Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

Αναδρομές: Τ' Ανάπλι και τα Κάστρα του (2) - "και δεν εγκαρτερούσαν βοήθειαν από καμμίαν αφεντίαν"




Τ’ ΑΝΑΠΛΙ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΣΤΡΑ ΤΟΥ (2)
κείμενα για μια ταινία *
του Βασίλη Πολύζου
                        IV
«Ολαός εστενοχωρήθηκε πολύ από από τροφήν και
άλλα πολλά καλα, ότι ήλθον πολλοί να αποθάνουν εις
τον αποκλεισμόν εκείνον και δεν εγκαρτερούσαν βοήθειαν
από καμμίαν αφεντίαν. Και έτζι εβγήκαν από τους
πρώτους του Αναπλίου και επροσκύνησαν τον Πρίγκηπον
και έκαμαν συμφωνίαν μετ’ αυτόν ότι το Ανάπλι έχει
Καστέλλια δύο, απάνω εις τα τραχώνια του βουνού και
το ένα να είναι του Πριγκήπου και το άλλο των Ρωμαίων.
Και έτζι το έστερξεν αυτός ο Πρίγκηπος... Και αυτά τα
δύο Κάστρα, οπού το ένα είναι προς το μέρος της Ανατολής
ελέγετο Φράγκικον, το δε άλλο όπου ήταν εις το μέρος
της Δύσης ελέγετο Ρωμέϊκον και έτζι ονομάζονται έως
την σήμερον...».
(4), (5)



                               V
O πρίγκηπας ήταν ο Φράγκος ηγεμόνας της Αχαΐας
Γοδεφρείδος Βιλαρδουίνος που αφού πήρε το Ναύπλιο
το παραχώρησε στο Δούκα της Αθήνας Όθωνα
de La Roche.
Το Ανάπλι που τότε περιοριζόταν στον οχυρωμένο χώρο
της Ακροναυπλίας μέσα στα δύο κάστρα του έμεινε στα
χέρια των Φράγκων για εκατόν ογδόντα χρόνια. Το 1389
η Φράγκισσα αφέντρα του, η σιγνιόρα Μαρία, το πούλησε
στη Βενετιά. Ο Βενετσάνος Προβλεπτής
Pierazzo Malipiero
πήρε την πόλη χωρίς αντίσταση. Οι βενετσάνικες γαλέρες
βρίσκουν στον κόλπο του Αναπλιού έναν ακόμη σταθμό
στα ταξίδια τους προς την Ανατολή. Θα αράζουν εκεί για
τα επόμενα εκατόν πενήντα χρόνια. Αυτή είναι η περίοδος
της πρώτης ενετοκρατίας για το Ναύπλιο.

* Κείμενο για την ομώνυμη ταινία που παρουσιάστηκε από την
   τηλεοπτική εκπομπή ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Η ΑΘΗΝΑ
   (ΕΡΤ 1, 23-3-1986) σε σενάριο Βασίλη Πολύζου και σκηνοθεσία
   Κώστα Φωτόπουλου.
   

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ



παραπομπές
(4) ψευδο-Δωροθέου, Βιβλίον ιστορικόν περιέχον εν συνόψει
      διαφόρους και εξόχους ιστορίας. Ενετίησιν 1681.  
(Δες,
      Σέμνης Καρούζου, το Ναύπλιο, έκδοση Εμπορ. Τράπεζας, 1979).
(5) «Το χαρακτηριστικώτερον και μάλλον διαδεδομένον Ιστορικόν
      ανάγνωσμα των χρόνων της Τουρκοκρατίας είναι το φερόμενον
      υπό τους τίτλους Χρονογράφος ή Βιβλίον ιστορικόν, αποδιδόμενον
      δε εις ανύπαρκτον μητροπολίτην Μονεμβασίας Δωρόθεον.
      Πρόκειται περί δημώδους χρονογραφίας από κτίσεως κόσμου
      (είς τινα χειρόγραφα από του Κωνσταντίνου του Μεγάλου) μέχρι
      του 1589 και του 1595, σωζομένης εις τεσσαράκοντα και πλέον
      χειρόγραφα του δεκάτου έκτου και δεκάτου εβδόμου αιώνος εις
      παραλλασσούσας διατυπώσεις».
Διονύσιος Α. Ζακυθηνός
      Μεταβυζαντινή και Νεωτέρα Ελληνική Ιστοριογραφία [Από τα
      Πρακτικά της Ακαδημίας Αθηνών, 1974].

εικόνες (από επάνω προς τα κάτω)
1. Σχέδιο του περιηγητή
Camocio (1571). Δεξιά σημειώνεται το
   
Castel di Greci (Ρωμέϊκο) και στη μέση το Castello di Franchi
    (Φράγκικο).
2 και 3. Δυο ζωγραφιές του Φώτη Κόντογλου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: