Η Ελένη στο Πήλιο

η Ελένη στο Πήλιο

Πρωί πρωί στο σύθαμπο

πριν ανατείλουν τα τριαντάφυλλα

ο κήπος άνοιξε πανιά κι αρμενίζει για το Τρίκερι.

Στο γύρισμα του δρόμου με τις μουσμουλιές

χάθηκε ως δια μαγείας η λιγνή σιλουέτα της Ελένης.

Ο ήλιος δεν πρόλαβε να δει το πρόσωπό της

στη μαρμαρένια κούπα της κρήνης.

Τα κοτσύφια δεν πρόλαβαν να διαλαλήσουν

την ομορφιά της σε μέλος φρύγιο.

Ο λαϊκός ζωγράφος δεν πρόλαβε να διυλίσει

το εξαίσιο φως που κρύβονταν στις φυλλωσιές της

πρόλαβε μόνο την ορθρινή ταραχή των περιστεριών

και μια βιολετιά γραμμή στην κορφή του ελαιώνα.

Βασίλης Πολύζος, Επίλογοι και άλλα Κεκραγάρια

(ΕΡΙΦΥΛΗ 1999)

Indigo Girl 2008** \ indigo*

indigo

Στην Άννα Μ.

κρατώντας τό γαλάζιο στον ώμο της με χρυσή πόρπη
σέρνει απαλά τις πτυχώσεις της θάλασσας
ως την άκρη του κήπου

(στη σκέψη μου μια υπόσχεση ανεκπλήρωτη
για κίτρινα τριαντάφυλλα)

ώρες-ώρες το καλοκαίρι βάραινε αβάσταχτα
στα διψασμένα δέντρα κι οι μικρές προδοσίες των φιλιών
στα χείλη μας

(στην τελετή του γάμου της εφτά παγώνια σκαλισμένα
σε μπλέ κρύσταλλο σήκωναν την ουρά τού νυφικο της)

είναι τόσο ανυπόμονη η μέρα, λέει, τόσο αβάσταχτο
το καλοκαίρι στον κήπο, τα μάτια σου μια υπόσχεση
ανεκπλήρωτη κι εκεί στο βάθος τα γλαυκά νησιά

πιασμένα στην απόχη του έρωτα

(το άρωμά της βαθυκύανο σαν το βελούδο
μιας σιαμέζας γάτας αυτή την ώρα που βουλιάζει
ο ήλιος στη σιωπή του λύνοντας τα κρόσσια
των κυμάτων)

υπάρχουν, είπε, κίτρινα τριαντάφυλλα σε κάθε
σταυροδρόμι, το φόρεμά μου έχει επάνω του
όλες τις πούλιες ως τον Ινδικό Ωκεανό,
στις πλάτες μας θα ψιθυρίζει η άμμος κάθε νύχτα

(μια γυναίκα μια στιγμή ζητώντας να ρίξω βότκα
στο ποτήρι της)

*indigo, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου,
Ηλιακό Ποδήλατο, ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ 2003

**Indigo Girl 2008

photo by Vassilis Polyzos, 2008

one step to genuflection? \ σημεία

σημεία

τελικά δεν ξέφυγε κανένας

πέφτοντας ψηλά απ’ το βράχο

στο mainstream

εκείνο το χειμώνα

που το φεγγάρι άλλαξε δέρμα τρεις φορές

κι έγινε πύθωνας

κατά τα μέρη των Δελφών

τις νύχτες οι οικολόγοι

ξερίζωναν αναίτια τη σόγια

τα όνειρά μας ευτυχώς

δεν είχαν ρίζες

δεν είχαν ιστορία

μήτε άξιον εστί

κατά την τάξη και τη χρωματολογία

του τέμπλου

μνήσθητι λοιπόν Κύριε

των ταπεινών δούλων σου
Οδυσσέως του πανούργου

Σκιπίωνος του Αφρικανού
πλοιάρχου Νέμο
Μιχαήλ Στρογκώφ
Ανθίμου Γαζή

Εστέλας

Παύλου και Βιργινίας

Συρκούφ και Λαφίτ των αναργύρων

μετά των τέκνων και γυναικών αυτών

Φομά Φόμιτς

και Σάλμαν Ρούσντι

παιδικών μου φίλων στη Βάβουλα

όπου παίζαμε το κουτσό

το κρυφτό και την τυφλόμυγα

κι από τη γειτονιά μας κανένας ποιητής

δεν αξιώθηκε ν’ αποσκιρτήσει

κατά την ημέρα της γονυκλισίας

Βασίλης Πολύζος, σημεία, ένα ποίημα

από το βιβλίο12+1 μοναχικά ποιήματα

(ΕΡΙΦΥΛΗ 2005)

one step to genuflection? a photo by vassilis polyzos

Rouen

Ρουέν

La primavera ηχεί καλύτερα απ’ την άνοιξη
αυτά τα υγρά σύμφωνα σημαίνουν
(αναμφιβόλως)
μια ρόδινη γλωσσίτσα που νοτίζει
την πρόκληση των χειλιών
μια πρωινή σελήνη γεμάτη ερωτισμό
πριν σκίσει ο ήλιος τους ταφτάδες της
πλην όμως
χτες βράδυ συντρόφεψα τη γηραιά βαρώνη
στο μπαρ του Paul μέχρι την ώρα
που κατέβασαν τα ρολά οι κουκουβάγιες
το κοκκινάδι της πηχτό σ’ ένα ποτήρι αψέντι
φορώ, μου ’πε, τα ροζ σε κάποιες περιστάσεις,
μπορώ ακόμη να κρατήσω έναν σκύλο.

Ρουέν, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου,

Ηλιακό Ποδήλατο (ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ 2003)

Emil dancing with the Baroness, Rouen 1998

λουλούδια του μπαχτσέ / αγροτικό στριπτίζ με ρίμα

Ο τρελαγέρας*

Εψές το βράδυ ο τρελαγέρας

πήρε τη λεύκα παραμάσκλα

και με το χάραμα της μέρας

ξάπλωσε τη μουριά τ’ ανάσκελα.

Και με τις πρώτες ηλιαχτίδες

σ’ έβγαλε άρον άρον στο μπαλκόνι σου

κι έλυσε τις χρυσές κοτσίδες

και τη μαλαματένια ζώνη σου.

Έπαιξε ούτι και ταμπούρλο

για να μην κλαίει στην κούνια η κόρη σου

κι ως με τις εκκλησιάς τον τρούλο

ανέβασε το μισοφόρι σου.

Άρπαξε τις κρυφές σου σκέψεις

και τ’ ατλαζένιο σου πουκάμισο

κι ήσουν, γλυκιά μου, αν το πιστέψεις

καθώς η Εύα στον Παράδεισο.

Κι ήταν τα στήθια σου άσπρα ρόδια

―λεύτερα από μετάξι και λινό―

κι ανάμεσα στα δυο σου πόδια

θαρρείς πως έλαμπε η πανσέληνο.
________________________

* αγροτικό στριπτίζ, ατελώς ομοιοκατάληκτο

Βασίλης Πολύζος
Ο τρελαγέρας, από το βιβλίο Επίλογοι και άλλα Κεκραγάρια, Εριφύλη 1999

Λουλούδια του μπαχτσέ, μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου 2004

Άννα

Άννα

Στην Αθήνα τής χάρισα μια γλαύκα

στην Πράγα ein Schloss von Franz Kafka.

Άννα, © Βασίλης Πολύζος, DIZZILAND 2001

Anna, an image by Vassilis Polyzos 2005