σημεία
τελικά δεν ξέφυγε κανένας
πέφτοντας ψηλά απ’ το βράχο
στο mainstream
εκείνο το χειμώνα
που το φεγγάρι άλλαξε δέρμα τρεις φορές
κι έγινε πύθωνας
κατά τα μέρη των Δελφών
τις νύχτες οι οικολόγοι
ξερίζωναν αναίτια τη σόγια
τα όνειρά μας ευτυχώς
δεν είχαν ρίζες
δεν είχαν ιστορία
μήτε άξιον εστί
κατά την τάξη και τη χρωματολογία
του τέμπλου
μνήσθητι λοιπόν Κύριε
των ταπεινών δούλων σου
Οδυσσέως του πανούργου
Οδυσσέως του πανούργου
Σκιπίωνος του Αφρικανού
πλοιάρχου Νέμο
Μιχαήλ Στρογκώφ
Ανθίμου Γαζή
πλοιάρχου Νέμο
Μιχαήλ Στρογκώφ
Ανθίμου Γαζή
Εστέλας
Παύλου και Βιργινίας
Συρκούφ και Λαφίτ των αναργύρων
μετά των τέκνων και γυναικών αυτών
Φομά Φόμιτς
και Σάλμαν Ρούσντι
παιδικών μου φίλων στη Βάβουλα
όπου παίζαμε το κουτσό
το κρυφτό και την τυφλόμυγα
κι από τη γειτονιά μας κανένας ποιητής
δεν αξιώθηκε ν’ αποσκιρτήσει
κατά την ημέρα της γονυκλισίας
Βασίλης Πολύζος, σημεία, ένα ποίημα
από το βιβλίο12+1 μοναχικά ποιήματα
(ΕΡΙΦΥΛΗ 2005)
one step to genuflection? a photo by vassilis polyzos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου