GOTHIC II / Emilius Gothic

.

GOTHIC II

ένα λεωφορείο περνάει μέσα στη νύχτα
με τα φώτα πορείας κλειστά

θολές φιγούρες στα παράθυρα
μπορεί και να ’ναι δέντρα
γερτά στον άνεμο

κάποιος απαγγέλλει όρθιος
το τελευταίο κεφάλαιο του φεγγαριού
εις ώτα μή ακουόντων

ο οδηγός τυλιγμένος στον κισσό
αναπολεί τα παιδικά του χρόνια
τη σάλπιγγα
το τύμπανο
την ορθογώνια πλατεία με τις χήνες

Frau Katharina, Frau Katharina
es gibt ein groooβes Fest!

Gothic II ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
από τη συλλογή «προς ρωμαίους» ©2002-2003

Emilius Gothic, μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου 2005

Ταξίδι

.....Ταξίδι
..........Στην Κυρία Χ., ex nunc

διάφανοι
στο παρά πέντε λιλά
της αυγής
στο λιγνό τεριρέμ
τ’ αηδονιού
ταξιδεύαμε
προς ανατολάς
σε τόνους ελάσσονες
ελπίζοντας
στο χρυσαφί
και το πορφυρό

.

που αναγγέλλουν
τι;

όπου να ’ναι
θα δυναμώσει το φως
θ’ ανατείλουν
οι ξύλινοι χάρακες
και τα μολύβια
των τοπογράφων

δεν κρίναμε
για να μην κριθούμε
κάποιος μονάχα
ρώτησε
την Ιφιγένεια
τι νέα από Αυλίδα
κι αν άξιζε
εκείνο το ταξίδι
σε λάθος τρένο
σε λάθος σενάριο

Βασίλης Πολύζος, Ταξίδι
από τα ποιήματα 2003-2004

red mode / memoria de una puta triste

red mode

Κάθε που φυσάει κόκκινος άνεμος
πέρα απ’ τους λόφους του φεγγαριού
η αθώα Gwendolen στην οθόνη του PC
σεληνιάζεται
η γλώσσα της ανεβάζει αφρισμένο αλάτι
η ποδιά της λουλουδίζει άλικο αίμα
λέξεις πορνικές χαράζονται
πάνω στα γυμνά βυζιά της

[ΑΚΥΡΟ? ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ?]

red mode, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου
από το βιβλίο DIZZILAND, εκδ. ΕΡΙΦΥΛΗ 2001

memoria de una puta triste, μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου 2007

γραφίτες / night graffiti

γραφίτες

ποιος μαντεύει το μέλλον
εκτός από μια τυφλή γριά
τύπου Τειρεσία
καθισμένη στο καρεκλάκι της
έξω από την αυλόπορτα;

θα χιονίσει σήμερα
στρώνουν χαμηλά τα σπουργίτια

με παρασέρνει ο άνεμος
στους δρόμους του Μάρτη
γυρεύοντας έναν τοίχο
για ν’ ανοίξω παράθυρο
να μοιραστώ με τους φτωχούς
τα γκράφιτι της νύχτας
να πάρω άφεση
για το δεύτερο χιτώνα μου

τρία φαντάσματα
θα κατεβούν απ’ το βουνό
κρατώντας στα χέρια τους
σκοτεινά τριαντάφυλλα

τα σπίτια
όσο νωπά και να ’ναι
μυρίζουν άνθρωπο

Βασίλης Πολύζος
γραφίτες
ένα ποίημα από το βιβλίο
12 + 1 μοναχικά ποιήματα
εκδ. Εριφύλη 2005

night graffiti
μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου 2005

Οδός Μαγνήτων '58 \ αναμνήσεις επαρχιακής πόλεως

Οδός Μαγνήτων '58
(6)

.

μια Ντόλυ όλη κι όλη
είχαμε κι εμείς
βγήκε στα καλλιστεία Μις

Κύριε των Δυνάμεων
μεθ’ ημών γενού
βοήθησον εν θλίψεσι
τους ευσεβείς της ενορίας μας

αγκιστρωμένοι στις φωτογραφίες
οι εκζητούμενοι
με το βοριά αλλάζουν πρόσωπο
με τη νοτιά φορούν άλλο πουκάμισο
κρύβονται πίσω από τηλεγραφήματα

κι η μικρή ανθοπώλις
μουρμουρίζει εάλω η πόλις

Κύριε των Δυνάμεων
βοήθησε το αδέσποτο σκυλί
να παίξει ταμπούρλο τον τενεκέ
που δέσαμε στην ουρά του

.

μια Ντόλυ όλη κι όλη,

από το ποίημα Οδός Μαγνήτων '58
του Βασίλη Πολύζου

η πόλη έρχεται και σε κυκλώνει
μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου 2006

Αναδρομές: Τα 24 Χωριά (4)

Τα 24 Χωριά (τελευταίο)
Στη μνήμη του Κίτσου Μακρή

ΣΗΜΕΙΩΣΗ
Το ντοκιμαντέρ «Τα 24 Χωριά» προβλήθηκε από την εκπομπή
«Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα» της ΕΡΤ 1 το 1985,
καθώς και τις δυο επόμενες χρονιές σε επανάληψη.

Έρευνα και κείμενο-σενάριο: Βασίλης Πολύζος

Σκηνοθεσία: Κώστας Φωτόπουλος
Δ/νση φωτογραφίας: Βαγγέλης Καραμανίδης
Μοντάζ: Κατερίνα Μαυροκεφαλίδου

Η ανάρτηση αφιερώνεται στη μνήμη
του λαογράφου Κίτσου Μακρή
που η αμέριστη συνδρομή του
και οι πολύωρες συνεντεύξεις
που μου παραχώρησε στο 1985
στο σπίτι του στο Βόλο
στάθηκαν πολύτιμες
για τη δημιουργία της ταινίας.
………………………………………………………………….

Τα 24 Χωριά (τελευταίο)
του Βασίλη Πολύζου
(αποσπάσματα από το κείμενο:
συνέχεια από την προηγούμενη ανάρτηση)

Από το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα και δώθε, μπολιάζονται
στο πηλιορείτικο σπίτι στοιχεία νεοκλασικά, με διάθεση
πιο κοσμική, με χαρακτήρα εξωστρεφή.
Εξωτερική σκάλα, ημικυκλική, καταλήγει στη βεράντα
της εισόδου, με δύο κίονες που συνδέονται με τόξα.
Τα ανοίγματα πληθαίνουν στο κάτω πάτωμα. Ένα μικρό
μπαλκόνι βγαίνει στον επάνω όροφο.
Την ίδια περίπου εποχή χτίζονται τα πρώτα σπίτια
του καινούριου Βόλου, πιο καθαρόαιμα στο νεοκλασικό
ρυθμό τους. Μιλάει γι’ αυτά με θαυμασμό στα 1886
ο Αριστοτέλης Κουρτίδης:
«Αι οικίαι αι περιταινιούσαι την παραλίαν ιδίως, εισί
λιθόκτιστοι και κομψαί, υψηρεφή δε και καλλιμάρμαρά
τινα μέγαρα, δεν θα δυσηρμόστουν το παράπαν επί
της οδού Σταδίου»!
Το Πήλιο είναι έτοιμο να μπει στον εικοστό αιώνα.

Άνω Βόλος
Κατηχώρι
Πορταριά
Μηλιές
Νεχώρι
Τσαγκαράδα
Ζαγορά
Μακρινίτσα
Δράκια
Αϊ-Λαυρέντης
Καραμπάσι
Πινακάτες
Βυζίτσα
Αργαλαστή
Μετόχι
Μπιρ
Μπιστινίκα
Συκή
Λαύκος
Προμμύρι
Ανήλιο
Κισσός
Μούρεσι
Μακρυρράχη

.

Τα 24 χωριά
Είναι περισσότερα από σαράντα
Αυξήθηκαν και πλήθυναν με τον καιρό
Από τη μια ως την άλλη άκρη του βουνού
Δεν φεύγουν από δω οι άνθρωποι
Μα έρχονται καινούριοι
Χτίζουν καινούρια σπίτια
Με τις παραδομένες προδιαγραφές
Μερεμετίζουν τα παλιά
Σέρνουν τις στέγες
Να μοιάζουν με το λέπι του ψαριού
Ανοίγουν καφετέριες και πιτσαρίες
Συλλέγουν τα ήθη και τα έθιμα του τόπου
Καταγράφουν τα παλιά επαγγέλματα που χάνονται
Αναζητούν χωριάτικα λουκάνικα, ελιόψωμο και τοστ ανάμικτα.
.

Μα οι πηλιορείτες μόνο
Ξέρουν τα μονοπάτια μέσα στους ελαιώνες
Και τις ονομασίες των χειμάρρων
Ξέρουν το Πήλιο όρος
Το πολυθρύλητο εις τους ποιητές
Βουνό των αηδονιών και του τρεχούμενου νερού
Βουνό του πλάτανου και της μηλιάς
Βουνό της αχλαδιάς και της ροδακινιάς
Βουνό-μποστάνι και βουνό-ελαιώνας
Βουνό του μόχθου σμιλεμένο από το χέρι τους.
Δεν φεύγουν από δω οι άνθρωποι.

Βασίλης Πολύζος 1985

Φωτογραφίες από το προσωπικό μου αρχείο
(από πάνω προς τα κάτω):
Καλά Νερά
Λεχώνια
Αιμιλίου κάθοδος στο καλντερίμι
Βόλος: Διάλογος παιδιών με τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη