Indigo Girl 2008** \ indigo*

indigo

Στην Άννα Μ.

κρατώντας τό γαλάζιο στον ώμο της με χρυσή πόρπη
σέρνει απαλά τις πτυχώσεις της θάλασσας
ως την άκρη του κήπου

(στη σκέψη μου μια υπόσχεση ανεκπλήρωτη
για κίτρινα τριαντάφυλλα)

ώρες-ώρες το καλοκαίρι βάραινε αβάσταχτα
στα διψασμένα δέντρα κι οι μικρές προδοσίες των φιλιών
στα χείλη μας

(στην τελετή του γάμου της εφτά παγώνια σκαλισμένα
σε μπλέ κρύσταλλο σήκωναν την ουρά τού νυφικο της)

είναι τόσο ανυπόμονη η μέρα, λέει, τόσο αβάσταχτο
το καλοκαίρι στον κήπο, τα μάτια σου μια υπόσχεση
ανεκπλήρωτη κι εκεί στο βάθος τα γλαυκά νησιά

πιασμένα στην απόχη του έρωτα

(το άρωμά της βαθυκύανο σαν το βελούδο
μιας σιαμέζας γάτας αυτή την ώρα που βουλιάζει
ο ήλιος στη σιωπή του λύνοντας τα κρόσσια
των κυμάτων)

υπάρχουν, είπε, κίτρινα τριαντάφυλλα σε κάθε
σταυροδρόμι, το φόρεμά μου έχει επάνω του
όλες τις πούλιες ως τον Ινδικό Ωκεανό,
στις πλάτες μας θα ψιθυρίζει η άμμος κάθε νύχτα

(μια γυναίκα μια στιγμή ζητώντας να ρίξω βότκα
στο ποτήρι της)

*indigo, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου,
Ηλιακό Ποδήλατο, ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ 2003

**Indigo Girl 2008

photo by Vassilis Polyzos, 2008