Το τελευταίο πακέτο: η εκφορά! /... και η ταφή;;;

  Το τελευταίο πακέτο;;;
  Πώς το ξέρουν;;;
  Ρώτησαν την τρόικα;;;
  σχολίασε ο Αιμίλιος.

5 ποιήματα για τη Σαλώμη

Κ.Π. Καβάφης

Σαλώμη

Επάνω σε χρυσό σινί η Σαλώμη φέρνει

την κεφαλή του Ιωάννη Βαπτιστή

στον νέον Έλληνα τον σοφιστή

που από τον έρωτα με αδιαφορία γέρνει.

«Σαλώμη την δική σου» απαντάει ο νέος

«ήθελα να με φέρουνε την κεφαλή».

Aστειευόμενος έτσι ομιλεί.

Και την επαύριον ένας δούλος της δρομαίος

της Ερωμένης έρχεται την κεφαλή βαστώντας

ολόξανθη επάνω σε χρυσό σινί.

Πλήν την επιθυμία του την χθεσινή

ο σοφιστής είχε ξεχάσει μελετώντας.

Τα αίματα που στάζουνε βλέπει κι αηδιάζει.

Το αιματωμένο πράγμα αυτό να σηκωθεί

προστάζει από εμπροστά του, κ’ εξακολουθεί

του Πλάτωνος τους διαλόγους να διαβάζει.

(Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993) 

Guillaume Apollinaire Salomé Pour que sourie encore une fois Jean-Baptiste Sire je danserais mieux que les séraphins Ma mère dites-moi pourquoi vous êtes triste En robe de comtesse à côté du Dauphin Mon coeur battait battait très fort à sa parole Quand je dansais dans le fenouil en écoutant Et je brodais des lys sur une banderole Destinée à flotter au bout de son bâton Et pour qui voulez-vous qu'à présent je la brode Son bâton refleurit sur les bords du Jourdain Et tous les lys quand vos soldats ô roi Hérode L'emmenèrent se sont flétris dans mon jardin Venez tous avec moi là-bas sous les quinconces           Ne pleure pas ô joli fou du roi Prends cette tête au lieu de ta marotte et danse N'y touchez pas son front ma mère est déjà froid Sire marchez devant trabants marchez derrière Nous creuserons un trou et l'y enterrerons Nous planterons des fleurs et danserons en rond Jusqu'à l'heure où j'aurai perdu ma jarretière           Le roi sa tabatière           L'infante son rosaire           Le curé son bréviaire Poème d'abord publié en 1905 avant d'être intégré dans le recueil Alcools 1913

Ιωάννης μοναχός
Η ασελγής ορχηστρίς
Ήχος πλ. β'

Γενεθλίων τελουμένων
του αναιδεστάτου Ηρώδου
της ασελγούς ορχηστρίδος
επληρούτο η διάθεσις του όρκου.
Tου γάρ Προδρόμου η κεφαλή αποτμηθείσα
ως οψώνιον εφέρετο
 επί πίνακι τοις ανακειμένοις.
 Ω συμποσίου μισητού
 ανοσιουργήματος
και μιαιοφονίας πλήρους!

Αλλ' ημείς τον Bαπτιστήν
ως εν γεννητοίς γυναικών μείζονα
επαξίως τιμώντες μακαρίζομεν.

Βυζαντινό τροπάριο

Ιωάννης Γρυπάρης 

Σαλώμη

Σε ασφάλτου στρώματ΄ η Μακώρ και πίσσας υψωμένη, Στη Νεκρή θάλασσα βαθειά φεγγόβολη γιορτάζει· Μέσ΄ άγνοιαστοι χαροκοπούν του Αντύπα οι καλεσμένοι Κι όξω, γιαλοπερίγιαλα, χορός δαιμόνων βράζει. Πλουσίου φαλέρνου ο καπνός τες κεφαλές βαραίνει Των συμποτών. Μα ξύπνιο αυτί η Ηρωδιάς πλαγιάζει Στου χαρεμιού το πάτωμα, κι απόγεια ν΄ ανεβαίνει Του Γιοχανάν τη κάταρα γρικά, που την φρενιάζει. Κι όπως νεροκαμένη οχιά, μεσημερνή, τη γλώσσα Έτσι, μ΄ όσα τα κάλλη της μ΄ άλλα στολίδια τόσα Μέσ΄ στο συμπόσιο πετά τη θραψερή Σαλώμη. Ρίγ΄ ηδονής τ΄ αράθυμο κύμα της σάρκας φέρνει Με το χορό. μα τρίσβαθα στη φυλακή του – ω τρόμοι! Σε χάρου μήνυμα ο Ναζίρ την κεφαλή του γέρνει.-

Περιοδικό Γράμματα, Τόμος 1, τεύχος 86 (1911)

Carol Ann Duffy
Salome

I’d done it before

(and doubtless I’ll do it again,

sooner or later)

woke up with a head on the pillow beside me -whose? –

what did it matter?

Good- looking, of course, dark hair, rather matted;

the reddish beard several shades lighter;

with very deep lines around the eyes,

from pain, I’d guess, maybe laughter;

and a beautiful crimson mouth that obviously knew

how to flatter…

which I kissed…

Colder than pewter.

Strange. What was his name? Peter?

Simon? Andrew? John? J knew I’d feel better

for tea, dry toast, no butter,

so rang for the maid.

And, indeed, her innocent clatter

of cups and plates,

her clearing of clutter,

her regional patter,

were just what needed –

hungover and wrecked as J was from a night on the batter.

Never again!

I needed to clean up my act,

get fitter,

cut out the booze and the fags and the sex.

Yes. And as for the latter,

it was time to turf out the blighter,

the beater or biter,

who’d come like a lamb to the slaughter

to Salome’s bed.

In tile mirror, I saw my eyes glitter.

I flung back the sticky red sheets,

and there, like I said -and ain’t life a bitch –

was his head on a platter.

Εικόνες (από επάνω προς τα κάτω):

Aubrey Vincent Beardsley (1872–1898)
Ο χορός της Σαλώμης 1894
από την εικονογράφηση του θεατρικού
Salomé του Oscar Wilde

Bernardino Luini (c. 1480/82-1532)
Salome

Pierre Bonnaud, 1865-1930

Salome

Σαλώμη
μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου 2005