άπνοια \ Στίλβουσα Αιθαλούπολις

άπνοια

χτες βράδυ είδα τον πατέρα μου

κρατούσε στο χέρι του μια μάσκα οξυγόνου

μα δεν είχε πρόσωπο να τη φορέσει

*άπνοια, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου

από το βιβλίο DIZZILAND (ΕΡΙΦΥΛΗ 2001)

**Στίλβουσα Αιθαλούπολις
μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου, 2009

Alfama* \ μισή νεράιδα μισή ομίχλη** \ Στην Κατερίνα: ροζέτα όπως rosebud

Alfama

Στην Κατερίνα

☼ ροζέτα: όπως rosebud ☼

τόσο πρωί

κρατούσαν ακόμα οι καμπάνες

τον άγγελο

κρυμμένον κάτω από τη γλώσσα τους

οι άδειες γλάστρες

τα βασιλικά στη μνήμη τους

δρομάκια του μπακαλιάρου

στρωμένα σεντέφι και φίλντισι

κι αυτά τα εξαίσια μετάξια

της αράχνης

μόλις που αγγίζουν μια στιγμή

τα βλέφαρά σου

πριν βγουν στη γύρα

οι ζητιάνοι του Κάστρου

με τα καπέλα τους γεμάτα

ευχές και κατάρες

κι ο Τάγος παραδομένος

στη μαγγανεία των fados

προτού να τον ξυπνήσει ο ήλιος

αδειάζοντας μια κανάτα

vinho verde

στο πρόσωπό του

αυτή την ώρα

(συλλογίστηκες)

θα φεύγει απ’ το κρεβάτι

του εφήμερου εραστή της

η Μαρία Κονσουέλο Ασουνθιόν

μισή νεράιδα

μισή ομίχλη

με τις βαριές πλεξούδες της

(χρυσοκόκκινες πινελιές

του Τισιανού)

χυμένες ως τα γόνατα

με τα σημάδια του νοτιά

στον τράχηλό της

κάποτε έγραψες

στ’ ανοιχτά της γαρούφαλα

το άσμα ασμάτων

με τα χείλη σου

*Alfama, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου

από τη συλλογή Ηλιακό Ποδήλατο

Εκδ. ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ 2003

**μισή νεράιδα, μισή ομίχλη
μια εικαστική φαντασία του Βασίλη Πολύζου, 2007

Frida Mexicana \ Σελήνη Φιδοκρατούσα

φαρμακολύτρια

Αυτή την πόλη δεν την ξέρω, δε θυμάμαι
πώς φύτρωσαν αυτά τα σιδερένια νύχια
στα δάχτυλα του ορίζοντα.
Θυμάμαι το ενυδρείο των μικρών ερώτων
και τις παράγκες με τα εαρινά ανθέμια
απ’ τις πληγές τους έτρεχε ο Απρίλης
γλυκόπικρος, καθώς το γάλα της συκομουριάς
στην εμπασιά τους ένα οικείο σκιάχτρο
τυφλωμένο απ’ το αιφνίδιο μεσημέρι
βάζοντας πότε πότε αντήλιο την παλάμη.

Πάει καιρός τώρα που φύγαν οι γειτόνοι
αφήνοντας το ψοφιο καναρίνι στο μπαλκόνι.

―Ευτυχώς, λέει η Κρισταμπέλ, θά ’ρθει το βράδυ
να σταθεί πάνω απ’ τις άδειες πολεμίστρες
η Σελήνη η Φιδοκρατούσα, η Φαρμακολύτρια
σέρνοντας πίσω της μια θάλασσα πορτοκαλιές
σαν τη νυχτιά που αγαπηθήκαμε ακουμπώντας
τους ψιθύρους μας στο πεζούλι του κήπου
τινάζοντας απ’ τα μαλλιά μας χούφτες το χρυσάφι.

*φαρμακολύτρια, ένα ποίημα του Βασίλη Πολύζου,
από το βιβλίο DIZZILAND (ΕΡΙΦΥΛΗ 2001)

**Frida Mexicana, μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου, 2005

πρωί πρωί με αίσθηση τρένου

πρωί πρωί

με αίσθηση τρένου

μέρες κρασιού

λουλουδιών

sex

ακρίδων

και άγριου μελιού

διήμερο χαράς και δημιουργίας

στην αίθουσα λόγου και τέχνης

κανένας λόγος να κρυφτώ

πίσω απ’ το δάχτυλό μου

ό εστί μεθερμηνευόμενον

i am africa man

botsuana man

είμαι
το μείον-4-μπροστινά-δόντια

ευγενικό χαμόγελο

των αβοριγίνων

και των από κτίσεως κόσμου

είμαι όρη τα υψηλά τοις ελάφοις

είμαι πέτρα καταφυγή τοις λαγωοίς

είμαι ο παππούς

που βγαίνει κάθε νύχτα

στο πίσω μπαλκόνι

και κατουράει στον ακάλυπτο

κοιτάζοντας

προς τον αστερισμό της ανδρομέδας

κοιτάζοντας

προς το άλφα του κενταύρου

είμαι το δέντρο των ανακοινώσεων

στην πλατεία του κυβερνείου

που δέχεται αναίτια

τους εμπτυσμούς και τις κατάρες

του περιεστώτος λαού
είμαι ο διακονιάρης

που σημαδεύει με κιμωλία

το κατώφλι της εξώπορτας

για να ξαναζητήσει

είμαι ο αράπης της παροιμίας

που δεν ασπρίζει όσο κι αν τον πλένεις

είμαι ο νεωκόρος

που κλέβει τα λουλούδια

από τον επιτάφιο

για την ανθοδέσμη της νύφης

είμαι ο οπαδός

ο θαυμαστής

ο ακροατής και θεατής

ο αναγνώστης

ο πολίτης

ο πωλητής

ο καταναλωτής

ο εραστής

ο έτσι κι έτσι

ο παίκτης εν ου παικτοίς

ο ων και ο ην και ο ερχόμενος

ο έλα να δεις

ο ecce homo

ο εν ανάγκη

ο ειδικών ικανοτήτων

που δόξα τω θεώ

προς το παρόν αυτοεξυπηρετείται

είμαι η αποκλειστική

που καπνίζει αρειμανίως

πάνω από το κεφάλι του ασθενούς

είμαι ο λιμανίσιος σκύλος

της ανδαλουσίας

είμαι ο κρίνων και κρινόμενος

ο οδοιπόρος και ο συνοδοιπόρος του

ο mr christmas

o santa claus

ο μη μου άπτου
ο κολλητός

ο δύο ταχυτήτων

ο τρώγων μου την σάρκα

ο μολών λαβέ

ο ταν ή επί τας

ο επί τούτου
ο επί τόπου

ο υπέρ αδυνάτου

ο πλην λακεδαιμονίων

ο αν-μη-αλέξανδρος-θα-ήθελα-διογένης
και τούμπαλιν

είμαι ο αλχημιστής του laptop

ο στρατηγός στο λαβύρινθό του

ο τορκεμάδας

ο αβελάρδος

ο πρόεδρος προσευχόμενος

κατά την ημέρα των ευχαριστιών

συνελόντι ειπείν

πρωί πρωί

με αίσθηση τρένου

i am africa man

botsuana man

*Βασίλης Πολύζος, πρωί πρωί με αίσθηση τρένου, από το βιβλίο
μια δεύτερη ανάγνωση του ποιητή Κ* και άλλα αμφίδρομα

ΑΠΟΠΕΙΡΑ 2008

**Emilius posing as Botsuana Man, a drawing by Vassilis Polyzos 2004

exposure

exposure

εκείνα τα καλοκαίρια μας

κάηκαν

από υπερβολική έκθεση στο φως

η βροχή

ήταν μια υπόθεση μνήμης

λίγο σκουριασμένο νερό στη στέρνα

στο σκουπιδότοπο

ένας γέρος έστηνε ποντικοπαγίδες

βέβαιο ματ σε τρεις κινήσεις

αλλάξαμε λίγα ξερά φύλλα

η σιωπή μας μύριζε

παλιό μελάνι

στην παραγκούπολη

ένα παιδί κλωτσούσε

άδεια κονσερβοκούτια

κι ύστερα χάθηκε

στην ανακύκλωση

των μετάλλων

Βασίλης Πολύζος, exposure, 12+1 μοναχικά ποιήματα

Floating Butterflies

απογειώνοντας πεταλούδες

μ’ ένα ελαφρό φύσημα

αφιερωμένο εξαιρετικά

hőr! das Glockenspiel!

στο κάτω κάτω άλλοι πέθαναν
εμείς είμαστε ακόμη ζωντανοί
και επί πλέον
μας έχουν λησμονήσει κι οι παλιές φωτογραφίες μας
είμαστε συνεπώς ελεύθεροι να γράφουμε
μικρές μπαλάντες
στον αμφιβληστροειδή των λουλουδιών

βεβαίως ουδέν το μεμπτόν
να μη μπορείς να ξεχωρίσεις
Κινέζο από Κινέζο
παρά τα συνεχή ταξίδια σου
ανάμεσα σε κίτρινα δέντρα
και σε λασπώδεις ορυζώνες
κι άλλοτε πάλι με κοθόρνους
στις λυκοποριές της Αλβανίας

quid?
quid?
quid?

τώρα που εξέλιπαν
τα παλαιά επαγγέλματα
λ.χ. οι τροβαδούροι
οι ραψωδοί
οι έφιπποι ποιητές?

θα ανακληθούν οι βησιγότθοι
για την παρέλαση
στη Λεωφόρο Δεδομένων
κάτω από τις αψίδες των θριάμβων?

πάντως
και για τους τεθνεώτες έχει ειπωθεί
ότι τα μαλλιά τους μεγαλώνουν
μια ζωή εν τάφω
πλην του δικαστού
που ενταφιάστηκε φορώντας την περούκα του
τιμής ένεκεν

Βασίλης Πολύζος, απογειώνοντας πεταλούδες μ΄ ένα ελαφρό φύσημα,

Ηλιακό Ποδήλατο, ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ 2003

Floating Butterflies, μια ζωγραφιά του Βασίλη Πολύζου, 2004

εν τω μηνί Αυγούστω

εδόθη μοι χάρις

εδόθη μοι εν τω μηνί Αυγούστω
η πρωινή χάρις της αδειανής πόλεως

κι αυτός ο παλαίμαχος αναπτήρας zippo

αδίκως λοιδορηθείς αντί εμού

υπό της απελθούσης αμερικανίδος φίλης μου

ως smelly bastard

εδόθη μοι
η χάρις ενός ζεύγους αθλητικών υποδημάτων

μεταχειρισμένου αέρος

και νους υγιής but second hand

βεβαίως η πόλις λήγοντος του long weekend

θα με υποδεχτεί με αντένες κώνωπος

με σπίτια επαίτες

με δρόμους ταχυδακτυλουργούς

γλυκιά μου Σεμίραμις

ώρες ώρες το σώμα μου διαλύεται

σε κρεμαστές βαβυλώνες

σε μακρινά κοπάδια αλόγων

σε βροχερά δάση σεκόγιας

σε γαλάζιους καπνούς

εδόθη μοι χάρις

Βασίλης Πολύζος, εδόθη μοι χάρις

από το βιβλίο

Μια δεύτερη ανάγνωση του ποιητή Κ* και άλλα αμφίδρομα

ΑΠΟΠΕΙΡΑ 2008