Με κοίταξε πίσω απ’ την κάμερα
ρυθμίζοντας το βάθος της ομίχλης.
―Δυστυχώς, είπε, ο χρόνος ταξιδεύει
με την πλάτη γυρισμένη προς το σκηνοθέτη.
Δεν μπόρεσα ποτέ να πάρω
ένα πλάνο κοντινό στο πρόσωπό του.
Βασίλης Πολύζος, άμωμοι εν οδώ?
DIZZILAND
εικόνα: ο Θόδωρος Αγγελόπουλος στα γυρίσματα της ταινίας
Μια Αιωνιότητα και Μια Μέρα
Ωραίο ποίημα, Βασίλη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι οι τελευταίοι στίχοι από το ποίημα "άμωμοι εν οδώ?" Το έγραψα πριν από 12 χρόνια. Βρίσκω να έχει μια ανεξήγητη συνάφεια όχι μόνο με το αδόκητο χαμό του Αγγελόπουλου αλλά και με το κλίμα των ταινιών του. Θα το αναρτήσω ολόκληρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαβάζω πάντα τα κείμενά σου στο μπλογκ. Έξοχα!
Προς πάντα Φιλομαθή Αναγνώστην:
ΑπάντησηΔιαγραφήlapsus calami ή errata et corrigenta (ή ο τρώσας και ιάσεται!)
αντί "το αδόκητο χαμό" ανάγνωθι "τον αδόκητο χαμό"
Βασίλης Πολύζος