εκ νέου
έβγαλα το περσινό μου δέρμα
για ανακύκλωση
ήταν άλλωστε τριμμένο στις ραφές
και τετριμμένο
τα κορδόνια του σπασμένα
η γενειάδα ξεφτισμένη
είπα
αυτή είναι η χώρα που γεννήθηκα
με τη λαλιά του κούκου
με το μπλε φεγγάρι
με τα σεβάσμια ποτάμια
με τις μαγικές θεραπείες
της ταραντέλας
έβγαλα το περσινό μου δέρμα
κι ο Άγγελος του Ροκ
έγραψε στον Άγγελο της Ρέγκε
ουκ oίδα τον άνθρωπον
έβγαλα το περσινό μου δέρμα
για ανακύκλωση
ήταν άλλωστε τριμμένο στις ραφές
και τετριμμένο
τα κορδόνια του σπασμένα
η γενειάδα ξεφτισμένη
είπα
αυτή είναι η χώρα που γεννήθηκα
με τη λαλιά του κούκου
με το μπλε φεγγάρι
με τα σεβάσμια ποτάμια
με τις μαγικές θεραπείες
της ταραντέλας
έβγαλα το περσινό μου δέρμα
κι ο Άγγελος του Ροκ
έγραψε στον Άγγελο της Ρέγκε
ουκ oίδα τον άνθρωπον
εκ νέου
από τα ποιήματα προς ρωμαίους
© Βασίλης Πολυζος 2002-2003
1 σχόλιο:
Εκ νέου η ποιητική σου με ανανεώνει
Εκ νέου η φαντασία σου με απογειώνει
Εκ νέου η δημιουργική φρεσκάδα σου με
αποτοξινώνει
Εκ νέου οι γλωσσοπλαστικές καταδύσεις
σου με αναπτερώνουν
Εκ νέου ανακαλύπτω τις σημασιολογικές
παρηχήσεις, την υφή των εννοιών και το
δέρμα - παλίμψηστο, τις εγγραφές του
παλιού χρέους στις νεότερες γενεές
τις νεότερες εγγραφές για παλαιότερες
γενεές.
Δημοσίευση σχολίου