Στην Κόκκινη Πλατεία
βάδιζε ώρες κυκλικές ατέλειωτες
στην πλατεία με τα κόκκινα μπαλόνια
με τα κόκκινα περιστέρια
με τις φραουλί κρεμώδεις μαμάδες
ευθυτενής λευκό υπογένειο
εξηκοντούτης ή περίπου
σχεδόν συνταξιούχος λέκτωρ στη Ρωμανική Φιλολογία
με μια ηλεκτρονική εντολή εναλλασσομένου ρεύματος
επίμονη στο κέντρο του εγκεφάλου του
από βαθείας νυκτός
στάθηκε απότομα περνώντας δίπλα μου
δεν παρέδωσα ακόμη τα παραδοτέα
μου δήλωσε έντρομος κοιτάζοντας
προς το απόλυτο κενό του μαυσωλείου
και οι καιροί ου μενετοί αγαπητέ μου
είμαι εκτός προθεσμιών
beyond deadlines: - THE DEAD LINES!
άρα νεκρός; νεκρός; νεκρός; ΝΕΚΡΟΣ???
είμαι ποιητής, συνέχισε, είμαι ένα νόμισμα
που λαμπυρίζει στο βυθό της στέρνας
χρυσό ή μπακιρένιο ποιος το ξέρει
ασκούμαι από ετών στην εναλλακτική στιχουργική
στη σχιζοφρένεια των λέξεων
ασκούμαι στα θολά φωνήεντα στα ρηχά σύμφωνα
περνάμε, αγαπητέ, περνάμε,
ήδη φύγαμε
διελάθομεν το μαρτύριον της σταγόνος
ξεφύγαμε απ’ τις οπτασίες, τις χειρονομίες
ξεφύγαμε απ’ τις στιγμιαίες επαφές, το γέλιο
απ’ τους ψηφιακούς ανθώνες του θανάτου
είμαι ποιητής, διαγράφω μ’ ένα κλικ τα ασήμαντα
αγέρας – delete
θάλασσα – delete
χώμα – delete
ζωή – delete
ψάχνω για ξεχασμένες μέρες σε παλιά τετράδια
για σημειώσεις που πια δε θυμάμαι
τι ήθελα να πω και για ποιο λόγο
ποια πρόσωπα, ποιες μυρουδιές, ποιες βουλιμίες
ποια χρώματα λυγμών;
αναρωτιέμαι
γιατί έφυγαν όλοι έτσι νωρίς πριν βγει ο ήλιος
και δεν τους πρόλαβα να παραδώσω τα παραδοτέα;
.
ξάφνου αγρίεψε:
DON’T FUCK THE BABYSITTER!
μου φώναξε κουνώντας μου απειλητικά το δάχτυλο
Στην Κόκκινη Πλατεία, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
από τη συλλογή Οι Διηγήσεις του Αιμιλίου Βλόγερ
©Βασίλης Πολύζος 2010
Ο Αιμίλιος συμπαριστάμενος στον Karl Marx στη Μόσχα
μια φωτογραφία από τα ταξίδια του Βασίλη Πολύζου
