δύοντος του ηλίου

επ’ εσχάτων στοιχειώνουν τις νύχτες μου
μικρά αιλουροειδή όνειρα
το πρωί θυμάμαι μόνο την κίνησή τους
μέσα σ’ αυτό το ανώνυμο φως
το πανταχού παρόν χωρίς ευωδιά χωρίς αίσθηση
μέσα σ’ αυτό τον αδιάκοπο άνεμο
που φέρνει στο λιθόστρωτο λησμονημένα βήματα
ίσως εξ ετρουρίας ίσως εξ αραβίας ευδαίμονος

έλα στο πάνελ είπε η Ματίλντα
θα μιλήσουμε απόψε ζωντανά
για τη ροή του υποσυνείδητου
με τη γλώσσα μας σε τοπική αναισθησία
την κόμη μας διαμπερή στο στατικό ηλεκτρισμό
τέρμα φίλε μου τα παιχνίδια
τα περιθώρια των καγχασμών στενεύουν
οι δρόμοι αγριεύουν δύοντος του ηλίου
η πόλη σκληρύνεται κατά πλάκας
οι αποδημητικές ψυχές διαγράφονται
με ένα απλό χι
x-terminate
x-αφανίζω

"Ματίλντα" (απόσπασμα)
Βασίλης Πολύζος, μια δεύτερη ανάγνωση του ποιητή Κ* και άλλα αμφίδρομα
ΑΠΟΠΕΙΡΑ 2008