγελος περνάει στο δρόμο
ραντίζει βούλες ροζ και πράσινες
στα φουστάνια των κοριτσιών
μυρώνει τα φιογκάκια τους
μα δε μπορεί ν’ αγγίξει
τα αινίγματά τους

είμαστε έτοιμοι
για την οικογενειακή φωτογραφία
περιμένουμε μόνο τη μικρή μας τη Μυρτώ
τη μέλλουσα γιαγιά μας
να κεντήσει ριζοβελονιά το πρώτο της στιχάκι
να προβάρει στον καθρέφτη
το πρώτο της φιλί
να φορέσει τ’ άσπρα σοσόνια της


8

αύριο ξημερώνει επέτειος μνήμης
για τη μυρουδιά του τζακιού στον αέρα
για το χιόνι που έτριζε κάτω απ’ τις γαλότσες
τα μεγάφωνα θα μεταδώσουν
το γενικό βήχα της πόλης
ο ουρανός μας κάπνιζε πολύ
άρπαξε βαρύ κρυολόγημα
τώρα σκίζονται τα σωθικά του
θα του κάνουμε κοφτές βεντούζες
να τραβήξουμε το κακό αίμα
μπορεί και να τον αφήσουμε λίγο να παίξει
με κουρδιστά αλογάκια
όπως συνήθιζε στα παιδικά του χρόνια

Βασίλης Πολύζος
Οδός Μαγνήτων '58

άγγελος στο δρόμο
μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου 2004


Σημείωση
Το «Οδός Μαγνήτων ’58» είναι το μόνο ποίημα
που κράτησα μέχρι σήμερα εν ζωή από τη δεκαετία του ’60.
Είναι μια σπονδυλωτή σύνθεση από 8 ποιήματα γραμμένα
με φόντο (όχι ηθογραφικό, θέλω να πιστεύω) την πόλη του Βόλου
από τα μαθητικά μου χρόνια. Οι μόνες παρεμβάσεις σε σχέση
με το αρχικό κείμενο είναι το μονοτονικό, η αστιξία και η αλλαγή
του τίτλου (αρχικός τίτλος: μικρές πρωινές ήττες).
Εδώ το έβδομο και το όγδοο κομμάτι αυτής της σύνθεσης.

Ο άνθρωπος από τη Διζιλάνδη

Ο άνθρωπος από τη Διζιλανδη
ένα ντοκιμαντέρ του Μηνά Ταταλίδη
για την ποίηση του Βασίλη Πολύζου


 ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ
(με τη σειρά του έργου)

Βασίλης Πολύζος 
διαβάζει απόσπασμα από το ποίημα άμωμοι εν οδώ?

Αγνή Στρουμπούλη - Βασίλης Πολύζος
συνέντευξη 27.4.2007 στη ραδιοφωνική εκπομπή
της Αγνής Στρουμπούλη Δρόμο παίρνει Δρόμο αφήνει,
Ρ/Σ Φιλία, ΕΡΤ (απόσπασμα)

Αντώνης Ρουπακιώτης
ομιλία στη Στοά του Βιβλίου (απόσπασμα)

Βασίλης Λαλιώτης
ομιλία στη Στοά του Βιβλίου (απόσπασμα)

Κώστας Κρεμμύδας
εισήγηση στο 29 Συμπόσιο Ποίησης (απόσπασμα)

Βασίλης Πολύζος
διαβάζει απόσπασμα από το ποίημα
αλλόκοτα όντα στο εκθετήριο 

Νίκος Δεληβοριάς
ομιλία στη Στοά του Βιβλίου (απόσπασμα)

Θανάσης Κοσμίδης
ομιλία στη Στοά του Βιβλίου (απόσπασμα}

Βασίλης Πολύζος
διαβάζει απόσπασμα από το ποίημα έξοδος
στην εκδήλωση Ποιητική Βραδιά Μανδραγόρα, 12.11.2008

Μαρία Ροδοπούλου
διαβάζει το ποίημα Ρουέν
radio chimeres.gr (1.4.2009)

Έλενα Κυρίτση
ομιλία στη Στοά του Βιβλίου (απόσπασμα)

Βασίλης Πολύζος
διαβάζει απόσπασμα από το ποίημα Crail, Kingdom of Fife

Βασίλης Χατζηϊακώβου
διαβάζει απόσπασμα από το ποίημα Ηλιογραφήματα
στη Στοά του Βιβλίου

Βασίλης Πολύζος
διαβάζει το ποίημα exposure

Νίκη Ζορμπά
ομιλία στη Στοά του Βιβλίου (απόσπασμα)

Βασίλης Πολύζος
διαβάζει το ποίημα Μελπομένη εν πλώ


Σταύρος Σταυρόπουλος
ομιλία στη Στοά του Βιβλίου (απόσπασμα)

Βασίλης Πολύζος
διαβάζει απόσπασμα από το ποίημα flashback

Μηνάς Ταταλίδης
ομιλία στη Στοά του Βιβλίου (απόσπασμα)

Βασίλης Πολύζος
διαβάζει απόσπασμα από το ποίημα μαδριγάλι

Μαρία Ροδοπούλου
διαβάζει το ποίημα Ματίλντα
radio chimeres.gr (1.4.2009)

με αφορμή την εξακισχιλιοστή θέασή του σήμερα
στο youtube

Imagi or annoying T.S. Eliot

Imagi
or
annoying T.S. Eliot 

το τέλος όλοι το γνωρίζαμε απ’ την αρχή
διαβάζαμε το δρόμο της ελιάς
το δρόμο της αμπέλου
το δρόμο της καμήλας

διαβάζαμε τα χίλια κόκκινα του φθινοπώρου
το ένα κόκκινο του αίματος
και το αφηνιασμένο άλογο του ποιητή
να τρέχει μέσα στο ποτάμι του Δεκέμβρη
σέρνοντας πίσω του τις όχθες

διαβάζαμε τις ζεσταμένες μηχανές
του σκοτωμού

κι ύστερα φτάσαμε σε μια ταβέρνα
με κληματόφυλλα στο ανώφλι
πίσω απ’ την πόρτα έξι χέρια
παίζαν οδύσσεια με σημαδεμένη ιθάκη
πόδια κλοτσούσαν ένα ασκί
γεμάτο άδειες λέξεις

μα είδηση καμιά δεν είχαμε
και πήραμε ξανά το δρόμο
και με το σούρουπο φτάσαμε εκεί
στον τόπο των κρανίων

ήμαρτον Κύριε
ότι είδον το σωτήριόν σου
φως εις αποκάλυψιν

κι όμως δε μπόρεσα
να ξεχωρίσω τα καμένα λάστιχα
απ’ τα καμένα βρέφη
                                                                                 
Imagi
ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
© 2.10.2005

Emilius Posing as Glorious Heliot
μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου
2005

Αναδρομές: Τ' Ανάπλι και τα Κάστρα του (7) - Ελευθερία και Κλασικισμός

 

                     
                      Τ’ ΑΝΑΠΛΙ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΣΤΡΑ ΤΟΥ (7)
                              κείμενα για μια ταινία *
                                του Βασίλη Πολύζου

*Κείμενο για την ομώνυμη ταινία που παρουσιάστηκε 
από την τηλεοπτική εκπομπή ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ
Η ΑΘΗΝΑ (ΕΡΤ 1, 23-3-1986) σε σενάριο Βασίλη Πολύζου
και σκηνοθεσία Κώστα Φωτόπουλου.
   

Σύνδεση με τα προηγούμενα

(Δες αναρτήσεις σε τούτο το ιστολόγιο:
12.9., 16.9., 20.9., 24.9, 6.10.2012 και 21.10.2012).

                     
                                XVI

Το Ανάπλι λευτερώθηκε από τον τουρκικό ζυγό στα 1822.
Ο αγωνιστής Στάικος Σταϊκόπουλος με τριακόσια παλικάρια
ανέβηκε τη Γιουρούς τάμπια, την τάπια του Αχιλλέα και
πήρε το Παλαμήδι 29 του Νοέμβρη.
Γραφή του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.
«Όσο να πάγω εις το Παλαμήδι, ο Στάικος είχε το παστρέψει
από τους Τούρκους. Ανέβηκα εις το Παλαμήδι ρίχνοντας οι
εδικοί μας πενήντα κανόνια. Άμα επήγα, επρόσταξα και
εγύρισαν τα κανόνια κατά τη χώρα και τον Ιτς Καλέ.
‘Εστειλα εις την χώραν και είπαν των Τούρκων αρχηγών
να έλθουν να ομιλήσωμε».
Στις 3 του Δεκέμβρη οι Τούρκοι παραδίνουν τ’ Ανάπλι
στον Κολοκοτρώνη.  

                                          XVII

«1828. Τ’ Ανάπλι πρωτεύουσα της Ελλάδας. Στις 8 Γεναριού
πατά στο χώμα του ο Κυβερνήτης Καποδίστριας μέσα σε
κανονιές απ’ τα κάστρα κι απ’ τα καράβια.
Η Γενική Εφημερίς της Ελλάδος (16) γράφει:
«Τη 8^η Ιανουαρίου η Εξοχότης του αποβάς του πλοίου
εις Ναύπλιον προϋπαντήθη από τους κατοίκους με τα πλέον
παθητικά δείγματα της χαράς». (17)

                       
                         XVIII
Το Ανάπλι το ρημαγμένο απ’ τη σκλαβιά, γρήγορα αλλάζει
όψη. Κυβέρνηση, στρατός, υπάλληλοι, Έλληνες από κάθε
γωνιά της χώρας, ξένοι διπλωμάτες και περιηγητές
πλημμυρίζουν τη μικρή πολιτεία, ψάχνουν για στέγη στα
ερειπωμένα σπίτια της, συνωστίζονται στα λασπερά
στενά δρομάκια και στις πλατείες της.
«Ελληνικά, αρβανίτικα, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά και
άλλες γλώσσες διασταυρώνονταν αναμεταξύ τους στα
εστιατόρια και στα καφενεία», γράφει ο Ludwig Ross στις
«Αναμνήσεις» του. (18)
Το Ανάπλι γίνεται Βαβυλωνία.

Μα ο Καποδίστριας ονειρεύεται ένα Ναύπλιο ευρωπαϊκό.
Στα λίγα χρόνια που του μέλλεται να ζήσει, θα εμφανιστεί
ο κλασικισμός στ’ Ανάπλι, πρώτη φορά στην Ελλάδα. (19)
Παράδειγμα κλασικιστικού κτιρίου στο Ναύπλιο, το
«Παλατάκι» του Καποδίστρια, στην αρχή του Μεγάλου
Δρόμου που καταλήγει στην Πλατεία και στο βενετσάνικο
Οπλοστάσιο (Αρχαιολογικό Μουσείο Ναυπλίου από
το 1933).

Ο Κυβερνήτης καλεί στο Ναύπλιο άξιους αρχιτέκτονες,
όπως ο Κλεάνθης, που εργάστηκε αργότερα, στα οθωνικά
χρόνια, στην Αθήνα και της χάρισε μερικά από τα λαμπρά
νεοκλασικά της κτίρια. Έργο του Κλεάνθη πιστεύεται πως
είναι και το Τελωνείο του Ναυπλίου. (20)

σημειώσεις        

16. Γενική Εφημερίς της Ελλάδος.Η κυβερνητική εφημερίδα
        (Οκτώβριος 1825 – Μάρτιος 1932),  προδρομικό έντυπο
        της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως.

17. Φ. Κόντογλου, Ταξίδια (Τ’ Ανάπλι), έκδοση «ΑΣΤΗΡ» 1981.

18. Λουδοβίκος Ρος (Ludwig Ross, 1806 – 1859). Γερμανός
        αρχαιολόγος, από τους θεμελιωτές της αρχαιολογικής
        έρευνας στην Ελλάδα. Ήρθε στη χώρα μας το 1832.
        Διετέλεσε γενικός έφορος αρχαιοτήτων, πραγματοποίησε
        ανασκαφές στην Πελοπόννησο, στα νησιά του Αιγαίου και
        στην Αθήνα (1833 – 1836), και διορίστηκε πρώτος καθηγητής
        Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1837 – 1844).

19. Ο Καποδίστριας μπορεί να θεωρηθεί ο κύριος δημιουργός
        του κλασικισμού στο Ναύπλιο. Με σύσταση του Χάιντεκ
        (Heideck) (21)καλεί στο Ναύπλιο να εργαστούν τους «δύο
        νέους αρχιτέκτονες Κλεάνθη και Σχυτάρτο». {«Τω συνταγματάρχη
        Κ. Εϊδάκω εις Ρώμην, Ναυπλίω 13 Μαρτίου 1830. Οι δύο νέοι
        αρχιτέκτονες Κλεάνθης και Σχυτάρτος ενεχείρησάν μου το από
        Ρώμης φίλον γράμμα σας... Οι δύο νέοι αρχιτέκτονες
        εβάλθησαν ήδη εις έργον και πάντως φανήσονται άξιοι της
        υπολήψεώς σας». Επιστολαί Καποδίστρια, εκδοθείσαι παρά
        Ε. Α. Βετάν (μετάφρασις Μ. Σχινά, Αθήνησι 1841, τομ. III, 372).
        Σέμνη Καρούζου, Το Ναύπλιο, έκδοση Εμπορ. Τράπεζας,  1979,
        σελ. 69-70.
         Με το θάνατο του Καποδίστρια σταμάτησαν τα μεγάλα σχέδια
         για το Ναύπλιο. Η αυλή του Όθωνα ερωτοτροπούσε από την
         αρχή με την ιδέα της Αθήνας. Όπου βέβαια θα εγκατασταθούν
         (Νοέμβριος 1831) και θα εργαστούν και οι δύο νέοι αρχιτέκτονες
         και πολεοδόμοι, ο Σταμάτιος Κλεάνθης (20) και ο αχώριστος
         φίλος και συμφοιτητής του από το Μπρεσλάου, ο  Έντουαρντ
         Σάουμπερτ.

20. Σταμάτιος Κλεάνθης (1802 – 1862). Αρχιτέκτονας και πολεοδόμος.
        Σπούδασε αρχιτεκτονική στη Λειψία και το Βερολίνο. Επέστρεψε
        στην Ελλάδα το 1830 μαζί με τον συμφοιτητή του Σάουμπερτ
        (Eduard Schaubert, 1804 – 1860).  Ο Ιωάννης Καποδίστριας τους
        προσέλαβε μετά από σύσταση του Χάιντεκ και τους διόρισε
        «αρχιτέκτονες της Κυβερνήσεως» με έργο τον σχεδιασμό
        δημοσίων κτηρίων. Μετά από σύντομο όμως διάστημα παραιτήθηκαν
        και εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα, όπου και σταδοδρόμησαν κατά
        την οθωνική περίοδο. Το 1833 με ανάθεση της αντιβασιλείας
        εκπόνησαν το πρώτο πολεοδομικό σχέδιο της Αθήνας το οποίο
        όμως ποτέ δεν εφαρμόστηκε γιατί απαιτούσε εκτεταμένες
        απαλλοτριώσεις και κρίθηκε πολυδάπανο.
        Στον Σταμάτιο Κλεάνθη οφείλονται μερικά από τα λαμπρότερα
        κτήρια που κόσμησαν την Αθήνα κατα την περίοδο αυτή.

21. Karl Gustav Heideck (1788 – 1861). Βαυαρός στρατιωτικός.
        Ήρθε στην Ελλάδα το 1826 μαζί με άλλους φιλέλληνες και
        έλαβε μέρος σε επιχειρήσεις κατα των Τούρκων (Αττική,
        Ωρωπός). Διορίστηκε φρούραρχος του Ναυπλίου για ένα
        διάστημα επί Καποδίστρια. Διετέλεσε μέλος (1833 – 1835)
        της Αντιβασιλείας του Όθωνα.

Εικόνες (από επάνω προς τα κάτω):

 1. Ανακήρυξη της Εθνικής Ανεξαρτησίας από το Συμμαχικό
     Στόλο. Ναύπλιο 7 Ιανουαρίου 1828. Λάδι (Μουσείο
     Μπενάκη, Αθήνα).
2. Ο Σταϊκόπουλος κυριεύει το Παλαμήδι.
     Peter von Hess, επιχρωματισμένη λιθογραφία.
3. Ιωάννης Καποδίστριας. Πίνακας Διονυσίου Τσόκου.
 4. Γενική Εφημερίς της Ελλάδος. 
 5. Ο Γερμανός αρχαιολόγος Ludwig Ross (1806-1859)
 6. Το «Παλατάκι» του Καποδίστρια, υδατογραφία του A. Marc
      (ψευδώνυμο του Nicolas Marcovitch?).
 7. Το «Παλατάκι» του Καποδίστρια (σκίτσο Α. Κοντόπουλου,
     από παλιά φωτογραφία).
 8. Ναύπλιο. Το παλαιό Τελωνείο.
  9. Σταμάτιος Κλεάνθης, αρχιτέκτονας-πολεοδόμος (1802-1862).
10. Αθήνα. Το Παλαιό Πανεπιστήμιο (Οικία Κλεάνθη-Σάουμπερτ,
      Οδός Θόλου, Πλάκα). Φιλοξένησε το πρώτο Πανεπιστήμιο
      από το 1837 έως το 1841. Από το 1987 στεγάζεται στο κτήριο
      το Μουσείο Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.
11. Αθήνα. Το Βυζαντινό Μουσείο (Μέγαρο της Δούκισσας
       της Πλακεντίας, Villa Ilissia). Έργο του Κλεάνθη.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Κρεολή Σελήνη: λευκό

λευκό

με τόσο απαλό

νανούρισμα χιονιού

αποκοιμήθηκαν

οι κύκνοι στη λίμνη

Βασίλης Πολύζος
λευκό
Κρεολή Σελήνη
Απόπειρα 2010

χειμωνιάτικη λίμνη
μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου
2005

οδοιπορικό / Poets at Sunset

  οδοιπορικό

σε λίγο φτάνουμε
είπε η Κρισταμπέλ

η Κρισταμπέλ
Mutter Erde
των αγγέλων χαρμονή
σούπερ μίνι φούστα
άφλεκτος βάτος
ασημένιο τσαντάκι
κρεμαστό στον ώμο
νεφέλη ολόφωτη
όχι φιλιά στο στόμα

σε λίγο φτάνουμε
είπε η Κρισταμπέλ

ξεπερνώντας το μη περαιτέρω
αφήνοντας πίσω μας τις σκυθρωπές θεότητες
άλλες με το δάχτυλο απαγορευτικό
μπροστά στο στόμα
κι άλλες με το κεφάλι στην παρένθεση των χεριών
ακολουθούσαμε την οδηγία της δίγλωσσης ταμπέλας
ad absurdum και ελληνιστί εις άτοπον
σ’ ένα δρόμο ξερό σαν σεντόνι
απλωμένο στο βοριά

και πιο πέρα
τα σκουριασμένα χωράφια
παραδομένα στο χέρσο ηλιοβασίλεμα

σε λίγο φτάνουμε
είπε η Κρισταμπέλ
στο Ξενοδοχείο των Ποιητών

Βασίλης Πολύζος, οδοιπορικό
ένα ποίημα από το βιβλίο
μια δεύτερη ανάγνωση του ποιητή Κ* και άλλα αμφίδρομα
εκδ. ΑΠΟΠΕΙΡΑ 2008

The Poets at Sunset
μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου 2008

γιατί η ποίηση / μια άτυπη παρέμβαση

στη διασταύρωση
του Βασίλη Πολύζου

ένας άνθρωπος στη διασταύρωση
φθινοπώρου και χρωμάτων
καίγεται πιο γρήγορα
από μια λαμπάδα
φως ιλαρόν
κάποιοι τον κοιτάζουν
ψιθυρίζοντας εσπερινούς
πίσω από τις παλάμες τους
αναρωτιούνται πόσο να κοστίζει
το πουκάμισο του Νέσσου
σε περίοδο εκπτώσεων

ένας άνθρωπος στη διασταύρωση
ποίησης και πλατείας ηρώων
καίγεται πιο γρήγορα
από μια λαμπάδα
φως ιλαρόν
κάποιοι τον κοιτάζουν
χαχανίζοντας Aufstieg und Fall

δίπλα μου στις κερκίδες
ο εξ αγχιστείας
συνοδοιπόρος μου Paul Durcan
μου αποκαλύπτει
τα μυστικά της Άνω Ιρλανδίας
5000 μύθοι σ’ ένα μικρό χωριό
πτερόεντα καπηλειά
ένα έψιλον στο ουίσκι
αυξάνουν
το κατά κεφαλήν
εισόδημα σονέτων

κι εμείς εδώ
μια συστοιχία λυρικών τενόρων
και όμως άφωνοι
εναντίον του κείροντος

αν ήμασταν τουλάχιστον
γηγενείς του Άμστερνταμ
θά ’χαμε φράξει τα νερά από αιώνων
          DamIt!
προσωπικά θά ’χα αποφύγει
τις χασμωδίες
τους στίχους με τις ειδικές ανάγκες


στη διασταύρωση
ένα ποίημα από τη συλλογή
Eπιστροφή στη Διζιλάνδη
©Βασίλης Πολύζος 2003-2004

Σημείωση: η πρώτη στροφή δημοσιεύτηκε
αυτοτελώς στο blog ΔΙΖΙΛΑΝΔΗ (2.10.2011)
με τον τίτλο Aufstieg und Fall

Βασίλης Πολύζος, Sound Effects or Emil's Erotica

Sound Effects
or
Emil’s Erotica

 a tender tender  moon
astride an eager stone

an eager eager bone
astride a tender noon

a tender tender boon
astride an eager hone

an eager eager clown
astride a tender goon

a tender tender loon
astride an eager gown

an eager eager drone
astride a tender croon

a tender tender tune
astride an eager frown

an eager eager scone
astride a tender dune


sound effects or Emil’s Erotica
© Βασίλης Πολύζος 2012


ουράνιο τόξο
ή
το μαγικό χαλί του Αλαντίν
μετείκασμα του Βασίλη Πολύζου 2012                     

Incubus II

Incubus II
του Βασίλη Πολύζου

                               στον καιρό της κρίσης

                                            οιμωγή τε και ευχωλή
                                            ολλύντων τε και ολλυμένων

Η πορεία μου ξεκίνησε στραβά.
Σφηνοειδής γραφή

μεταξύ Κυριακής της Βρεφοφάγου και
Τετάρτης των Νηστειών.
Floppy disk.
Floppy dreams.
Extremely floppy.

Μπαίνοντας στο ασανσέρ αναρωτήθηκε
πόσα άτομα.
Βυζαντινές μορφές
εξ ορειχάλκου.
Ως γραφή παλίμψηστος.
Ρυτιδωμένη.
Απορρώξ.
Ωσεί φόβος θανάτου.
Ίσως το συρματόσκοινο να μην κρατήσει.

Δείξε μου μια λευκή πολίχνη

πριν ανάψουν οι λύχνοι

πριν χαθούν στο χιόνι τα ίχνη.

Σε κάθε περίπτωση
το κάθετο τούνελ είναι προτιμότερο
από το οριζόντιο, είπε.
Η κλίμαξ η μετάγουσα.

Εξόδιον προς ουρανόν.

Μάχαιραν έδωκας.
Floppy knife.
Floppy blood.

Πέραν του ιλίγγου θα συναντήσω

το Τρύπανον
την Πυράγρα
την Τανάλια
τον Εμβρυουλκό

τη Μέγκενη
τον Καθετήρα
το Φραγγέλιον
είπε.

Λύτρωσιν απέστειλε τω λαώ.

Έφυγα σε λόφους μακρινούς

αντίθετα προς τη ροή του αίματος

πριν λυθεί η πόλη σε χάλκινη ομίχλη
πριν προλάβουν τα δόκανα
ν’αγκιστρώσουν τον ίσκιο μου.

Πάντως

μεταξύ σφύρας και άκμονος
υπάρχει καιρός για μεταμέλεια.

Ή μήπως....;

Incubus II
©Βασίλης Πολύζος, Δεκέμβρης 2012

The Tunnel
μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου 2008 

Ποιητικές Συναντήσεις

Το περιοδικό Μανδραγόρας συνεχίζει τον κύκλο 7 Μηνιαίων Ποιητικών Συναντήσεων, τη δεύτερη Τρίτη κάθε μήνα,
(8 Γενάρη 2013, 12 Φλεβάρη 2013, 12 Μάρτη 2013, 9 Απρίλη 2013 και 14 Μάη 2013)
με θέμα Γιατί η ποίηση;
στον Ελεύθερο Κοινωνικό χώρο Νοsotros
Θεμιστοκλέους 66 Εξάρχεια
Συνεχίζουμε με τη δεύτερη συνάντηση
την Τρίτη 11 Δεκέμβρη 2012 και ώρα 8.30μμ
διαβάζουν ποιήματά τους και συζητούν για την ποίηση οι ποιητές:
Γιώργος Μαρκόπουλος, Δημήτρης Αθηνάκης, Βικτωρία Καβουριάρη Βάκης Λοϊζίδης και Νίκος Σαββάκης.
Συντονίζει η Έλενα Ψαρρέα.
Ακολουθεί συζήτηση με το κοινό.
Με την ολοκλήρωση των επτά συναντήσεων τα πρακτικά θα δημοσιευθούν στο περιοδικό Μανδραγόρας

Βασίλης Πολύζος, karaoke club

   αναμνήσεις προκάτ άνοιξης
             
                   Γ΄
           variazioni

      β. κaraoke club

                                                    

                                                    

                                 I see through the opening of
                                 the black veil her lithe body

                                 sheathed in an orange shift…

                                 {…} A touch, a touch                                                         

όνειρο πρώτο

αυτές είναι μέρες

βαδίζω πάνω στα γαλανά νερά

και δε βουλιάζω

η θάλασσα με κρατάει

χωρίς κόπο στην παλάμη της

παίζοντας τον αφρό

                      pianissimo

στα βλέφαρά μου

ήσυχα που ανασαίνει η Κλεοπάτρα

η κλίνη της ευωδιαστός κέδρος του Λιβάνου

τα σεντόνια της κεντημένοι κρίνοι

επιθαλάμια μιξολύδια

ωριμάζουν στη σκοτεινιά της

πολλά τα έτη της Αυγούστης

γενεές γενεών τη βάδισαν

ντυμένες βύσσο και πορφύρα

η επιθυμία της κεχρυσωμένη εν χρυσίω

και λίθω τιμίω

η επιθυμία της ιδρωμένο χόρτο

κιννάμωμον

θυμίαμα αρωμάτων

τι ωφελήσει με

εάν κερδίσω την ψυχή μου

και απολέσω τον καλπασμό των κυμάτων της;

ich reite so spät

μια νύχτα μόνο μου χάρισε

η Κίρκη στο Graben

ένα υστερόγραφο φεγγαριού 

στην έρημη φωλιά της αλεπούς

χαμόγελο ολοκόκκινο

πίσω από το ριπίδι των δαχτύλων

στη μέση της σφιχτό ένα ασημένιο φίδι

σαν βγήκαμε απ’ το Café Hawelka

                   

θα φτάσει είπε το σώμα σου

                        στο

                      δέλτα

            της κοιλάδας μου

                     όρθιος

                     κύκνος

κι ύστερα με το λαιμό του τσακισμένο

θα τον σφουγγίσω με τους πλοκάμους μου

θα σου αποδώσω νεκρικές τιμές

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

I see through the opening… → James Joyce,  Giacomo Joyce, VII.

επιθαλάμια μιξολύδιa... To μιξολύδιον μέλος ή μιξολύδιος τρόπος
ή μιξολυδιστί αρμονία της μουσικής των αρχαίων Ελλήνων
αποδίδεται στη Σαπφώ (Αριστόξενος, 4^ος αι. π. Χ., βλ. Marcus
Meibomius, Antiquae Musicae Auctores Septem, Αμστελόδαμον 1652).
Κατά την παράδοση, ο τρόπος αυτός αντιστοιχεί στον τέταρτο ήχο
της βυζαντινής μουσικής. Το ήθος του ήταν χορευτικό και ηδονικό
(Χρύσανθος Προύσης, Θεωρητικόν Μέγα της μουσικής, § 347,
Τεργέστη 1832).

πολλά τα έτη της Αυγούστης → φράση από το κείμενο λαϊκής
θεατρικής παράστασης (άκτον) που καταχωρήθηκε στα πρακτικά
της κατά των Ακεφάλων αιρετικών Σεβήρου και Ανθίμου Συνόδου
(6^ος αι.). Βλ. Γ. Ι. Παπαδοπούλου, Συμβολαί εις την Ιστορίαν
της παρ’ημίν Εκκλ. Μουσικής, σελ.179,  Αθήναι 1890.

κεχρυσωμένη εν χρυσίω και λίθω τιμίω → Αποκάλυψις, ιη΄, 16.

ich reite so spät → Goethe, Erlkönig:

                           Wer reitet so spät durch Nacht und Wind?

Graben…Βιέννη μεσονυκτίου

Café Hawelka…Bιέννη μεσονυκτίου

 με το λαιμό του τσακισμένο...Πρβλ. Οδύσσεια, κ΄ 559-60

                           ...εκ δε οι αυχήν

                           αστραγάλων εάγη...

     

θα τον σφουγγίσω με τους πλόκαμούς μου...Πρβλ. Κασσιανή,
Δοξαστικόν Όρθρου Μ.Τετάρτης:

                           ...αποσμήξω τούτους δε πάλιν,

                           τοις της κεφαλής μου βοστρύχοις...

karaoke club
ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
(και οι σημειώσεις στο ποίημα)
από το βιβλίο αναμνήσεις προκάτ άνοιξης
εκδ. ΑΠΟΠΕΙΡΑ 2006

karaoke club
μετείκασμα του Βασίλη Πολύζου 2012