λόγος κατηχητικός
λόγος παρελθών και λόγος μέλλων
ορίζουν το παράλογο παρόν
οι άνθρωποι που ξέραμε
οι φίλοι γύρω από μια φωτιά
τι έγιναν;
λέξεις κομμένες στα δύο;
νευρική βροχή εγχόρδων;
καμπάνες μικροσκοπικές
με ασημένιο γέλιο;
ο δρόμος έφυγε δια ξηράς
άφησε πάντως λάσπη αρκετή
για τα πέταλα των αλόγων
μαζί πήραν των ομματιών τους
οι τρεις θείες γνωστού μας ποιητή
τα ονόματά τους ως συνήθως
Ευτέρπη Ευφροσύνη Ευάδνη
ίσως και κάποια άλλα σ’ άλλον τόμο
πάντως ήταν γνωστές στους παροικούντες
για τα παρθενικά φιογκάκια τους
για τις πρώιμες πασχαλιές τους
για τον εσπερινό αυνανισμό τους
και τώρα ταξιδεύουν προς δυσμάς
ανήμερα Ελπίδος Πίστεως κι Αγάπης
με άμαξα μουσείου τύπου Βικτωρίας
έμεινε λοιπόν ο κήπος έρημος
χωρίς ελληνικούς υάκινθους
τα σύνεργα της μαγικής παρατημένα
αν πέσει ό μη γένοιτο βαρύς χειμώνας
ναι μεν θα φουσκώσουν τα πηγάδια μας
όμως θα κάψουμε τα τελευταία βιβλία μας
θα κάψουμε τους διαλογισμούς μας
θα κάψουμε τα εις εμαυτόν τα de profundis μας
που περιφέραμε από δωμάτιο σε δωμάτιο
θα κάψουμε εν ανάγκη
και το μικρό παιδί του γείτονα
που το χαϊδεύαμε με πατρική στοργή
στις εορτές των νηστειών
Βασίλης Πολύζος: 12+1 μοναχικά ποιήματα
ΕΡΙΦΥΛΗ 2005
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου